Maaike schreef op donderdag, 2 juni 2005, 23:21:


Ik wil erbij zeggen dat dit mijn persoonlijke mening is, gebaseerd op wat ik heb gezien van PNH, o.m. demo's in Belgie, Nederland en de Equitana, een paar Level 2ers/3ers die ik heb zien rijden live en op video, de Level 3-rijvideo van Pat himself, de Fluidity-dressuurvideo van Linda. Misschien zijn er mensen die heel andere dingen zitten te doen, maar dan heb ik ze gewoon nog niet bezig gezien, dat zou kunnen, ik sluit het ook niet uit; ik zou heel graag van het tegendeel overtuigd worden.

Misschien krijg je van de hogere levels een paard met uithoudingsvermogen, een responsief paard, een gehoorzaam paard, een "snappy" paard vooral. Maar (en dat is mijn nederige mening) van hoe de dingen aangeleerd worden, ook een slijtend paard. De dingen die je opsomt worden aangeleerd vanuit onbalans van het paard, nl. met uitvergrote gewichtsveranderingen ("zithulpen") van de ruiter - goed te zien bij hoe de wissels worden aangeleerd bvb. De paarden worden uit balans gebracht en moeten om hun balans te herstellen wel wisselen; meestal dus vanvoor eerst, pas dan vanachter. Zijgangen zijn gewoon dat: een paard dat zijwaarts gaat. Nergens zie ik buiging, alleen focus op stelling. Inbuigen is plooien. Waar is de schouder-binnenwaarts?

Maar misschien is het PNH-programma daar ook niet voor bedoeld, tenminste: zo werd het mij vroeger altijd uitgelegd (nu denk ik soms dat het halen van de Levels gewoon de B-M-Z-wedstrijdenrace vervangt). PNH legt een basis, en dan kies je je discipline waarin je voortgaat. Op een bepaald moment "stap je over" naar western of springen of dressuur, en je neemt je principes mee.

Wat is jouw reden om Level 3 te gaan halen? Wat doen de mensen die je kent die hun Level 3 hebben (gewoon nieuwsgierigheid, hoor)?

met vriendelijke groeten,
Inge (die zelf geen gebalanceerde wissels kan, hoor!)

http://www.ingeteblick.be

Als een paard ongerust is over iets (een zeil, een trailer), en je wil dat hij er toch in of over gaat, dan kan je dat op twee manieren bekijken: moedig je hem aan om erover te gaan of ontmoedig je het er niet overheen gaan?

Wat je kan doen is zeggen: kijk, dat zeil, dat is jouw "comfort"plaats.
Als je daar naartoe gaat, krijg je rust. Maar als je wég bent van dat zeil, dan krijg je géén rust; dat pak ik je af. Ik maak het niet in de buurt willen zijn van het zeil moeilijker dan het wél in de buurt willen zijn van het zeil. Ik maak het dus NOG moeilijker wég van het zeil dan dat je het zeil zelf al moeilijk vindt. Ik doe niets om jouw ongerustheid over het zeil weg te nemen. Je zal het wel ondervinden eens je erop staat, maar nu moet je me maar geloven.

Wat je ook kan doen is zeggen: kijk, dat zeil, dat is jouw "comfort"plaats.
Als je daar naartoe gaat, krijg je iets dat je heel leuk vindt. Maar als je wég bent van dat zeil, dan is dat ook OK, want ik wil dat je achter je eigen beslissing staat. Ik maak het niet in de buurt willen zijn van het zeil niet moeilijker dan het wél in de buurt willen zijn van het zeil. Maar ik maak het wel NOG fijner om in de buurt van het zeil te zijn; ik maak het zeil minder moeilijk, en ik begeleid je daarbij door duidelijk te zeggen wat ik vind dat je zo goed doet. Ik doe alles om jouw ongerustheid over het zeil weg te nemen. Je hoeft me niet te geloven, maar je zal het ondervinden vanaf de eerste stap.

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

trea hoex schreef op maandag, 20 juni 2005, 8:42:

(knip)

Als jullie nu eens naar elkaar zouden kijken alsof jullie paarden waren, zouden jullie het dan ook op deze manier met elkaar aanpakken?
'De kleinste poging belonen' werkt ook bij mensen, hoor .

met vriendelijke groeten,
Inge (die Piet gewoon met de rommel heeft laten zitten zaterdag, sorry Piet!)

http://www.ingeteblick.be