Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 30 oktober 2014, 11:02:


Die indruk heb ik ook maar dat geldt toch voor mensen niet anders? Het duurt jaren aan intensieve belering en training voor een mensenlarve (dank je, Midas, voor deze excellente term) op een mens begint te lijken. Een goede vraag hierbij vind ik dan: "begint een kleuter dan ook pas te denken na het ontwikkelen van woordenschat"? De ellende is dat ik me dat niet herinner


Dito


Net als die kraai van Bas.


Evolutionair nuttig lijkt mij bijv. een besef hebben hoe seizoenen verlopen, of, ingewikkelder, wanneer waar water te vinden is. Alleen al vanuit de ervaringskennisperspectief (alweer een galgjewoord bedacht dat niet afgekeurd wordt door de corrector ) zijn oudere sociale dieren daarom aantrekkelijk als "leiders". Leeftijd, ouderdom, de mogelijkheid van een lange levensduur heeft een duidelijk correlatie met "intelligentie", vgl. papegaai, kauw (Lorenz!), naast sociaal leven (communicatieontwikkeling) en mogelijk overlevering van kennis (alweer de kauwen van Lorentz maar dat komt vast omdat Lorentz erg goed kon waarnemen en een heel goede wetenschapper was want ook vossen en vast nog veel meer beesten kunnen op een of andere manier overleveren = leren van soortgenoten).


Waarom niet? Het verschil tussen 1 uur, 1 dag en 1 jaar gaat toch alleen om magnitude, een hoeveelheid, een lengte aan projectie?
Als je kwalitatief "over 5 minuten" snapt, dan snap je "morgen" volgens mij ook, niet noodzakelijk linguïstisch maar wel inhoudelijk.


Alleen hier en nu bestaan, denk ik, en alle andere zijn projecties. Ook daar hebben we linguïstische vormen voor bedacht, dat noemen we dan "heeft bestaan" voor verleden en "zal bestaan" voor toekomst, en nog nauwkeuriger in voltooide of onvoltooide tijdsaanduidingen.

Ik kan wel met Bas meegaan in dat menselijk denken veel ingewikkelder is omdat mensentaal zo ingewikkeld geëvolueerd is (taal komt voor linguïstisch denken) maar dat geldt dan dus alleen het linguïstisch denken. We denken ook heel wat nonlinguïstisch. Én (!), we denken niet allemaal op dezelfde manier want ik doe dat proefje van Bas (begint 11.50) wel in oogopslag correct, inderdaad "verschrikkelijk eenvoudig!" (maar Bas gaat daar nmm volkomen de mist in met te beweren dat computers dat goed kunnen want zonder dat eerst iemand die computer instructie gegeven heeft...), maar ben heel slecht in "intuïtief denken" (vanaf 17.00) en heb werkelijk geen flauw idee wie de twee senator is geworden want hoe moet je dat nou weten aan de hand van die 2 foto's? Toch bewijst Bas ter plaatse dat de meeste mensen dat goed gokken en dat terwijl ik wel als uitzonderlijk begaafd getest ben op in beeld/plaatjes denken (maar dan moeten die plaatjes wél data bevatten waar ik iets mee kan - efficiënt punten verbinden of verwante vormen detecteren e.d.). Er bestaan dus allerlei soorten van denken, maar met die 2 foto's kan ik helemaal niets.

Denken over denken

Toen ik in mijn tienerjaren honden leuk begon te vinden hoorde je: je moet binnen 3 seconden een snoepje geven, anders weet de hond niet waarvoor hij een snoepje krijgt.

Toen wij 3,5 jaar geleden Oscar kregen, ben ik gaan clickeren. Ik wil graag dat hij zijn eigen hersenen gebruikt, dus hij mag meedenken, innitiatief nemen enz.

Zoals wel eens verteld ben ik februari dit jaar SATS gaan gebruiken om zijn angst voor medische handelingen te verminderen en weer handelingen aan zijn lijf te gaan doen.

Belangrijkste doel was een injectie geven. Om dat te kunnen heb ik hem geleerd waar ik ga injecteren, waarmee ik ga injecteren, wat ik ga injecteren en wat ik aan zijn lijf moet doen om die injectie te kunnen zetten. Concreet komt het erop neer dat ik hem vraag: Oscar, ik wil heel graag in je nek, knijpen, met de spuit, prik en koud. Mag ik dat doen?

Vervolgens denkt Oscar ongeveer 10-30 seconden na en zegt dan ja of nee. Ik heb vanaf het begin me enorm verwonderd hierover, tenslotte ben ik grootgebracht met het idee dat ze na 3 seconde het allemaal niet meer weten. Maar Oscar denkt echt na, je kunt de radartjes gewoon horen draaien. En zijn ja of nee zijn ook hele bewuste keuzes, gemaakt op de informatie die ik hem dus aangeboden heb.

Dus ja, dieren denken en kunnen zeker vooruit denken. Oscar weet precies dat als hij ja zegt, dat ik dan die reeks handelingen ga doen en hij weet ook precies wat ze allemaal inhouden. Natuurlijk heb ik hem die handelingen stapje voor stapje geleerd, maar hij kan naar aanleiding van die informatie kiezen of hij wil dat het gaat gebeuren of niet.

Ik heb geen idee of paarden dit op deze manier kunnen. Ik zou het heel interessant vinden om te proberen. En ik heb een paard met een orentrauma voorhanden, alleen die staat op een dik uur rijden van huis. Dan wordt 2 keer per dag 3 minuten oefenen wat intensief van. Jammer!