Heel vervelend. Maar het bokken doet hij dus iedereen.
Aangeleerd kan natuurlijk, maar weer je werkelijk 100% zeker dat er geen rugprobleem is, dat getriggerd wordt als je erop gaat zitten.
Ik hoor dit soort verhalen regelmatig, ook met de opmerking dat het paard lichamelijk in orde is. En toch werd er bij al die verhalen uiteindelijk een oorzaak gevonden.

Ik weet dat veel mensen hier niets hebben met d.a. en kliniek, maar ik denk dat ik hem toch een keer terdege zou willen laten doorlichten.
Als er lichamelijk iets mis is, kun je lessen en doen wat je wilt.... dat blijft het gewoon een tijdbom en rij je uiteindelijk alleen nog maar meer kapot
Verkoop is dan ook niet eerlijk.

De eerste keer dat er iemand op ging zitten schok hij en begon te bokken en te rennen, zij is toen vast blijven zitten in de beugel, uiteindelijk gelukkig losgekomen maar hij was al in paniek en kreeg een paar weken rust.
De keren daaropvolgend zelfde verhaal en rust als beloning.

Hij doet het ook alleen als hij of tegen gehouden wordt (als hij wil gaan rennen) of een voorwerp in de bosjes ziet bv dat is aanleiding om te gaan bokken.
Ik zal hem eens helemaal na laten kijken maar ik heb er een zeer hard hoofd in dat het lichamelijk is en dat hij gewoon terug wil naar stal (ook door dat staken etc), mocht hij een rugprobleem hebben dan zou ik niet weten hoe hij eraan is gekomen, zoveel hebben wij er niet mee gedaan de afgelopen jaren.

Aoife Berserik schreef op zondag 24 maart 2013, 13:56:


We willen altijd overal een verklaring voor hebben he?
Ik net zo goed. Mijn idee is dat hij de allereerste keer al een trauma opgelopen heeft.
Per slot zat er ineens een roofdier op zijn meest kwetsbare plek!
De rust was de beloning. Daarna was rust vaker de beloning voor zijn paniekerig gedrag en/of 'm smeren. M.a.w.: door hem rust te geven lijkt het erin getraind te zijn. En ik begrijp dat dit niet de bedoeling is geweest, maar zo lijkt het wel gegaan te zijn.
Hij weet nu: als ik bok of lekker ga rennen... is rust de beloning en zo kom ik onder het werk uit. Op de e.o.a. manier bouwt hij een bepaalde spanning op.

Dit kun jij veroorzaken door vooraf al te denken: oh jeee... als ie maar niet......
Je kunt eens proberen om hem te benaderen met een traalalalaaa... houding.
Zo van: er is niets aan de hand, geen informatie waar jij (paard) je druk over hoeft te maken. IK ben de leider, IK let op dat jou niets gebeurd.

Ik zou er eens eventjes helemaal niet op rijden denk ik... eerst op de grond maar weer eens bevestigen dat jij dat leiderschap waard bent en hij zich veilig voelt bij jou.
Van daaruit, als dat goed gaat zonder bokken of andere problemen, proberen verder te werken.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Tja, het is natuurlijk ook maar een idee. Ik heb het gewoon veel in mijn omgeving gezien.
Maar zoals jij het omschrijft, met een fris traumaatje in het begin van zijn loopbaan, kan het ook daar zijn misgelopen.
Iedere keer dat het gedrag beloond wordt, wordt het sterker.

Alleen al om die reden ga ik met Wil mee. Eens een tijd niet rijden, veel andere dingen doen (misschien is bv lange teugelwerk een goede voorbereiding?)
En misschien later het rijden opbouwen middels rijden met de clicker, zodat gewenst gedrag wordt beloond?

Wil schreef op zondag 24 maart 2013, 15:20:


Ben het wel met je eens, alleen niet dat hij onder het werk probeert uit te komen. Ik denk persoonlijk dat dát nooit de opzet van een paard is. Hij wil veiligheid, veilig naar zijn stal, veilig bij zijn kameraden staan.
Hij krijgt die veiligheid door iemand van zijn rug te bokken en dat heeft hij goed geleerd.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Goeie punten Wil, wat ik lees is "bij een ander doet ie et niet" en "als ik ontspannen ben doet ie et niet" Dus.....buiten alle dingen die het paard van de ruiter geleerd heeft/ bevestigd heeft gekregen... is het niet voornamelijk de ruiter die aan zichzelf moet werken?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Ik heb hier even een stijger probleem gehad met Quib. Was ook heel goed te verklaren waarom dat kwam. Eerste keer stijgeren gebeurde in een bouwland waar net de jonge maisplanten omhoog kwamen. Meneer wilde ergens niet langs liep het bouwland in en kwam omhoog. Ik kreeg hem echter het bouwland niet uit en wilde geen grote schade aanrichten voor de boer en ben toen afgestapt.......beloning één. Tijdens een andere rit kwam meneer direct na het opstijgen al omhoog. Beugels op verkeerde lengte (iemand anders met korte beentjes had een keer gereden en ik had de beugellengte niet gecontroleerd) dus ik zat niet echt prettig wat hij haarfijn in de gaten had dus nog een keer omhoog naast een flinke stapel hout. Vanuit het zadel waren op dat moment de beugels niet te verlengen dus uit veiligheid er weer afgestapt....beloning 2. Sindsdien probeerde meneer het vaker

Omdat ikzelf enige tijd wat lichamelijke problemen had kon ik niet veel rijden en het probleem aanpakken. Inmiddels gaat het weer prima en zijn we al weer enkele weken lekker aan het bosklossen.
De eerste rit begon met een bok/stijgersessie van een minuut of 5. Totdat ik eíndelijk zo slim was om maar 1 teugel te gebruiken ipv 2 en Quib dus uit balans was en niet kón bokken/stijgeren. Hij koos eieren voor zijn geld en werkte de rest van de rit gezellig mee.
Ik hield er rekening mee dat hij het de volgende ritten nog wel enkele malen zou proberen, maar de volgende keer probeerde hij het maar 1 keer en tijdens de rest van rit was het over

Quib kan snel iets moeilijk vinden of spannend en dan wil hij wel eens wat gekker doen. Zodra ik dat nu merk vraag ik iets stelling en houd één doorhangende teugel, zodra de spanning eruit is mogen beide teugels weer ontspannen.

Ik wil dolgraag wat gymnastische oefeningen met hem doen aan de hand. Dat vind hij ook lastig en dan komt hij ook omhoog. Dit moet ik dus ook in kleine stapjes gaan opbouwen want hij is op zulke momenten een echte lomperik met een klein hartje

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Piet schreef op zondag 24 maart 2013, 15:52:


Helemaal mee eens. Zodra ik spanning bij mijzelf voel, stap ik ook niet op. Genoeg andere leuk dingen om te doen. Spelen met de bal, of rennen door de wei, daarna lekker bij elkaar 'nappen' of even de hoeven bijwerken, poep scheppen waarbij Quib de mestboy 'draagt' en weer ontspannen naar huis.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ilma Meijer schreef op zondag 24 maart 2013, 16:21:


Dan heb je nu zélf het probleem terug gebracht naar maar één punt.
Goeie leraar zoeken die je een methode leert om óp de rug van je paard van gespannen, ontspannen te raken, toch?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Dat klopt helemaal! Ik ben ook bang geworden op hem en dat breng ik uiteraard over.
Ik weet heel zeker dat het aangeleerd gedrag is aangezien hij er meerdere mensen af heeft genikkerd en van daaruit steeds zijn beloningn 'rust' heeft gekregen, grondwerk doe ik er zowiezo naast 1 of 2x per week.
Naar mij idee gaat dat redelijk al moet ik hem in het begin wel corrigeren en is dat na 5 min vaak wel over.
Ik moet rijtechnisch zeker aan mezelf werken en ook qua angst, maar dat kan alleen als ik en les neem en er weer op ga zitten.
Verder is het een heel leuk en grappig paard en ik ben echt wel gek op hem (dat is ook het probleem geweest, ik vond alles zielig en liet hem zijn gang gaan) Daar pluk ik dus nu de vruchten van en iets aanleren is veel makkelijker dan afleren.

Wat wil zegt dat niet nadenken en gewoon doen houding probeer ik wel zo ben ik al wel van het staken af gekomen , nu nog het bokken.