Afgelopen woensdag ben ik weer gestart met lessen samen met Quiberon.
Ik wil heel graag grondwerk met hem doen maar loop wel snel tegen grenzen aan.
Daarom maar snel weer gaan lessen voordat er strukturele fouten gaan ontstaan.
Het is nu al weer 3 dagen geleden maar ik ben nóg trots op mijn paard. Geweldig hoe hij reageert en zijn aandacht erbij houdt terwijl ik dacht dat hij er niet zoveel plezier in had voor die tijd
Eén groot verschil......ik weet nu waaróm. Mensen wat kan je met jezelf geconfronteerd worden tijdens een les maar wat heb ik er van genoten..Ik liep letterlijk en figuurlijk nogal eens te hard maar Quib deed precies wat ik aangaf. Goed of fout Hij bleef oplettend en relaxed
In theorie weet ik denk ik redelijk wat er moet gebeuren maar de praktijk .............. pfff.
Gelukkig zijn we ook nog gefilmd dus kan ik zien wat ik fout en ook wel eens goed doe maar ik heb nog een hoop te leren en Quiberon helpt daar goed aan mee.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Heb een schat van een paard, echter is hij bij momenten heel onrustig en zeer schrikachtig bij het minste dat hij iets opmerkt gaat hij er even vandoor pfffffff. Hij schrikt van het minste tot het minste. heb opstakels gelegd in de buitenpiste en geofend en geoefend, toch blijft hij schrikachtig. Heb hem nu 3j.en weet niet over zijn verleden, en dat laatste veronderstel ik dat dit veel indruk zou kunnen hebben op zijn doen en laten.
In ieder geval blijf ik oefenen en oefenen, echter moet men steeds op zijn hoede zijn tot en met!

Nu recentlijk merk ik op dat hij niet graag word gegaaid aan zijn hoofd bovenaan, deze had hij voorheen niet.

Tevens merk ik op dat hij agressief word tijdens het voeren van zijn eten in zijn stal, dit deed hij voorheen ook niet.

Begrijp er niets meer van.....

Jammer dat er geen rubriekje lesverslagen op dit forum is anders ging ik daar mijn paard eens lekker ophemelen.

Vandaag les 2 gehad en het was weer zo leuk!!!
Ik vind dit misschien nóg wel leuker dan rijden. Je hebt zo'n mooi rechtstreeks contact met je paard, in de zin dat je zijn lijf en uitdrukking veel direkter kunt zien en lezen.
Het was ook zo gaaf om te zien dat hij er steeds meer lol in kreeg en op een bepaald moment gewoon vroeg om de volgende opdracht.
Hij reageert ook zo snel waardoor ik ook steeds sneller door krijg waar ik fout zit en waar het goed gaat.
Hij had zich lekker in het zweet gewerkt en ging meteen 2 keer rollen in het zand. Nadat hij weer was opgedroogd heb ik hem getrakteerd op een stevig lichaamsontharingsessie en een korte pedicure.
Perfect middagje lol met mijn geweldige knol

Dank je Karin voor je aanwijzingen en rustige les opbouw
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Gracy schreef op zondag 21 april 2013, 21:15:


Hoi Gracy, lastig dat je niet verder komt met je paard. Helaas herken ik dit ook wel bij mij en mijn vorige paard.
Heb je wel les van iemand die jou en je paard misschien goed kan trainen en verder brengen? Staat je paard veel op stal of kan hij zelf naar buiten.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ik zou gaan werken aan het zelfvertrouwen, ga iets doen wat hij leuk vind, ander soort training, bijvoorbeeld met lange lijnen werken.
De pony van mijn buurvrouw (3 jarige), deed alsof hij overal bang voor was. Ik ben eens flink boos op hem geworden en nu doet hij het niet meer. Als er nu een trekker aan komt (waar hij eerst voor ging steigeren en opzij springen), kijkt hij nu mij aan en loopt braaf verder. Het was gewoon een spelletje van hem denk ik.
Hij is ineens een andere pony, minder stress, ontspant zich sneller na stress, loopt veel braver mee en let meer op zijn begeleider. De eigenaren waren al maanden aan het oefenen en eigenlijk ging het meer achteruit dan vooruit.
Het enige wat ik heb gedaan, toen hij in paniek raakte en opzij sprong, omdat er een trekker aan kwam, ben ik boos op hem afgelopen (roofdierhouding) en daar schrok hij heel erg van. Bij de volgende trekker keek hij eerst mij aan en negeerde die trekker.
Gisteren met de kar zijn we wel 5 trekkers tegen gekomen, maar hij springt dus niet meer opzij en steigert ook niet meer.
Waarom dit werkte, ik weet het niet, paarden mogen van mij best bang zijn, maar ze mogen geen reactie erop geven. Ik doe ook schriktraining, daarbij leren ze de paniekreactie te onderdrukken. Dus wegspringen is niet nodig, is ook gevaarlijk voor de kar.

Talitha schreef op donderdag 25 april 2013, 12:15:


Misschien ben jij enger dan de trekker.....

Talitha schreef op donderdag 25 april 2013, 12:15:


Wat een vreemde oplossing om angst op te lossen met dreiging, hoe kom je erbij?


Je zult maar vluchtdier zijn.

Christel Provaas schreef op donderdag 25 april 2013, 13:10:


Ik probeer dit ook even te begrijpen. Ik kan me voorstellen dat als bij mijn paarden boos zou worden, ze nog veel angstiger zouden worden. Bij mij werkt het over het algemeen als volgt; als ze iets eng vinden, doe ik eigenlijk niets. Ga gewoon door waar ik mee bezig ben.

Je schrijft dat je de roofdierhouding aanneemt, maar we hebben net toch geconstateerd, dat paarden ons toch niet zien als roofdier?

Preston schreef op donderdag 25 april 2013, 13:18:

Heel vroeger toen ik nog een "klein meisje" was ging ik mee op de kar. Telkens als er dan een vrachtwagen aan kwam en het paard bang werd kreeg het inderdaad met de zweep. Die was erger dan de vrachtwagen, en zo kwam je er langs... Niet zo ver gezocht, deze 'techniek' denk ik. De vrachtwagen werd er niet minder eng van... en het paard niet betrouwbaarder...
Ze hebben wel verdomd goed door wanneer ze bedreigd worden. Dat lijkt me duidelijk. Maakt niet uit hoe je het allemaal wil noemen en wat je definities van gedrag zijn.

Martina schreef op donderdag 25 april 2013, 13:29:


Joh, het maakt mij ook helemaal niks uit je het definieert, maar ik vind het een beetje vreemd om een dier te straffen als hij schrikt. Is in ieder geval niet mijn manier.

Zal best werken, dat als je een paard hard genoeg mept, hij dat enger vind dan hetgeen waar hij in eerste instantie van schrikt, maar ik vind het geen manier van doen.

Ja, het was een tip van iemand die ervaren paarden trainster is, de bedoeling was inderdaad dat ik enger was dan de trekker. Deze pony kwam een jaar geleden bij mijn buurvrouw, hij was toen nergens bang voor. Na een paar maanden kon zij niet meer op de weg lopen met hem, omdat hij steigerde en de buurman de halve berm door sleurde. Bij al het groot verkeer (trekkers, vrachtwagens) en het werd steeds erger, hij begon zelfs zo te doen bij busjes en aanhangers en toen zelfs voor gewone auto's!
Toen ben ik een paar keer met hem op pad geweest, ben bij het loonbedrijf gaan staan toen het daar spitsuur was met trekkers. Ik heb hem gerustgesteld en laten snuffelen aan een stilstaande trekker. Na een paar keer oefenen was hij niet meer bang en heb ik het weer aan de eigenaresse over gelaten. Dat ging een tijdje goed en toen ging het langzaam weer slechter. Tot hij vorige week weer de buurman door de berm gesleurd had en de buurvrouw mij weer om hulp vroeg.
Angst voor trekkers? Daar had ik hem al vanaf geholpen, dus vond ik dat dit niet gewoon angst is, maar een spelletje of aangeleerd gedrag ofzo.
Ik heb hem verder geen pijn gedaan ofzo, alleen even laten schrikken en dat werkte, hij was flink onder de indruk van me en laat het nu wel uit zijn hoofd om opzij te springen. Ook laat hij sindsdien zijn stress eerder los, briest en houd zijn hoofd weer lager.
Daarbij is het een shetlander, die zijn lang niet zo snel onder de indruk. Bij een ander paard zou ik zoiets nooit doen, dat is veel te heftig voor ze.
Feit is dat het gewerkt heeft, pony is weer braaf, loopt weer voor de kar, gedraagt zich veel beter naar de eigenaren toe en zelfs beter met de andere shetlander.
Het is inderdaad een wat harde methode, maar het werkt in één keer. Dat vind ik prettiger dan langdurig proberen zonder effect of met langzame stapjes voorwaarts.
Voor de pony is het uiteindelijk ook beter, zijn leven is een stuk leuker als hij hanteerbaar is, anders word er niks met hem gedaan.
Als hij nu voor de kar loopt en er komt een trekker aan, dan kijkt hij mij aan, en negeert de trekker, hij blijt meer ontspannen en loopt netjes door. Doel bereikt toch? Pony heeft hier niet onder geleden. Ik ben niet gemeen hoor

Talitha schreef op donderdag 25 april 2013, 14:41:


Ik geloof direct dat je, de pony niet mishandelt hebt hoor. Hoe gaat het nu met de buurvrouw en de pony? Komt het gedrag weer terug of blijft het nu een netje opgevoede pony? Ik kan me voorstellen dat buurvrouw niet goed weet hoe ze met de shet om moet gaan.

Preston schreef op donderdag 25 april 2013, 13:47:

Is ook niet my cup of tea.

Talitha schreef op donderdag 25 april 2013, 14:41:


Denk dat je hier toch echt de plank misslaat.....
Fraaie tip van een ervaren paardentrainster. Je wilt je paard toch zekerheid bieden en niet de boeman zijn die nog erger is dan potentieel gevaar om hem heen?

En angst voor trekkers een spelletje?
Komt het niet door het gedrag van de buurman en de buurvrouw, dat ze zelf onzeker zijn als er een trekker aankomt en onbewust gaan klemmen, touw korter, verkrampen, enz.?

Preston schreef op donderdag 25 april 2013, 13:18:


Moeten we dan niet eerst een definitie van roofdier opstellen?
'T is maar een suggestie...

En, is een roofdier altijd een roofdier vanuit de optiek van een prooidier?
Of gaat het om iets anders?