Marlies Sanders schreef op woensdag 18 december 2013, 12:18:


Mja, weet je... wandelen is bij mij ontspanning... lekker erop uit met zijn tweetjes en doen waar we zin in hebben itt tot werk.
En ja dan loopt ze aan de lange lijn en mag best graspolletjes plukken,. Die zijn nu eenmaal lekkerder dan in de wei.

Natuurlijk hebben we ook dan regels. Zo mag ze niet voor mijn voeten gaan lopen, trekken, gekke dingen doen... weet ik het. Ik wandel gewoon en zij loopt mee aan de lange lijn en jat ondertussen graspollen. Beetje intervaltraining: gras happen, bijhollen totdat ze voor mij uitloopt, gras happen en weer hollen.
Ze houdt zich daarbij keurig aan de regels die we hebben 'afgesproken' , rent niet voor mijn voeten langs, trekt niet, doet geen gekke dingen.

Ik denk op dat moment niet echt in termen van leiding: we zijn gewoon samen lekker op stap en het moet gewoon leuk en gezellig zijn, ook voor haar.
En eigenlijk is dat gewoon heel leuk en gezellig om te doen. Vind ze ook prachtig.

Niet helemaal volgens de regels van paardenvolk denk ik, maar of dat dan verkeerd is...

Logischerwijs vind ze dat wel leuk.

Maar werken is natuurlijk een ander verhaal. Ze weet heel erg goed het verschil. Dat is het punt niet. Ze duikt niet de berm in of doet andere rare dingen. Ze heeft er alleen niet zoveel zin in. Het ontbreekt een beetje aan werklust, zeg maar ...

Sandra van Bommel schreef op woensdag 18 december 2013, 12:55:


Als je op die manier met mijn Shetlander op stap zou gaan, zou het lachen je rap vergaan. Mijn Kim is erg zelfbewust, een keer toegestaan is altijd toegestaan en we pakken er nog wat bij. Halster om betekent daarom werk en niet eten, de sloot induiken en andere dingen doen waardoor het touw strak gaat staan. Vanzelfsprekend niet voor de voeten lopen, knijpen, jolig aansteigeren, even een mep tegen je scheenbeen uitdelen. Kim is erg speels en kan volledig doordraaien. Geef Kim een vinger en je bent je arm kwijt.



Natuurlijk vind ze dat leuk. Kim zou dat ook leuk vinden.


Kim zou niet met die twee mogelijkheden naast elkaar om kunnen gaan. Heb ik de keus tussen spruitjes of een lekker ijsje, dan neem ik het ijsje.....

Oh maar ik heb in het begin ook regels moeten maken hoor. Zoiets gaat niet vanzelf goed. Iedere shet zal de grenzen aftasten en dat is ook niet erg.
Was gewoon een kwestie van keuze geven:
Braaf aan de regels houden, dan mocht ze doen wat ze wilde
Regels overtreden, dan moest ze een poos braaf naast mij lopen. (en dat is natuurlijk lang niet zo leuk)

Het mag duidelijk zijn dat de regels wel heel helder en altijd hetzelfde moeten zijn.
Zo blijft het gezellig voor allebei

Maar goed... dat is dus ook niet het probleem. (nu is probleem toch al erg zwaar uitgedrukt, dus laat ik het op dilemma houden)

Ze weet prima wanneer we gaan lantefanteren en wanneer ik iets van haar vraag. En hoewel ze dan dus niet de berm induikt, zal ik niet zeggen dat ze het niet zal proberen als je niet oplet.
Een shet is een prima concentratie-trainings-middel.
Maar dat is dus ook niet het punt... ik vind wat uitdaging wel leuk

Het ontbreekt haar alleen wat aan motivatie om te werken. Ik bedoel... waarom zou je?
Maar ik ben natuurlijk vervelend en ik wil toch graag dat ze aan de bak gaat, alleen al om haar figuur binnen de perken te houden en gewoon omdat ik ook wel eens iets wil . Maar ik wil haar natuurlijk ook niet helemaal tegenmaken aan werk, Integendeel, vandaar

Wat is je positie bij het droogmennen?
Kan me voorstellen dat je misschien aan een lang touw een meer leidende positie in neemt ten opzichte van je paard dan als je er recht achter loopt.

Als ik de paarden van het land drijf, moet ik niet recht achter Willem gaan lopen, dan gaat hij klooien. Loop ik schuin achter hem (en dan moet ik af en toe van kant veranderen) dan blijft hij keurig voor me uit lopen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Sandra van Bommel schreef op woensdag 18 december 2013, 13:37:


Zit het probleem hier misschien in?

Aan de regels houden = doen wat je wil
Regels overtreden = braaf naast Sandra moeten lopen

Ik geef een kader aan waarin Kim zich mag bewegen, dat kader is een bepaalde lengte van het leidtouw. Zodra het strak staat heeft ze de grens overschreden en wordt het touwtje iets korter gemaakt maar hangt nog steeds los. Loopt ze weer normaal mee, krijgt ze wat meer touw en kan ze weer gewoon om zich heen kijken. Kim weet dat ze erop moet letten dat het touw los blijft en daar is ze erg attent op, niet op een bange manier maar op een enthousiaste manier.

Kim weet zo verdraaid goed of ze zich nog binnen het kader bevindt. Probeersels corrigeer ik met een plukje aan het touw en meer is niet nodig.

Natuurlijk probeert ze wel eens wat, vooral bij mensen die haar ooooooh zo schattig vinden en zo graag eens met dat schattige wollige beestje met die grote ogen willen wandelen. Kim probeert heel subtiel uit of het kader hetzelfde is, is dat niet zo heb je verloren en wordt je van hot naar her gesleept door een uitermate vervelend mormel die je ook nog in je achterwerk knijpt.

Het kader wat ik Kim geef is altijd hetzelfde.
Bij jou is het steeds weer anders, de ene keer mag iets wel, de andere keer niet.

Dat is mijn idee...... hoeft niet zo te zijn, ik geef mijn ervaringen met mijn Kimmie heks gewoon even aan.

Monique Meijer schreef op woensdag 18 december 2013, 19:51:

Ik ben het wel eens met Monique. Ik stel me zo voor dat het voor Sandra's pony nogal diffuus is: soms mag je grazen, soms niet. In het geval van 'niet' is dat omdat er aan vooraf is gegaan dat de pony zich niet netjes gedragen heeft. Ik denk niet dat pony's zo retrospectief kijken. Wat bij Sandra's pony binnenkomt is: soms mag het wel, soms niet. dan vraag je erom dat er gedramd wordt om "altijd wel".

Goed.... misschien hebben jullie gelijk, maar ik vind het eigenlijk moeilijk te geloven dat ze het plezierwandelen en het werken door elkaar haalt.

Dan zou een paard ook grazen aan de hand en werken door elkaar moeten halen, en ik vind het moeilijk dat te geloven,.
Ik heb zelf ook het idee dat ze veel meer richting berm zou trekken bij het droog mennen (dus met lange lijnen erachter lopen ter voorbereiding op het mennen) als het werkelijk verwarring was, wat telde

Bovendien heeft ze met plezierwandelen alleen en touwhalstertje om en met werken een kopstuk en vaak een tuigje. Op weg naar huis (en de spaarzame keren dat ze er wel zin in heeft) weet ze ook gewoon goed wat de bedoeling is en heeft ze peper in d'r kont.

Overigens speelt hetzelfde in de wei. Als ik achter een stukje boom ga halen met haar, draalt ze ook. En in de wei wandel ik toch echt nooit met haar, dus daar kan ik mij nog minder bij die verwarring voorstellen

Ik vind het dan ook erg moeilijk te geloven dat ze verward. onzeker of bang is. Volgens mij is het echt gewoon een gebrek aan motivatie
Dat past ook wel wat meer bij het type.
Jammer genoeg voor haar heeft ze een baasje dat toch echt wil dat ze af en toe iets doet

Nogmaals... ik sluit niets uit, maar de verklaring van verwarring is voor mijn gevoel ver gezocht.

Ik begrijp uit je verhaal dat je met plezierwandelen afspraken hebt gemaakt en als ze de regels niet volgt even netjes mee moet lopen, zie dat als een straf ...
Het werken is dus in zijn algemeenheid een beetje een straf zeg maar, dáár zit m de verwarring denk ik...
Ik denk dat je even geen plezierwandelingen moet doen en het werken leuker moet maken...
Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op donderdag 19 december 2013, 9:43:


Nou... ik heb al een hele poos geen plezierwandelingen gemaakt en ik doe wat ik kan om het werk leuker te maken.
In de bak werk ik veel met pionnen en obstakels, om het 'longeren' meer uitdaging te maken (ze is uit zichzelf nu eenmaal niet erg werklustig), ik neem zoveel mogelijk verschillende routes als we naar buiten gaan, we zoeken wel eens de molen op waar altijd wat lekkers te halen is, de wordt beloond voor goed gedrag ... ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik nog meer zou moeten doen.

Overigens was het vastleggen van de regels alleen in de beginperiode, bij de eerste paar keer wandelen (misschien een keer of drie). Daarna was het duidelijk en heeft ze zich altijd keurig aan de regels gehouden.

Dus tja... ik heb nog steeds moeite met het geloven in die verwarring, eigenlijk.

Zelf blijf ik erbij dat het een gebrek aan motivatie is en idd... ik zou het leuker moeten maken, maar weet niet hoe.

Daar komt bij dat ik zelf het (verkeerde?) idee heb dat meer werklust wellicht ontstaat als ze soepeler is en een betere conditie heeft (hoewel ze dus echt nog niet hard werkt, maar goed...) maar dat kan ook wishfull thinking zijn.

En eerlijk gezegd... ik heb smorgens ook niet altijd evenveel zin om de honden uit te laten in het bos, maar het moet toch en achteraf voelt het toch goed... zou het met een paard niet ook gewoon zo kunnen zijn?

Vandaar dus ook mijn 'oplossing' om gewoon naar voren te gaan, haar een stukje 'mee te nemen' maar dan wel in een iets pittiger tempo zodat het niet teveel voordelen oplevert als ik naar voren ga, als ze draalt of stopt.
Nu doe ik dat nog niet lang, dus kan niet echt iets zeggen van het uiteindelijke effect, maar als er haken en ogen aan zitten volgens jullie, ben ik daar wel benieuwd naar
(behalve dan dat het eenmaal op de wagen niet echt handig is)

Andere ideeen om de motivatie te vergroten, hoor ik ook graag.

Dus ben je eigenlijk al best goed bezig denk ik..
Echt ideeën heb ik verder niet, moest alleen even aan die horse-stick van Trudy denken, zou dat ook vanachter het paard een haalbare optie zijn?
En wie weet , he , gaat hij dat karretje best leuk vinden, zou zomaar kunnen, denk dat er best een verschil is voor het paard als de menner op de kar zit en dus zijn handen stiller heeft enzo...en hij een echte taak heeft...
Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op donderdag 19 december 2013, 10:56:


Die horsestick van trudy bracht mij op het idee om naar voren te lopen. Een stick als je een eind erachter staat is niet echt haalbaar, maar het bracht mij dus op het idee om het zo te proberen. Of het werkt kan ik pas over een tijdje zeggen

En ja, zou wel kunnen dat een taak helpt, maar dat is dus afwachten. Het beste is misschien een ander paard ernaast, zodat ze met zijn tweeen zijn, maar ja... dat moet ik weer een paard aanschaffen