frederick schreef op dinsdag 8 april 2014, 19:16:
> Ik voel me zo goed en gelukkig met m'n andere paard, qua tijd en kosten
> zou zij volstaan (met haar ben ik dus wel alleen gaan wandelen aan de hand
> en dit wel 2 jaar aan een stuk want in begin was zij ook enorm bang en
> reageerde zelfs een pak explosiever toen we in begin alleen de baan
> opgingen, daar zit het verschil wellicht ook een beetje)
> De merrie in dit topic heb ik als weide genootje gekocht.
> Mijn andere merrie (absolute alfa-merrie) verwacht ipv gedomineerd te worden, om eerlijk en zacht behandeld te worden, dat ik haar 'zen' benader en vertrouwen geef en dat klikt dan weer wél ongelofelijk goed.
Bedankt dat je zo eerlijk vertelt!
Wat me nu wel opvalt, is dat jouw oudere merrie qua karakter niet zo verschilt van de jonge merrie.
Je hebt er ooit heel veel tijd in gestoken om met haar 'on speaking terms' te komen. Met dit goede resultaat.
Maar bij de jonge merrie verwacht je dat eea vanzelf zal gaan? Zonder deze investering?..
En misschien speelt er nog iets anders mee..:
Bij mijzelf speelt dit in ieder geval:
het is voor mijn moeilijk om 2 paarden te hebben, waar ik evenveel aandacht aan geef.
Er is er maar één het 'echte' paardenmaatje, de andere is het paard 'er bij'.
Ik worstel daar echt mee, zou willen dat het anders was..
(Ben blij dat ik geen kinderen heb, zou dit met meerdere kinderen precies zo hebben..
)
Warboel
