Sorry, ik heb niet al het bovenstaande over cellen in detail gelezen. Cheryl constateert dat steunsels voor een hoop ellende zorgen, dit in tegenstelling tot stromingen in de barefoot wereld waar men de theorie hanteert dat steunsels zoveel mogelijk met rust gelaten moeten worden.

Persoonlijk denk ik niet dat hoorn precies weet wanneer het moet stoppen met groeien. Dat zou wel handig zijn want dat zou betekenen dat we nooit meer zouden hoeven trimmen . Zowel hoefwand als steunsels 'weten' niet wanneer ze moeten stoppen met groeien. Het systeem weet niet wanneer het aanmaken van hoorn positief is voor het paard en wanneer het tot problemen gaat leiden.

Steunsels kunnen op verschillende manieren in- en overgroeien. Hoeven met van nature rechtopstaande steunsels kunnen als ze te lang worden gelaten diep naar binnen toe gedrukt worden en daar problemen veroorzaken voor het straalkussen en de rest van de structuur van de achterkant van de hoef.

Steunsels van andere typen hoeven hebben de neiging juist voorwaarts over de zool te groeien langs de straal, richting de punt van de straal en/of zijwaarts richting de hoefwand en over de zooldriehoek (seat of corn). De zool kan met dit hoorn vollopen, plat worden en kwartierflare veroorzaken. De overgroeide steunseltubules drukken de hoornzuiltjes van de zool plat en opzij en verstoren de groei en functie van de zool. In veel gevallen zie je, als je het overgroeide hoorn verwijdert, dat de onderliggende zool roze is, een teken dat er kneuzingen hebben plaats gevonden.

Wat er ook kan gebeuren is dat ongepigmenteerde steunsel hoorntubules zich verweven tussen de hoornzuiltjes van de zool zelf. Cheryl doet veel kadaversecties en heeft speciale larven die wel het zool hoorn opeten maar het steunselhoorn niet. Op die manier wordt mooi zichtbaar gemaakt hoe (zeker in witte hoeven) het moeilijk zichtbare, hardere type steunselhoorn, dat in het zoolhoorn heeft gezeten, soms jarenlang het zachtere hoorn van de zool heeft verstikt en geplet en heeft voorkomen dat de zool goed kon groeien, vereelten en de voet beschermen.

Er zijn natuurlijk ook paarden die weinig tot geen last van hebben van overgroeiende en ingroeiende steunsels, en dat is fijn & handig. Maar er zijn ook paarden die steeds weer onverklaarbaar gevoelig zijn en die enorm gebaat zijn bij het geduldig verwijderen van dit verkeerde type, inflexibele hoorn van de zool.

Wat ik tot nu toe van Cheryls werk heb gezien en gelezen denk ik dat haar informatie een interessante aanvulling kan zijn op wat we al doen om paarden te helpen. Het betekent niet dat je nu onder elke hoef die je tegenkomt rigoreus de steunsels eruit moet gaan bikkelen. Het betekent wel een meer diepgaand en gedetailleerd inzicht in de opbouw en de inwerking van de verschillende hoorntypen, welke functie ze hebben en wat er verkeerd kan gaan. Als je dit kunt herkennen en weet wat je eraan kunt doen heb je wellicht weer nieuwe 'pijlen in je koker' om op diverse hoefproblemen af te vuren.

Martina schreef op zondag 15 december 2013, 9:00:


aha dat is een opmerkelijke conclusie.


wat je precies met je redenatie wil bereiken ontgaat mij maar neuronen delen ook: idv interessant artikeltje

http://www.ziedaar.nl/article.php?id=303

cellen die niet delen zijn bv de rode bloedcellen (geen DNA) en gameten (1/2 DNA)


er wordt druk uitgeoefend, niet door een armband maar door een steunsel


waar is dat dan niet nodig? Er is altijd celgroei omdat cellen niet lang mee gaan en dus steeds worden vervangen en afgevoerd. (met celgroei wordt iha bedoeld het toenemen van het aantal cellen)


de analogie met de armband


als je een punt wil maken bewijs het dan zelf. Je zegt immers : "nu vraag ik me af hoe deze mevrouw bewezen acht dat er geen signaalsysteem zou zijn dat ervoor zorgt dat er - weet ik veel" Ik weet niet of de schrijfster gelijk heeft maar het zou kunnen, of misschien heb jij gelijk. In ieder geval is het vrij normaal bij studies uit te gaan van een bepaalde hypothese. Ik kan me goed voorstellen dat veel druk de celgroei op die plek afremt. Er is natuurlijk een groot verschil tussen spierweefsel of hoorngroei zoals bij steunsel. Interessant om te onderzoeken.

harry11 schreef op zondag 15 december 2013, 10:58:


Het is niet zo lastig om te zien. Strasser heeft een meting waarin ze de graden van een hoefwand exact beschrijft. Nou doe ik daar om een aantal redenen nooit iets mee, behalve de lijn van de kroonrand t'.o.v de grond.
Als die hoek niet ergens tussen de 25 en 30 graden is én de steunsels meedragen is er een probleem.
Bovendien vertel ik mijn cursisten dat een goede voet te verdelen is in drie delen. Vanaf het achterste stuk van de straalgroeven tot eind steunsels is 1/3, vanaf dat zelfde meetpunt eind straal is 2/3 van de lengte van de hoef, als de teen niet geflared is.
Er zijn weliswaar vele manieren om te meten, de ene is wat preciezer dan de ander, maar op die verhouding komt het vrijwel altijd neer. Klopt dit van geen kant dan is het geraden er iemand bij te halen die de voeten in balans kan brengen. Maar als er geen ziekte aan ten grondslag ligt, besef dan wel dat je niet heel erg geweldig aan het natuurlijk bekappen bent geweest.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen