Ik begrijp je Egon, misschien heeft deze cursusleidster zelf iets naars meegemaakt met groot verkeer en heeft ze daardoor zelf een angst ontwikkeld en ja, dan kun je inderdaad een paard niet over zijn trekkerangst heen krijgen, als je jezelf er al niet overheen kunt krijgen.
Ik vind trekkers ook niet heel fijn als die vlak langs rijden, maar ik word er hier zeer regelmatig mee geconfronteerd, en ik ben er toch aan gewend geraakt. Ik reageer er zelf niet op als er iets groots aan komt rijden en dan reageren mijn pony's, of mijn verzorgpaard er ook niet op. Die zijn allemaal helemaal verkeersmak.
Mijn buurvrouw vind trekkers zelfs ook eng en als er een aankomt dan pakt ze het touw strakker en gaat in de houding staan. Ja, welke houding, euhm .... klaar om niet de berm in getrokken te worden door de pony, wat de pony vervolgens dus gewoon doet. Maar dat is in mijn ogen veroorzaakt door de begeleider en heeft niet zoveel te maken met de pony.

Heel jammer dat dit de ervaring is van je buurvrouw met paardenfluisteren.
Ik denk dat angst bij een paard idd vaak een probleem is van de eigenaar.
Het natuurlijke spiegelen wat paarden doen. Als de begeleider de persoon waar je op moet vertrouwen het touw al strakker pakt en in de houding gaat staan...tja wat verwacht je dan nog van het paard/pony?

En ik heb nog nooit gehoord dat je een paard niet voor de singel mag aanraken.
Heel raar verhaal.

Ik ben benieuwd of dit verkeerd begrepen, of verkeerd verteld is.

Groetjes