Ik heb ook het idee dat de smid de zool dun snijdt; smeden doen dat nu eenmaal graag als ze de straal 'vrij' snijden.
Hoefijzers tillen de gevoelige dunne zool een cm boven de grond, dus je krijgt het idee dat dat werkt. Alleen wordt de zool daar niet sterker van; integendeel, als dezelfde smid die nu de zolen dun snijdt, ook de ijzers eronder legt (en de zool blijft dun snijden), zal er structureel iets veranderen, behalve dat je paard
a) klinisch beter loopt want minder voelt en
b) de hoef verzwakt want ijzers verminderen de doorbloeding aanzienlijk.
Je denkpatroon is in elk geval goed!
Hoefschoenen zijn een aangewezen keus, aangezien het belangrijk is dat je paard veel beweegt. Wel en niet bevangen paarden hebben ALTIJD veel baat bij beweging.
Het ziet ernaar uit dat je paard chronisch mild bevangen is, dus je zult zijn dieet en management moeten aanpakken.
Geen brokjes of
muesli, maar alleen hooi, zeker in de herstelfase. Geen weiland, tenzij met een graasmasker en liefst op fruktaanveilige dagen. Gras, en zeker gestresst gras is rijk aan fruktaan, waardoor paarden gemakkelijk bevangen kunnen raken. Je zou magnesium kunnen bijgeven; dat laat al snel de uiterlijke kenmerken van bevangenheid verminderen.
Heeft hij een harde manenkam? Is hij dik?