Sandra van Bommel schreef op woensdag 24 april 2013, 7:31:
> Dominant gedrag wordt niet zelden gekoppeld aan leiderschap. Maar de
> dominantie/leiderschap binnen een kudde kan fluctueren. Daar is ook
> onderzoek naar gedaan, maar ik zie het ook hier.
> Als ze samen ergens staan te eten (hooi/gras) , Hälga besluit te
> vertrekken en sil (en de rest) heeft het niet meteen in de gaten, dan
> schiet sil opeens in de stress als ze het ziet en holt als een dolle
> achter Hälga aan. Hälga gunt haar daarbij nauwelijks een blik waardig.
Ja, herkenbaar. Bij mij is het ook vaak mijn schimmel die het eerst vertrekt, en dan volgt Keli meestal meteen. Maar t kan ook andersom: Keli voorop. Ze zijn gewoon graag bij elkaar!
En echte dominante types zijn het geen van beide. Het leek er meer op dat ze vochten voor de onderste rang
.
Ze gingen confrontaties steeds uit de weg, allebei.
Waren allebei in de vorige situatie helemaal onderin de rangorde, dus dat waren ze gewend.
Maar uiteindelijk is Keli het paard geworden dat de meeste ruimte durft op te eisen, als er eten wordt aangeboden.
Warboel
