Spirithorses schreef op vrijdag 29 maart 2013, 20:06:
>
> Maar kun jij je voorstellen dat mij zoiets veel te lang zou duren?
> Bijvoorbeeld een paar jaar erover doen om uiteindelijk die weide uit te
> komen of een stukje te draven - weg van huis? Ik denk echt dat het sneller
> kan. Met druk ja. Maar druk hoeft niet verkeerd te zijn. Je vraagt en je
> beloont de kleinste stap al. Je maakt dat moment gewoon telkens een beetje
> groter. Stukje leiding nemen, gerust stellen, maar ook laten zien dat het
> allemaal zo spannend niet is (door je houding en de manier waarop je
> vraagt). Ik doe het dagelijks en kan niet beweren dat ik getraumatiseerde
> paarden heb hierdoor
.
Dit is ook wat Inge Teblick uitgebreid beschrijft hoor, (in haar theoretisch kader in het boek Grondwerk, blz 16-17-18) met o.a. de opmerking dat je niet terecht moet komen in vermijdingsleren.
Inge: je hoeft geen softie te worden, zeker niet! Je moet wel duidelijk zijn, altijd. Je maakt het goede antwoord dan vanzelfsprekend voor je paard.
Warboel
