>
> Voor degene die het dus begrijpen, bedankt.
> De pony heeft de strijd opgegeven en kon nauwelijks meer de energie
> opbrengen om een worteltje te eten. Het is inmiddels voorbij, haar pijn
> is voorbij en de pijn voor mij blijft nog wel even.
> Maar ik sta achter mijn beslissing.
> Lijden zonder zicht op verbetering (ze was immers duidelijk ziek, waardoor
> de hb ontstond, maar niemand kon mij vertellen wat er aan de hand was) is
> voor mij niet acceptabel.
>
> Dank je wel voor het begrip.

> Myriam schreef op dinsdag 29 april 2014, 11:06:
>
>> Als ik de ingesnoerde paarden om me heen zie van manegepony's tot eigen

>
> De paarden die het allemaal maar geaccepteerd hebben, die hebben het
> overleefd.
> Een soort van natuurlijke selectie dus..

> Heb dat op buienradar bijvoorbeeld. Krijg daar reclames als ware ik een 70
> jarige kerel... gebitsprotheses etc Heel irritant ja, die zogenaamde
> service.

>
> Hij staat vol kleine bultjes maar hij heeft nog nooit zo lelijk gedaan
> voor iets en een teek was het niet en hij heeft eerst 2x gesteigerd en na
> een heel stukje deed hij het weer maar eerst begint hij heel zenuwachtig
> naar voor en naar achter te lopen en naar zijn borst te happen dan
> steigerd hij pas

>
> Dit was de 11keer in zijn leven dat hij in het bos is geweest en de eerste
> keer in zijn hele leven dat hij steigerde