ah, de held van vele bokkers

Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken.

Ik vind zijn manier van aanpak alles behalve prettig en ben ervan overtuigd dat het anders kan, maar tegelijkertijd is hij vaak het laatste station voor de slacht bij paarden die door hun eigenaars al volledig verklooid zijn.

Maar goed.... dan vraag ik mij ook af hoe het daarna gaat...
Ik heb al tijdens wat gelezen discussies (ik neem er geen deel aan) dat hij probleempaarden na zo'n breeksessie nog een paar weken in training houdt en dat de paarden in kwestie daarna het vaak goed doen.
Dan denk ik dus idd dat je te maken krijgt met gedrilde machines en dat is toch wat de mensen vaak willen zien?
Het redt dan dus wel weer een paard van de slacht.

However.... ik denk dat een groot deel van de paarden met probleemgedrag een onderliggend probleem hebben. Hij zegt zelf nooit op een paard te stappen met fysieke problemen, maar hoe zeker kun je daarvan zijn.
Rappa, de merrie die hier stond en dus ook moeilijk gedrag liet zien en volgens eigenaar gewoon eigenwijs was, werd klinisch goedgekeurd. Later onderzoek toonde dat ze een vergroeiing in het been had en door het 'erdoorheen rijden' ook nog artrose in nek, rug, schoft en knieen. Kapotgereden dus. (alleen de vergroeiing was beslist niet het grote probleem... het niet onderkennen van de beperking daardoor echter wel)

Dan denk ik ook weer: hij krijgt de paarden weer aan het lopen, maar voor hoelang?
Ze hebben afgeleerd de protesteren (op dat moment), dus geven niets meer aan.
Tja... hoe lang voordat kleine probleempjes, die misschien niet zichtbaar waren, grote problemen worden?
Zou eigenlijk wel eens 'zijn' paarden in de jaren erna willen zien.... weet dus niet of het zo is

Andere kant is natuurlijk dat probleemgedrag ook aangeleerd gedrag kan zijn, vaak ontstaan vanuit pijn of angst e.d. En als dat voldoende vaak door de eigenaar is 'getraind' door bv in de stal te kiepen nadat ie er hard genoeg vanaf gedonderd is, is dat iets wat je niet zomaar eruit krijgt.

Maar zoals gezegd... er zijn ongetwijfeld betere manieren. Maar de mensen die er echt goed in zijn, gaan dit wrs niet beroepsmatig erg veel doen. Temeer omdat een lang traject onbetaalbaar is voor de klant.

Dan is het dus vaak slacht of iemand als Gert. Of eerst iemand als Gert en dan slacht?

Ik vind die vlugge oordelen over mensen die je niet kent en een paard waarvan de exacte situatie onbekend is, ook nogal wat hoor.

Volgens de foto's is het hoefbeen al deels kapot. Hoe ver moet je dan nog gaan.
Het feit dat de mensen de foto's niet op een forum willen laten rondgaan, wil niet zeggen dat het dan gewoon niet zo is.
Bovendien kan er best meer meespelen.
De pony kan ook cushing onder de leden hebben bv. Daar doe je geen z*k aan.
Weet ik alles van.
Dan gaat je een ander voerbeleid echt niet helpen (en medicatie ook niet altijd)
Of wat als de enige optie het apart zetten van zo'n beest is en het dier depressief wordt.
En hoe weet je hoeveel de mensen al hebben geinvesteerd en hoe hun financiele positie is?
Hoe ver moet je eigenlijk gaan (ik vind oprecht dat sommige mensen echt te ver gaan... heb ik ook wel gedaan hoor, en wie weet doe ik dat nog)

Moet je mensen veroordelen omdat ze op bepaald moment geen geld meer hebben voor verder aanklungelen met zeer twijfelachtige resultaten, terwijl je zelf over je biefstukje gebogen zit?

Goed... deels hier is wellicht veganist. Maar de rest mag even nadenken over het verschil tussen koe, paard en varken
(ja... geldt ook voor de vegetariër dus, die melkprodukten gebruikt... die melk komt er niet zonder kalfjes. En kalfjes moeten ook ergens heen, wil je geen overbevolking creeëren)

Overigens is bij mijn paarden ook het inslapen als mogelijkheid aangegeven. Sil hadden we meteen in de kliniek kunnen laten en toen Hälga een slechte periode doormaakte, heeft de d.a. het ook genoemd.
En Trulsa is bejaard, stijf, heeft vaak kleine probleempjes en de tong op de hoeven hangen als ze 3 meter rent.
En eerlijk is eerlijk... ik heb bij de grote paarden wel die overweging gemaakt toen ik inmiddels kapitalen had besteed aan onderzoeken, eventjes aan de grond zaten en ik silja steeds zag trekken met haar been en haar zure humeur moest verdragen en Hälga moeilijk tot rust kwam omdat ze steeds van been moest wisselen in rust.

Ik heb echter de beslissing genomen om het nog tijd te geven. Dood maken kan immers altijd nog. Een tijdelijke pijnstillingskuur heeft de cirkel wat doorbroken en op het ogenblik gaat het best met hen. Maken ze zich een dag druk , dan betalen ze de dag erna de prijs.
Daar is overheen te komen (al moet ik niet meer te vaak zo'n kl*** weekend meemaken als laatst... al weet ik nu wellicht eerder wat te doen)
Maar goed... ze blijven dus, het kneuzenclubje, en ik zie wel

Maar mensen veroordelen, al helemaal als ik hun persoonlijke situatie niet ken, doe ik niet.

Spirithorses schreef op dinsdag 9 april 2013, 9:05:


Klopt Pien. Inrijden is sowieso belachelijk, om op deze wijze te doen.
Maar hij haalt dus zijn werk voornamelijk uit paarden met probleemgedrag

Ik zou liever nooit meer mijn paard rijden, dan er iemand als hem op laten.
Maar de meeste mensen denken daar anders over en willen hun (zelf gecreeerde)probleem opgelost zien. Meteen.

Mensen als Gert spelen daar handig op in, want zeg nu zelf... zou jij - als iemand die dus met verstand en begrip voor paarden problemen oplost- hieraan beginnen, wetend dat de eigenaar het probleem meteen gefixed wil zien en geen maanden pensiongeld wil betalen?
Ik denk het niet?

En dan is het dus enkeltje slacht of zo'n figuur... ik heb voor mijzelf nog niet helemaal uitgemaakt wat beter is

Overigens vind ik het hele gedoe met inrijden voor publiek/probleempaard breken voor publiek/Nh demo's bij probleemgedrag -waarbij dat dus eventjes wordt opgelost- verwerpelijk en is voor mijn gevoel vooral zelfverheerlijking.

Locanda schreef op dinsdag 9 april 2013, 9:22:


Ja, maar die tijd (en onkosten) nemen mensen niet. Dat weten we allebei wel

Het paard zelf weer op de rails krijgen, is voor velen niet weggelegd, omdat ze daar de kennis niet voor hebben (en vaak zelf de oorzaak van het probleem zijn, als het niet lichamelijk is) en het paard uitbesteden aan een goede opvoeder/heropvoeder betekent dat ze het dier lange tijd bij deze persoon moeten onderbrengen, wat dus tijd en geld kost, en dan ook nog zelf heropvoeding nodig hebben. En daar maar weinig mensen aan beginnen.

Kom op zeg... het is maar een paard.... het moet gewoon doen wat ik zeg. Toch?

Monique Meijer schreef op dinsdag 9 april 2013, 10:07:


Ik bedoel dus over het feit dat het dood maken van een ziek dier hier wel heel erg sterk wordt veroordeeld zonder exacte kennis van situatie en eigenaar, terwijl voor vlees (en zuivel) dagelijks tig dieren de slacht in gaan.

Dat is voor mijn gevoel wat hypocriet.

Een koe of varken is niet minder dan een paard. Het verschil zit hem in de emotionele waarde.

Spirithorses schreef op dinsdag 9 april 2013, 10:50:


Ik weet wel zeker dat er een hele weg aan methodes zijn en dat noem ik ook. Maar die vergen tijd en inzet van de eigenaar. En daartoe zijn veel eigenaars niet bereid.
Ze willen geen maanden wachten voordat ze weer gewapend op hun paard kunnen stappen en ze willen al helemaal niet horen dat ze zelf maar weer eens terug moeten in de schoolbanken.

Dus ja... dan wordt het een beetje een of/of verhaal, voor die arme drommels.
Hoe het resultaat na lange tijd is, weet ik niet. Idd zullen ruiters gedrag wel 'onder controle' kunnen houden voor een tijd, maar de vraag is wat een dergelijk paard nog aangeeft bij ongemak en hoe snel het aan gort gereden is.

Paard waar jij mee werkt, heeft een verstandige eigenaar. Kan mij voorstellen dat je haar helpt. Maar zou je ook iemand helpen die het probleem gisteren opgelost wil zien?
Denk het niet, toch?

Overigens stap ik zelf ook liever nooit meer op dan dat ik het naar zo iemand of eigenlijk elke willekeurige stal breng, die het probleem wel even zal oplossen.

Zie hier nogal eens tweejarigen weggebracht worden om eventjes manieren te leren en alvast zadelmak gemaakt te worden.
En och... een rondje vrij springen kan toch ook geen kwaad

ik vind dat eigenlijk ook wel interessant om te horen... vooral mbt het bestanddeel.

Heel rot Moniek. Vooral omdat het dus je eigen paard is geweest.
Maar het is nu eenmaal de eigenaar die beslist.

Bedankt talhita (of hoe was het ook alweer )

Wat christel noemt, is gewoon het hele punt.
Tijd is geld.
Mensen die in de paardenwereld geld willen verdienen, werken snel. Zowel de fokkers als handelsstallen als mensen als Gert.
Het gaat niet om wat het paard vind, maar wat economisch het beste is.

De 'demo's ' moeten mensen ervan overtuigen dat hij de man is die je moet hebben voor de klus en met zijn manier van doen, leidt hij af van de stress van het paard, waardoor het voor de toeschouwers niet opvalt/niet erg wordt bevonden

Ik denk dat probleempaarden ook anders te helpen zijn, zoals Pien ook al noemde en ik ook. Maar een paardvriendelijke methode kost tijd. En geld.
Mensen schijnen beiden niet te (willen)hebben.

Leuke ontwikkeling.

Preston schreef op donderdag 11 april 2013, 12:28:


Bekend verhaal. Erg is dat eigenlijk, hè. Blijkbaar is dat uurtje rijden dan ook het enige dat ertoe doet ...