e m kraak schreef op maandag 18 november 2013, 21:43:



Wel nee!
Dat zit zo in jouw hoofd, dat zo'n motief er altijd achter zit.


Ja, daar ben ik het mee eens.
En het is een bekend gegeven dat aanwezigheid van voedsel mede bepaalt hoeveel nakomelingen er geboren gaan worden.
In een stabiele omgeving zal dit redelijk stabiel zijn.
Natuurlijk is er altijd sterfte.
Maar niet ieder jaar 25% van de populatie. Dat is echt extreem!

Coralie schreef op maandag 18 november 2013, 22:52:


Ik dacht niet aan een bewust motief. Misschien wat onhandig geformuleerd.
Maar als je, bewust of onbewust, gewend bent aan de succesrate van paarden in de beschermde situatie van domesticatie en niet weet dat alle dieren in gevangenschap zoals dierentuinen gemiddeld veel ouder worden dan in de vrije natuur dan sta je op een onvergelijkbaar verkeerd been.


Blij dat je het tenminste met me eens bent dat het rekenkundig moet kloppen
Dat betekent echter wel dat het sterftecijfer stomweg is af te leiden uit het geboortencijfer, mits een stabiele populatie.
Als het geboortencijfer 20 of 25% o.i.d. van de populatie is, moet je dus een ongeveer even groot sterftecijfer verwachten en is dat niet extreem. Het kan dan gewoon niet anders zijn. Of, vind je het geboortecijfer soms net zo extreem?
Bij koolmeesjes bijv. is het jaarlijks sterftepercentage nog véél hoger omdat een succesvol paartje wel 10 of meer jonkies per nest voortbrengt. Als daar het komend jaar 5% van over blijft hebben ze geluk. Ze zijn territoriaal dus de ruimte is ook nog eens beperkt, helemaal volgepakt met hekken.
Veldmuisjes... zal ik het maar niet over hebben
Ik hoop hiermee duidelijk te hebben dat er biologisch echt geen sprake is van extremen.

Uiteraard kunnen we het demografisch ingewikkelder maken en er allerlei variabelen inbouwen die eventueel invloed hebben zoals voedselcyclus, generatieinterval, etc. maar nodig is dat niet. Het verandert hooguit wat aan de vorm van de curve maar niets aan het principe.

e m kraak schreef op dinsdag 19 november 2013, 1:10:


Je vergeet de aanpassing aan de omstandigheden: dat er in stabiele omstandigheden nauwelijks méér jonge dieren geboren zullen worden dan er zullen sterven..

En je vergeet de populatie-dynamiek:
In de echte natuur worden de jonge mannetjes uit de kudden geweerd (net zoals de jonge hanen bij kippen). Die jonge mannen zullen onder slechtere omstandigheden moeten leven, en lopen meer kans om het niet te overleven.
Dat betekent dat er in stabiele populaties naar verhouding meer mannetjes geboren zullen worden.



Je noemt nu dieren die prooidieren zijn en tot voedsel dienen van diverse andere diersoorten.
Bij de grote zoogdieren is daar veel minder sprake van.


Het principe van de natuurlijke selectie vergeet je:
dat de handigste, slimste en sterkste dieren het overleven.
Daar is bij de OVP weinig sprake van: er wordt alleen geselecteerd op: zo lang mogelijk zonder eten in leven kunnen blijven .