Sandra van Bommel schreef:


Zeker zal dit een efectieve methode zijn met veel resultaat op een korte termijn. Maar ik wil die paarden over een jaar wel eens terugzien. Ach, waarschijnlijk 'doen die het dan nog gewoon' want daar hebben ze zweepjes en sporen voor. Die man rijdt dat paard zelfs in met sporen (zie filmpje)! Een paard over een hindernis jagen dat nog maar amper geleerd heeft gewicht te dragen. Dát is nou breken....
Tuurlijk gaat-ie niet zwaar in verzet. Hij is overbluft tot en met.


Mensen weten niet beter en ze laten zich oml*llen door zo iemand. Dat zegt ook wel wat over die mensen ja.


Komaan, of slacht of zo'n persoon. Er is nog een hele weg aan methodes tussenin.
Ik ben toevallig op dit moment bezig met een merrie die zware problemen gekregen heeft tijdens het inrijden. Dat is (vermoeden we) op zo'n manier als in het filmpje gegaan. Ik denk dat haar probleem niet blijvend op te lossen is (altans niet bij mij als allround lespaard onder alle omstandigheden) en ze gaat binnenkort terug naar haar eigenaar. Maar nooit naar zo'n figuur. No way! Dan zet de eigenaar haar nog liever haar verdere leven in de wei.


Vind ik dus ook.

joop schreef :>

Ik dacht precies hetzelfde als jij, Letje
Het zijn geen mènsen....

Preston schreef :


Ik zie dat toch heel anders, eerlijkgezegd. In een kudde hoort rust en veiligheid te zijn.
Want ook de lageren in rangorde hebben rust en eetplekken nodig. Paarden die dmv agressie (vechten, bijten, in een hoek drijven, trappen) zijn geen goede leiders.
Stoeien, prima, zoals jonge ruinen/hengsten onder elkaar. En eens een kuddelid op z'n plaats zetten daar heb ik geen moeite mee maar meer mag dat niet zijn. Bijtplekken kun je tot op zekere hoogte tolereren (ligt aan de situatie waarin het gebeurt) maar ik persoonlijk verwijder raddraaiers en onruststokers uit de groep of ik deel de groep zo in dat raddraaiers door de faire paarden op hun plek gezet en gehouden worden. Een paar dat geregeld bijt is in mijn ogen zelf onrustig dus daar moet je iets mee.

Het dekken van zo'n jonge merrie vind ik niet heel erg 'natuurlijk'. De ouderen laten de jongeren gewoonweg met rust maar als er niks anders te sexen valt zou het best kunnen dat ze genoegen nemen met een twee jarige. Ik vind dat je gelijk hebt bij het oppassen voor haar rug. Sommige ruinen zijn zo verstoord in hun dekgedrag of sommige merries blíjven zich maar aanbieden, die mag je best een beetje tegen henzelf beschermen als het te gortig wordt. Ik heb wel rugpijn gezien bij een gastmerrie en een gastruin die altijd in afzondering gestaan hadden, hier nu in training waren en nu van geen ophouden meer wisten. Ik kan dat geen natuurlijk gedrag noemen. In de natuur wordt er ook niet maar lukraak gesext. Er zijn voorkeuren en het is een heel spel. Sterker nog; niet elke hengst/ruin mag zo maar op een merrie springen. Zodra Noortjes hengstigheid ophoudt zal het wel rustiger worden. Maarja, da's dan maar voor een paar weken dus het is wellicht toch aan te raden na te gaan denken voor een oplossing op de lange termijn.

Koen Theys schreef op zondag 21 april 2013, 21:57:


Ik zou dat ook zeggen maar het was Frans die een keer wist te vertellen dat dit helemaal niet bloedverdunnend werkt. Iemand die hier meer over kan vertellen?

Preston schreef op zondag 21 april 2013, 16:57:


Wees blij dat het land nu kurkdroog wordt, dan kunnen de hoeven sterk worden. Maar dat proces heeft tijd nodig (en jij geduld). Ik zou dus helemaal niks doen, niet eens pijnstilling. Geef je paard de kans het zelf te doseren en zelf te herstellen. Tenzij het natuurlijk een acuut gebeuren is (dat is van achter een PC niet te beoordelen). Die eerste gevoeligheid is met een paar weken een stuk minder, zul je zien. En als Preston op het zachte wel redelijk tot goed loopt (niet stijf of houterig) zou ik me niet snel zorgen maken. Reken op een jaar voor het gehele proces. Dan zijn de hoeven vernieuwd en sterk (mits juist bekappen & beweging). Elke dag een stapje verder....

Preston schreef :

Gewone aspinine van de apotheek.

Christel Provaas schreef op maandag 22 april 2013, 7:49:


Ja dat is zo en zo bedoelde ik het ook.
Ik wilde aangeven dat zo'n proces een tijd duurt en een jaar is een gemiddelde. In tussentijd kun je veel met trainen, bewegen etc maar het herstelproces heeft nou eenmaal z'n tijd nodig.

Hier op deze harde ondergrond hebben de meesten een jaar nodig. Maar je ziet al eerder dat de hoeven zich goed aan het ontwikkelen zijn. Sommigen gaan sneller maar je moet toch een tijd rekening met ze houden. Anderen blijven altijd wat gevoelig lopen, dus hoefschoenen op de lange ritten. We zien ook echt een tendens bij ex-stalpaarden of ex alleen-maar-weide-paarden die haast allemaal door enkele hoefzweren heen moeten gedurende dat proces. Hoefzweren op het zachte kun je niet voorkomen. Hoefzweren door harde ondergrond wel door hoefschoenen te gebruiken. En dan nóg moet het eruit wat erin zit. Aanvankelijk gingen wij in de weer met hoefzakken, Badedas antibioticum, weetikveel en inmiddels als ik er een op een bepaalde manier zie staan/lopen weet ik al op afstand dat er een hoefzweer zit aan te komen. We doen daar helemaal niks meer aan en laten het proces z'n gang gaan, tenzij het te lang duurt natuurlijk, (langer dan enkele dagen) dan grijpen we wel in.

Preston schreef :

Zachtere ondergrond door regen doet weinig aan het herstelproces, wél aan de uiting van de manier van lopen. Bij teveel nattigheid gaan de hoeven juist weer wat verweken hetgeen ook weer tot tijdelijke gevoeligheid kan leiden als je daarna op het harde gaat oefenen (of hem op stoeptegels voor je inloopstal laat staan).
Gewoon met rust laten, als je een paar weken verder bent is het ergste acute gevoelige lopen waarschijnlijk al een stuk minder.

Coralie schreef :


Ik vind dat eerder een uiting van angst en onzekerheid dan van 'dominantie'.
Het wordt door veel mensen alleen vaak andersom uitgelegd. Zet daar een zelfverzekerd paard bij dat niet vecht en er ontstaat rust want Keli (leuke naam trouwens, proficiat nog) lijkt me met zo'n gedrag juist géén ranghogere.

Een ranghogere vecht/bijt/trapt zelden. Of het moet al zijn dat hij/zij schoon genoeg van het zeikgedrag van zo'n ranglagere krijgt en dat gewoon in één keer duidelijk maakt.
Rubio is de Maestro hier. Die zie je niet uitvallen. Sterker nog; hij bemoeit zich nergens mee, daar is hij ook veel te lui voor, en hij laat dat meestal door Owain oplossen. Maar als er gesext gaat worden is Rubio de enige (met maar 3 merries uit de groep, de rest doet hij niks mee).