Hallo allemaal

Ik ben Sanne en ik ben nieuw hier op dit forum. Ik heb een account hier aangemaakt omdat ik van het voorjaar ga starten met het trainen van een ontzettend bijzonder paardje, namelijk Sam. Sam is een paint ruin van een jaar of 13 die in het verleden niet zo leuk behandeld is en pas sinds een jaar of 2 geen hengst meer is. Erg achterdochtig, snel in paniek en kan soms zelfs die paniek omzetten in agressie (al moet ik toegeven dat hij het laatste half jaar bijna niet meer boos is geweest dus dat gaat super!)

Sam staat nu ongeveer anderhalf jaar bij ons op stal (even om duidelijkheid te scheppen, het zijn niet mijn paarden die daar rondlopen, maar ik ben wel zo ongeveer onderdeel van het meubilair, hihi) de paarden lopen overdag vrijwel altijd lekker buiten. In de zomerperiode dag en nacht en in de winter gaan ze 's morgens naar buiten en naar binnen als het donker wordt. En behalve het naar binnnen - naar buiten gaan en andersom doet Sam nu al een paar maanden niet zoveel.

Vorig jaar wisten we even niet meer wat we met Sam aan moesten, toen hij bij ons kwam was hij broodmager en liep hij erbij alsof hij wilde zeggen "schiet me maar neer want het heeft toch allemaal geen zin meer", hij liet letterlijk zijn hoofd hangen... Maar naarmate hij lichamelijk opknapte begon hij ook meer energie te krijgen en kwam datgene in hem naar boven wat de meest logische reactie voor hem moest zijn: "Mensen, blijf uit mijn buurt! Jullie zijn slecht en jullie doen mij pijn!", kortom: 0% vertrouwen in wie dan ook.

Nou zijn we wel bekend met het grondwerk principe en het 'spreken' van de paardentaal, zeker zijn baasje.. die heeft voordat Sam kwam ook een angstige quarter merrie opgevangen en helemaal haar vertrouwen terug gegeven... maar dát paardje was bang... en Sam was bang én boos... nogal een verschil. Er is een periode geweest (voorjaar 2012) dat praktisch niemand bij hem in de weide kon komen zonder dat hij boos op je af kwam. Natuurlijk komt dat boze uit zijn angst, maar het is lastig om ermee om te gaan als je je (zoals ik) door dat gedrag laat imponeren.

Eind vorig jaar hebben we Sam dan ook voor twee dagen bij Annemarie vd Toorn gebracht om te kijken of zij er iets mee kon. Daar hebben ze in de cursus met hem gewerkt en toen we twee dagen daarna kwamen om hem op te halen was hij echt ontzettend vooruit gegaan! Liep als een puppy achter iedereen aan, nieuwsgierig en vooral: ontspannen! Dat was dus een geweldige keuze!

Eenmaal thuis heb ik al wel veel grondwerk met hem gedaan. Een paddockje afgezet in de weide (want onze paddock voor vindt hij erg spannend) en lekker gerommeld. We werden er allebei steeds beter in met als resultaat dit filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=lQCo1yYDnaY&list=UU04VgUmfH7snB472mChPXzw&index=1

Uiteindelijk heeft onze hoefsmid zelfs zijn voetjes een beetje bij kunnen veilen zonder problemen, terwijl hij dat een paar maanden daarvoor probeerde en dit resulteerde in een compleet in paniek geraakt steigerend en vechtend paard... echt ongelooflijk hoe hard dit ventje probeert om ons te begrijpen en te doen wat wij van hem vragen. Daarom wil ik andersom van mijn kant mijn uiterste best doen om hem te begrijpen en te leren hoe ik hem de dingen kan vragen op een manier die hij van mij begrijpt.

Door de wintermaanden, barre modder en sneeuwomstandigheden is zijn training nu helaas weer afgezwakt dus ik zal flink aan de bak moeten om het niveau van vorig jaar weer te bereiken. Om dit op een goede manier te doen wil ik jullie om tips en hulp vragen waar dit nodig is. We gaan beginnen met lekker grondwerken. Sam is wel ingereden, maar die ervaringen zijn gok ik niet zo positief... in zijn 'boze' periode kon hij WOEST worden van alleen al het geluid van een bit.. Daarbij heeft onze tandarts gezien dat hij een 4 cm litteken op zijn tong heeft... god mag weten hoe hij daaraan is gekomen maar leuk zal het niet geweest zijn. Vorig jaar heb ik wel een hoofdstel bij hem in kunnen doen, maar dit was puur om hem over die angst van dat bit heen te helpen... als bitloos bij hem werkt, dan is dat prima voor ons en gaan we het verder ook niet forceren

Nou, een heel verhaal, maar nu weten jullie wel wie we zijn en waar we staan. Ik hoop echt dat het gaat lukken, ik gun het dat monstertje om weer lekker met plezier bezig te zijn want hij is dol op aandacht!

Groetjes,

Sanne

PS: hier nog even een foto van Sam toen hij net bij ons kwam:
[IMG]http://i1198.photobucket.com/albums/aa450/shellypower/Nog%20meer%20Cody/IMGP0459.jpg[/IMG]
Je kon je handen om zijn hals sluiten achter zijn oren... zo dun... maar nu is hij gelukkig weer super op gewicht!

Sanne
Welkom - je zult wel heel veel reacties krijgen - maar geduld, kijken, hele kleine stappen (en daar kun je je gauw genoeg in vergissen hóe klein ze mogen zijn) .. heel veel bij hem zijn..veel contacturen :) zonder wat te vragen.. dát gaat belangrijk zijn.. kan je nog les krijgen van die mevr. waar hij geweest is..en dan mét jou erbij..en alhoewel je niet zoveel gedaan hebt - of in jouw ogen niet.. toch zal hij kunnen verder bouwen op het vertrouwen dat hij opgedaan heeft. En jij ..je laat je imponeren..zeg je.. ga dan zover tot waar je je nog niet laat imponeren en ook voor jou kleine stappen ..dan heb je altijd succes.
Mss denk je dat geen niet het trainingsprogramma is waar je op zit te wachten.. maar hou een dagboek Sam bij en je zult zien dat je vooruitgaat! Super dat Sam bij jou is!
Myriam

Hoi Sanne,
je hebt er wel lang over gedaan om hier op het PN Forum te belanden, maar beter laat dan niet Staat Sam niet bij Leen en Carla?
Laat je door Annemarie (of anderen!) niet overtuigen er toch een bit in te stoppen.
Sam weet wat het is en al zijn onze handen nog zo "zacht", het blijft een (on)ding in zijn mond.
Sam kent ook ongetwijfeld alle (western)oefeningen (Reining?) hoef je hem dus ook niet meer te leren. Het enige dat hij nu (weer) moet leren is vertrouwen krijgen in de mens. En voor mij moet dat niet elke mens zijn In jou- de hoef verzorger- en enkele anderen is voldoende, toch?
Alle oefeningen kun je met de dubbele lijnen en (b.v)de "Weense Kaptoom" vanaf de grond uitvoeren. Echt, je hebt er geen bit voor nodig, als Woody het kan, kan Sam het ook

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Hi Sanne!

Een dikke vette "welkom" hier!!! Wat een waanzinnig mooi verhaal!!!! Echt two thumbs up dat je Sam een kans geeft! Ik heb zelf een agressief paardje binnengehaald en het is echt mogelijk om paarden om te buigen, het kost alleen veel tijd en veel geduld.
Vaak is onzekerheid de basis van de agressie. Zoek maar eens op internet over het gedrag van onzekere paarden, misschien herken je het en geeft het je meer inzicht in het gedrag van Sam.
Sam vraagt van jou dat je 200% zeker van jezelf bent, anders heeft hij liever niet dat je bij hem in de buurt bent, want hij heeft al meer dan genoeg aan zijn eigen zorgen in zijn koppie.
Een rustige basis houding, buikademhaling, geduld, loslaten van je eigen spaningen en antwoorden op voorhand klaar hebben is wat je aan jouw kant nodig hebt. Laat paardje maar stuiteren, jij zet de rustige lijn uit die jullie gaan volgen in hele kleine stapjes. Je sessies kort en positief houden werkt heel goed. Beter een aantal keer per dag korte sessies dan uren achter elkaar. En wees je bewust aanwezig, want ALLES is een leermoment voor hem. Uit de wei halen, borstelen, etc etc....

In gevallen als Sam kies ik er voor om zeker het eerste jaar niets uit de hand te voeren en ook liever geen klikkertraining te gebruiken. Eerst bouwen aan vertrouwen en zorgen dat Sam zich houdt aan de afspraken die jullie samen gaan maken.
Uit de hand voeren daarmee kun je de situatie (in de eerste leer periode) voor Sam onduidelijk maken, het alpha paard stuurt de andere paarden in de kudde weg bij lekkere hapjes, dus wanneer je vrijwillig jouw lekkere hapjes weg geeft aan het paard kan dit zorgen voor onduidelijkheid. En Sam heeft nodig dat alles superduidelijk is. Maar dit is iets wat ik vindt, niet iedereen zal het hiermee eens zijn.

Regelmaat is zeer belangrijk voor paarden als Sam, dat maakt dat hij zich veilig gaat voelen. Wanneer je bijvoorbeeld nog niet op hem rijdt maar dat in de toekomst wel wilt gaan doen... Haal hem uit de wei, zadel hem op, doe oefeningen met hem ook wanneer je niet gaat rijden of wandelen met zadel. En doe dit op dezelfde manier. Hiermee kun je ook doorbreken wanneer hij slechte ervaringen met rijden heeft gekregen en bij het zien van een zadel alleen al bombarie maakt. Je zegt dan... Wat voor ervaringen je in het verleden ook hebt gehad, we doen het nu anders. Niet te veel wisselingen in paardenvriendjes, weten waar hij aan toe is, geen zorgen hoeven te maken over voeding (dus nooit meer honger hoeven lijden)... Het heeft even nodig voor dat dat tot hem doordringt dat hij nu gewoon echt gelukkig mag zijn.

Kleine stappen! Helemaal mee eens. En hou er rekening mee dat het in het begin drie stappen vooruit en twee terug zal zijn en je af en toe echt met je handen in het haar zal zitten. Stop de oefeningen altijd op een positief moment. Wanneer je zelf niet veel ervaring hebt met trainen is het zeer aan te raden om een trainer mee te laten kijken, je te laten helpen en huiswerk mee te laten geven waarmee je aan de slag kunt. Je moet het samen met Sam gaan leren, het is dus goed om de training zelf te doen onder begeleiding van een goede trainer. Anders kan hij het bij een trainer uitstekend doen en wanneer je hem dan thuis hebt dat hij weer als vanouds in een monster veranderen.

Ik kan nog uren door vertellen en tips geven, je mag me altijd per e-mail benaderen. Ik ben gek op grondwerk en kan je ook op dat gebied veel tips aan de hand doen.
Echt heel veel succes en deel vooral veel hier over Sam's vooruit gangen!!!

Bedankt allemaal voor de lieve reacties

Miryam; Lessen bij haar is nogal prijzig, ze is de enige in Nederland die officieel in de naam van Monty Roberts mag lesgeven.. ze is onwijs goed, maar ook onwijs duur.. en zoveel centjes heb ik helaas niet Daarbij zit haar trainingscentrum ergens onder Rotterdam, dat is voor ons met veewagen meer dan een uur rijden en voor Sam is dat één grote stressfactor, dus dat is even geen optie, ik wil echt vanuit rust en ontspanning gaan trainen. Ik werk er hard aan om me niet door hem te laten imponeren, als ik die plat-in-de-nek oren negeer gaan ze ook vanzelf weer rechtop staan, maar tot die tijd moet ik net doen alsof het me niets doet en dan gaat het goed haha! Stiekum wil Sam gewoon leiding hebben, en moet ik nog goed leren hoe ik de leiding kan vasthouden (het overnemen lukt wel, maar erin blijven is moeilijk)

Nils; Klopt inderdaad Dit is dezelfde Sam! Ik geloof dat Sam engels is ingereden (vraag me niet waarom... het is een PAINT maar ze zullen hun redenen wel gehad hebben áls ik hem ga rijden zal het western gericht zijn.. en aangezien Sam Cody's touwhalster past lijkt me dat een fijne optoming voor hem, hij reageert SUPER op neusdruk, zal ook nooit een touw uit je handen trekken (tenzij het echt pure paniek is, maarja dat zou elk paard in dat geval doen) en verder hebben we ook nog een dually halter en een sidepull in zijn maat Moet er wel eerlijk bijzeggen dat ik het probleem niet echt zie van een simpel (dubbel)gebroken trensje hoor... ik vind toch dat de handen het bit scherp maken, niet het bit zelf, maargoed hier zijn de meningen over verdeeld en dat is prima Dubbele lijnen is ook zeker iets wat ik met hem ga oppakken, longeren aan een enkel touw is al een stressfactor, dus tot nu toe altijd los met hem gewerkt... maar misschien loopt hij wel fijner aan een dubbele lijn, wie zal het zeggen

Manchita; Sam is een schatje onder dat monstermaskertje van hem, hij is gek op aandacht en wil ook heel graag leren. Onzekerheid (en angst) speelt zeker bij hem een rol, maar ondanks dat heeft hij ook wel een béétje dominante trekjes. Hij kent de mens en weet ermee om te gaan op zijn manier (als ik boos doe blijven mensen uit mijn buurt en laten ze met rust etc.) maar als je die cyclus weet te doorbreken, wat dus vorig jaar gelukt was is het een topper om mee te werken. Ik weet ook zeker dat hij het allemaal niet zo bedoeld, hij wil wel maar hij kan niet. 1 stap vooruit is al reden genoeg om er 3 achteruit te rennen gewoon door die onzekerheid. En daarom hoop ik dat hij mij wil leren vertrouwen zodat ik hem die zekerheid kan geven. Hij zal dan ongetwijfeld een wereldpaardje worden! Uit de hand voeren doen we eigenlijk zoizo al nooit.. mijn 'vaste' bijrijdpaard Cody weet zelfs dat ze pas mag eten als ik haar het stemcommando "toe maar" geef.. dus in dat opzicht zijn we best consequent.

Bedankt in ieder geval voor de positieve input van jullie allemaal! Het zal een kluifje worden maar ik heb er helemaal zin in. Nu Sam nog want die draaide gisteren weer heerlijk zijn kont mijn richting op toen ik over hem stond te praten met een vriendin (op 30 meter afstand nog wel), dat dier is zo gevoelig haha!