Ik heb een shetland merrie van 12 jaar met veel last van hoefbevangenheid.
Tot voor 3 weken terug was de situatie zo erg dat de dierenarts haar weinig hoop gaf.
Ze kreeg equipalazan (pijnstilling/ ontstekingsremmer) voorgeschreven en verder dieet van alleen hooi geadviseerd.

Na wat gegoogled te hebben kwam ik uit op deze site en heb gelijk de magnesium chelaat besteld en ben hiermee gestart.
Gebruik dit nu 3 weken en wij zien gelukkig al verbetering bij haar.

Nu is mijn vraag:
Heeft iemand ervaring met het voeren van grasbrok (merk) bij hoefbevangenheid?

Ze staat samen met een andere shetlandpony en vind het zo zielig voor haar wanneer de andere pony brokken krijgt en zij niet, ze hinnekt dan zo zielig.

Ik heb op internet rondgekeken en nu is er toch wel een diversiteit en vooral kwaliteit aan grasbrok te krijgen.
Twijfel zelf tussen "Wiesencops" en "Dodson en Horrell" gezien de kwaliteit van het gras/kruiden en de lage suikerwaarden.

Bedankt voor jullie advies, zal haar zeker alleen hooi blijven geven.
Vind haar alleen wat afgevallen vandaar dat ik dacht aan het (bij)voeren van grasbrok.

Groetjes, Nathalie

Ja ze heeft natuurlijk ook moeten wennen aan haar nieuw dieet en daarbij ook nog eens hoefbevangen zal toch wel wat van haar lijf vergen.
Wel drinkt ze meer sinds ze alleen maar hooi krijgt, misshien dat dat te maken heeft met het hooi (vertering?)

Zo, dat was een hele hap te lezen, maar wel heel intressant, hier kan ik wel wat mee.
Wat haar gewicht betreft, gezien de tekeningen, denk dat ik mij niet zo'n zorgen hoef te maken en dat ze toch heel redelijk op gewicht is.

Ben pas nieuw hier, dus heb nog heel wat te lez(r)en hier.
Maar de natuurlijke manier spreekt mij wel aan.

Ben zelf een aantal jaar actief bezig geweest binnen de paardensport.
Heb het rijden voor een aantal jaar geleden beeindigd vanwege gezondheidsredenen.
Nu rijdt mijn dochter sinds een aantal jaar wel weer op de manege, en staan hier achterom de twee shetlandpony's, dus ben je toch bezig met de paardjes.

Kan mij dus wel goed vinden in de natuurlijke benadering van paarden, vooral gezien de grote ergenis die het mij geeft wanneer ik op de manege om mij heenkijk.
Vraag mij vaak af of mensen wel snappen dat ze met een levend wezen bezig zijn.

Sorry, ik dwaal nu een beetje af van mijn onderwerp zal de site eens goed gaan doorlezen en zal morgen wat foto's van haar maken kan ik deze hier plaatsen.

Groetjes, Nathalie