Ja ik heb ook al clickertrainig gedaan met mijn paarden. Eentje is zo belust op voer dat ie niks anders doet dan mijn zakken of heuptasje in de gaten houden en er het liefst inspringen. Ze doet dat niet, maar het scheelt niet veel. Ik heb daardoor telkens het gevoel dat ik niet de volledige aandacht heb van mijn paard. Haar nijd om voer is op dat moment groter dan haar respect voor mij.

Nu ben ik overgegaan op Parelli. Meteen al bij de eerste games, merkte ik verschil. Het paard werd rustig, begon te likken en te gapen en stond super relaxed, met alle oog voor mijn bodylanguage. Werd meteen alert als mijn houding veranderde en relaxed als ik "rust"gaf.

Van de week nog eens geprobeert te clickeren met in mijn achterhoofd de bagage van Parelli wb. lichaamshouding, bodyblocks (mocht ie me willen bespringen) etc. Maar het was of er bij het paard een knopje omging. Hele tijd zenuwachtig dralen, wanhopig dingen uitproberen om toch maar een beloning te krijgen, geen rust om iets naar behoren en fatsoenlijk uit te voeren.

Bij dit paard is dus de rust van Parelli een betere beloning. Het paard leert beter kijken naar mij en heeft de rust om de oefeningen te begrijpen.

Het zal bij ieder dier anders zijn. Wat ik hier al eerder ergens las met het enge plastic, wat niet lukte met Parelli en wel met clickeren is daar een goed voorbeeld van. Bij mij was het net andersom. Ik had ook een groot stuk plastic op de grond gelegd en ging erachter staan met mijn heuptasje en clicker. Nou, het paard komt aanlopen, ziet het plastic niet eens, zo geconcentreerd op mijn tasje, tilt haar hoeven niet eens fatsoenlijk op, het plastic stroopt op rond haar hoeven, waarop ze ongeduldig met haar benen begint te trekken om dat lastige ding kwijt te raken. Het was gehaast, onoverzichtelijk en ik had de situatie niet meer in de hand. Het paard was druk, dribbelig (en niet van angst hoor) en werd geirriteerd van dat plastic, wat niet opzij ging.

Nogmaals geprobeert met de cs erbij (en heuptasje af). Paard komt aanlopen, kijkt goed naar mij, naar het plastic, wanneer ze te hard loopt: wiggle het touw en ze staat stil (deed ze eerder niet) en loopt rustig beheerst over het plastic. Er was rust, er was communicatie.

Maar wat Nick al zei met druk geven heb ik ook met mijn honden. De herder (superneuroot èn vreselijk onderdanig), de golden: "cooool man" instelling. Toch werkt druk geven hier wel bij de neuroot alleen zo minimaal dat de andere hond het niet eens ziet. Een oogopslag is al voldoende. Geef ik meer druk: ligt ze op haar rug (vrouwtje ik ben schuldig!!!) Ze heeft een grote release nodig. Dus weinig druk, grote release en dat gaat prima. Ik weiger om voermachine te zijn. Is wel leuk, maar vind het niks met respect te maken hebben. Is goed als spelletje, maar moet zeker zonder kunnen.

En Parelli is ook wel 2e hands te vinden. Goed zoeken. Ik vind het niet erg dat hij er rijk van is geworden hoor. Ik wilde dat ik het verzonnen had. Het gaat erom dat het werkt, en dat het bij je past en bij het dier waarmee je gaat werken.

Denise van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 13:43:


Inderdaad. Vond ook een rare opmerking. Dus als je geen peperduur Parellipakket kunt kopen, moet je geen paard nemen! Slaat nergens op. Mijn kinderen krijgen ook geen merkartikelen omdat ik dat te duur vind. Mag ik zeker ook geen kinderen?
Ik heb mijn spullen ook bij equiplay gekocht. Je kunt als je goed zoekt, best vervangende middelen zoeken zodat je niet meteen het duurste van het duurste hoeft te kopen. Is alleen wat werk.
En inderdaad: smile! Werkt bij elke training. Laat je paard merken dat je blij met hem bent. Heeft ie een dag geen zin: prima toch? Ga je lekker in de wei zitten. Op een dag heb je genoeg "gereeschap" in je bagage dat je daarmee om kunt gaan. Je leert het toch niet in één dag. Geduld en liefde zijn sleutelwoorden.
Succes!

Piet schreef op donderdag, 16 juni 2005, 19:40:


Hoi Piet, die zin die jij aanhaalt, dat heb ik niet gezegd hoor!
Ik verwerp ook helemaal niks, ik heb alleen gezegd dat het voor mijn ene paard niet zo goed werkt dan de Parelli methode. Het paard wordt zelf rustiger van Parelli. En wat clickeren betreft, ik heb het boek gekocht (paar jaar geleden) van Barbera Schoning en heet clickertraining voor paarden. Dat heb ik leterlijk toegepast. Dus ik doe echt niet zomaar iets. De soort training die je toepast, moet ook fijn zijn voor het dier waar je mee werkt. Er moeten communicatiekanalen geopend worden en als mijn paard gefixeerd is op voedsel, is ze niet 100% bij mij, dus geen goede communicatie. Dat was mijn insteek, en ik heb gezegd dat dit soort spelletjes met voer erg leuk zijn, maar dat het ook zonder moet kunnen. Bovendien denk ik zeker dat Parelli goed te combineren is met clicker, maar in mijn geval, niet met dit paard. Ik ben nog niet zo lang bezig met Parelli, maar lees en bekijk alles 3 keer voordat ik het toepas, dus van die klok en klepel vind ik niet terecht. Ik ben halverwege level 1 maar wat me vooral opvalt aan deze methode is de RUST die ervan uitgaat. Ik vind het gewoon fijner om hiermee te werken, da's mijn mening.
Groetjes, Trea

Piet schreef op donderdag, 16 juni 2005, 20:34:


O o, en ik heb niet eens de moeite genomen om eerst alles te lezen, voor ik op de kast zit en al een berichtje teruggeplaatst heb! Ook mijn excuses dus....

Piet schreef op donderdag, 16 juni 2005, 20:49:


Ik doe, en nou niet lachen, om de dag iets aan de hoeven van mijn paarden. Het is enerzijds nodig omdat ik niet alles in één keer voor elkaar krijg. De hoeven zijn zo vreselijk hard, dat het zoveel spierkracht kost (en helaas, ik ben van het zwakke geslacht), bovendien hangen mijn tinkers zo slaperig en zwaar in mijn handen, dat ik niet meer hoef te gaan fitnessen!

Ten tweede vinden de paarden kortere sessies makkelijker. Toen de hoefsmid nog altijd kwam, stonden ze aan een halster, tussen twee kettingen en moest één van de twee ook nog regelmatig gepraamd worden. Nu staan ze al los (jippiejajé Parelli), maar het moet gewoon niet te lang duren.
Èn ik merk dat er toch wel telkens iedere keer een randje staat (vooral op de hielen). Ik ben ook nog niet op de goede zool en uit de valse zool vallen telkens stukjes, waardoor er aan de hoefwand weer een randje staat. Ook de zool krap ik dan maar weer een beetje uit (doe ik trouwens met mijn mes, anders is géén beginnen aan. Maar ik haal alleen de schilfers weg, dus snij niet in de zool. Dat durf ik niet.

Ik merk ook wel dat de hoeven ontzettend hard groeien. Ondanks dat ze 12 uur per dag op beton staan, groeit het harder dan het afslijt. Maar... ik heb me laten vertellen dat dat straks beter gaat. Hoop ik, want ik kijk toch wel uit naar ietsje minder werk. Is topsport zo.
trea

Katrien Ghesquiere schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 11:10:


Ja, ik heb zeker al gehoord van Inge. De oefendag kan ik helaas niet heen, maar ga wel het boek bestellen. in het boek dat ik heb (van de tirionreeks) staat niks in over opdringerigheid en hoe te reageren. Ik weet ook niet hoe te handelen (dan maar gewoon vermijden van voer). Maar ik ben benieuwd.
Trea

Casandra schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 11:13:


Ja?? Waarom stap je rechts op?? Nee geintje hoor.... stom hè al die domme reacties. Ik heb mijn paarden bij huis staan, dus niet zoveel last van domme mensen met domme vragen/opmerkingen. Maar hier in het dorp, is het engels dressuurrijden nogal "hip" en ik zie dus dagelijks paarden, van die sjieke, die met staldekens (geen vliegendekens!!!) en bandages op stal staan. Ja, de deken is voor dat ie niet vies wordt en de bandages om de pezen te verstevigen!!! en zodat ie zichzelf niet beschadigd. (in een stal waar je alleen maar rondjes loopt, zeker). En dan kijken ze vies naar mijn paarden joh. Van die vuile verharende beesten, zonder ijzers, met belachelijk lange manen (die kun je toch niet invlechten zó??) en een véél te dikke kont en een grasbuik. En als ik met mijn carrotstick rondloop vragen ze of ik ga "monsteren"? (Huh, nog nooit van gehoord, wat is dat?) Of ik naar keuring ga? Nee, ben gewoon aan het trainen. Nou, je ziet ze denken...
Dus, ik vind het wel dapper van je dat je dat allemaal doet in een gezamelijke stal, waar iedereen zich met elkaar bemoeit en achter de rug om commentaar geeft. Ga vooral zo door. Spread the news...
trea

Piet schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 11:56:


Ja ja, nou weet ik het wel
Ik ga nu meteen het boek van Inge bestellen. Is waarschijnlijk beter dan het boek dat ik heb.
Groetjes, Trea

Ha Pien,
bedankt voor je uitgebreide uitleg. Van die vetten da's wel logisch ja. Tenminste voor mensen is dat ook zo, dus waarom niet voor paarden. Het is allang bewezen dat (goede) vetten een belangrijke rol spelen in de spijsvertering/stofwisseling.
Interessante site trouwens.
Ik heb alleen een kanttekening bij haver (en dan met name de onbewerkte soorten). Men zegt dat het spijsverteringskanaal van paarden niet geschikt is voor haver, dat het de stoffen er niet uit kan halen en het meeste weer onaangetast weer uitspuugt. Wat is dan de meerwaarde?
Van lucerne weet ik eigenlijk niks (ga ik nog wel even uitzoeken)
trea

annick schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 12:52:


Vind ik wel een moeilijk vraag hoor... wat heb je al gedaan met rijden? Heb je trauma's, kun je het volgens mij beter overlaten aan iemand anders (wel in nauwe samenwerking met jou). Is het gewoon lang geleden dat je gereden hebt: neem eerst een opfriscursus en kijk dan of je er kaar voor bent.
Doe je al grondwerk etc., vandaar is de opstap minder groot
Als jullie band goed is, en hij vertoont geen extreem schrikkerig of onvoorspelbaar gedrag, zou je wel al kunnen beginnen met zadelmak maken. Maak hem vertrouwd met alles wat met het zadel, dekjes, hoofdstellen ed. te maken heeft. Net zolang tot ie dit normaal vindt. Ga er dan gewoon wat ophangen etc, weer later wat zitten. Wen hem ook aan beweging op zijn rug, door als er geen zadel op ligt vanalles te doen om en op zijn rug.
Dit is allemaal voorbereidend werk, en dan kun je nog kijken of je daarna het werkelijke inrijden door iemand laat doen.
Als je het zelf niet meer allemaal zo goed weet, lijkt het me moeilijk dat je het je paard wel goed kunt aanleren.
Maar spelen met alle rijbenodigdheden, zijn leuk en afwisselend voor jou èn het paard.
succes, Trea

trea hoex schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 13:08:


ooooh vergat ik nog te zeggen:
super mooie jongen! Dat oog, wauw!
Ik vind tinkers geweldig, heb er zelf 2 (ook zelf ingereden, terwijl ik pas vanaf 1998 paardrijd, dus na 3 jaar rijlessen)

annick schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 13:29:


Nee hoor, niet vreemd. Dat had ik bij mijn tinker ook. Daarom heb ik haar ook zelf durven inrijden. Ze kunnen ook echt vertrouwen geven hè? Nou als ie zo koelbloedig is, is het wel een stukje makkelijker, maar zou wel echt voldoende aandacht aan grondwerk besteden en niet te snel/ te vaak/te lang belasten, wat Piet ook al zei, rustig aan, tijd zat... Steek eens een lichtje op.

Casandra schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 13:22:


Jaaaa, ik heb een mail van de fabrikant van Hartog, waarin gevraagd werd naar toevoegingen in hun voer omdat het langer bewaard moest kunnen worden etc. (was smoes trouwens), en zowel Hartog als Cavalor hebben toegegeven dat ze ethoxiquine toevoegen omdat daarmee de vetten in het voer beter houdbaar blijven.
Marstall, Equiral, Dodson&Horell en St hyppolyt gebruiken geen van deze anti oxidanten.
Dit heb ik van iemand, die de moeite heeft genomen om vele paardenvoederfabrikanten te mailen met deze vraag.
trea

Huertecilla schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 13:26:

Héé, da's gek. Ik heb een tijdje geplette haver gevoerd en daar zat nog heel veel van in de poep, terwijl ze zeggen dat de geplette haver nog beter verteert dan de ongeplette. (De kraaien waren dol op deze mest).
Van dat "heet"worden heb ik eigenlijk ook niks gemerkt, maar ik denk dan weer aan eiwitoverschotten en zo
Trea

Collane schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 14:15:


Ja! Op die site was ik ook al belandt. Ben vanmiddag naar leverancier geweest (was hier nog vlakbij ook!) en heb proefmonster opgehaald. Mooi spul.