Els Kleverlaan schreef op donderdag 10 juli 2014, 9:55:
> Je kunt misschien ook wachten tot het nieuwe paard zijn wei als zijn
> territorium ziet en dan de andere paarden één voor één af en toe een
> paar uur bij hem zetten. Beginnend met de makkelijkste.
>
> Els.
> Tell me and I forget. Teach me and I remember.
> Involve me and I learn.
> (Benjamin Franklin)
Hallo Els,
Jij ook bedankt voor het meedenken. Verleden week dachten we dat het wel goed ging en hebben we ruin C, even bij de nieuweling gezet. En dat ging prima!! Van ruin C wordt altijd gezegd dat het een lieverd is en dat leek ook zo, we waren ook stomverbaasd dat hij zo vreselijk in de aanval ging
.
Het gekke is dat we van merrie A verwacht hadden dat die zou proberen om hem weg te jagen, maar die houdt eea alleen maar in de gaten van grote afstand.
Maar ook hier zijn we waarschijnlijk te snel geweest met het erbij zetten van ruin C. Dit hebben we na een dag of 3 gedaan. En toen was er werkelijk niets aan de hand. Ze liepen lekker samen door het land te wandelen, af en toe aan elkaar ruiken en verder gewoon grazen.
In mijn ogen leek het erop dat ruin C eigenlijk pas flipte op het moment dat merrie B zo vreselijk aan de nieuweling ging plakken.
Merrie A reageerde na 2 dagen kijken, alleen maar door heel hard heen en weer te gaan rennen, bokken, steigeren, tussen het samenklittende groepje paarden in en hard in het rond te gaan slaan en bijten. Ze leek ontzettend gefrustreerd
op dat moment. Vooral de nieuwe ruin moest het ontgelden (paar kale plekken op zijn kont), maar nadat zowel merrie A als nieuwe ruin onderuit zijn gegaan was voor mij de maat vol. Nieuwe ruin gleed onder het draad door, maar wist er op wonderlijke wijze aan de juiste kant weer onder vandaan te komen en merrie A ging door het harde rennen en idioot doen 2 x op haar zij. Het had ook hard geregend en het voorste deel van het land is pas verhoogd met grond, dus dat was nogal glad.
Warboel
