Ik rijd ook wel eens een paard voor iemand anders.
Enkele jaren geleden bijvoorbeeld een grote warmbloed die al een tijdje niets meer gedaan had. Op vraag van de eigenaar, die plannen had om zelf ook weer te gaan rijden met hem.
Hij wilde dat het paard weer gewend was om braaf te werken, tegen dat hij de tijd en vooral de moed verzameld had om er zelf ook weer op te gaan zitten.
Uiteindelijk is het nooit zover gekomen. Ik heb hem een dik half jaar gereden en een poosje nadat ik ermee gestopt ben, is hij toch nog verkocht.
En nu rijd ik een Lusitano-merrie van een kennis. Ook op vraag van de eigenaresse, die haar nog maar enkele maanden heeft. Het paard is namelijk een voormalige fokmerrie die nog heel groen is onder het zadel. En het ontbreekt de eigenaar aan tijd om er zelf een beetje routine in te krijgen. Wat wel nodig is in dit stadium van de training.
En aangezien ik het zelf zo'n gaaf paard vind, wil ik er best wat tijd insteken.
Betalen zou ik niet snel doen trouwens.
Ik heb geen rijpaard meer van mezelf (alleen jonge dieren en oude pensionado's), dus op zich haal ik er zeker ook plezier en ontspanning uit om die paarden te rijden.
Maar niet in die mate dat ik er geld voor neer zou tellen. Dan amuseer ik mij net zo goed met wat anders...
Ook uitmesten of andere klusjes moeten ze niet aan mij vragen. Als ik de nood voel om mest te scheppen, of met hooi te zeulen, heb ik thuis paarden genoeg om mezelf mee uit te leven.
Ik wil dat wél eventueel doen, puur als vriendendienst, wanneer ze op vakantie zijn ofzo. Met veel plezier dan. Maar dat zou ik ook voor iemand anders doen. En zoiets moet dan ook in mijn agenda passen en het mag geen verplichting worden. Ik heb zo al verplichtingen genoeg.
De eigenaren van die paarden zijn beiden kennissen van mij en wisten natuurlijk ook dat ik momenteel weinig te rijden heb van mezelf. Daarom ook dat ze mij gevraagd hebben.
Maar ze hebben daar dus zelf ook voordeel bij.
Voor ik zelf paarden had als 15-16jarige was ik trouwens wel een hele fanatieke verzorgster en had ik er heel veel voor over. Dus ik vind de stelling dat een 16-jarige een slechtere keuze zou zijn, misschien niet helemaal terecht.
Ik ben nu een veel slechtere, luiere en verwende bijrijder dan 10 jaar geleden.
Het is geen must meer en het moet vooral in mijn leven en planning passen.
En zo niet, dan is dat jammer maar helaas...
Ik kan mij wel inbeelden dat dit wel voor veel mensen kan gelden, die de 20 voorbij zijn?
Dat je ook andere dingen hebt, die belangrijker zijn in het leven; relatie, werk etc...
Dan heb je misschien meer aan zo'n onschuldige puber?
Warboel
