Anne Maria schreef op zondag 23 december 2012, 0:53:


Wel boeiend. Blijkbaar kiezen ze bewust voor pijnstiller. We waren met een paar mensen aan het experimenteren met het aangeven van voorkeur voor bepaald lekkers en wilden later ook met symbolen gaan werken

Theoretisch zou je hen dus ook kunnen leren om zelf 'pijnstilling' te vragen, wat een interessante test zou kunnen opleveren.
Maar dan moet je een direktwerkende pijnstilling hebben. Anders kan de link nooit worden gelegd, lijkt mij
De meeste pijnstillers werken op langere termijn.
Maar wel iets om over na te denken... hmmm....

Trouwens... de link pijn/ongemak en stress kom ik iedere keer opnieuw tegen . Die is zeer duidelijk aanwezig.Ik denk dat het instinctmatig is, omdat een prooidier ten dode is opgeschreven als het gebreken krijgt. Zag op een documentaire hoe roofdieren feilloos die dieren eruit pikken, ondanks de moeite die juist die dieren getroosten om het niet te laten zien (extra rennen en springen om kracht te tonen)

Glucosamine, msm en chondroitine gecombineerd zou wel een goed effect hebben op artrose.
Apart is de werking inderdaad veel te laag.

Probleem is inderdaad dat je fortuinen kan uitgeven aan je paarden of andere dieren en de vraag is dan wanneer moet je daarmee stoppen? Wanneer je zelf geruineerd bent?

Ik heb zelf ook een paard met hanetred die volgens mij zeker ook altijd pijn heeft. Heb in al de jaren dat ik hem heb ook al een fortuin aan gespendeerd.
Met momenten, als het weer goed is, gaat het beter... zo'n beetje zoals bij mezelf kan hij ook veel problemen hebben als het koud en nat weer is (ben zelf ook een chronische pijnpatient).
Gelukkig is dat laatste hier in Italie al een stuk minder dan vroeger in Belgie.
Hij heeft daarenboven COPD en hoest zowat het ganse jaar door.

Maar ik heb er moeten leren mee leven dat ik geen budget meer heb om nog meer te proberen om hem te verbeteren, laat staan te genezen. Heb ongeveer alles geprobeerd van klassiek tot heel alternatief...
Nu moeten we omwille van financiele redenen het zonder extra toevoegingen doen, want er is een maximum bereikt en verder gaan kan ons helemaal ruineren...

Dus heb ik geoordeeld dat hij het aankan zolang hij goed blijft eten en toch nog steeds hoofd van zijn kudde is.
Ik ga er van uit dat hij mij een teken zal geven wanneer het hem te erg wordt en dan vrees ik dat ik enkel nog de veearts zal mogen roepen om hem een spuitje te geven.
Want als hij te fel zou afzien moet ik van mijn hart een steen maken.

Tot zolang proberen we allemaal nog zoveel mogelijk van mekaar te genieten.

AMA die combi heb ik met drie paarden, 1 hond en bij mijzelf en mijn man gebruikt. Had een d.a. die daar erg voorstander van was (tja, verkocht het zelf), maar heb nooit echt heldere resultaten gezien. Er is ook onderzoek naar gedaan en er bleek geen verschil tussen het gebruik van gluco en/of combi en placebo.

Ik herken wel wat je noemt... op bepaald moment zul je ook naar je budget moeten kijken (of het gebrek daaraan). Na jarenlang paarden met problemen en nu geklooi vanaf juni, is hier ook de koek op.
Ik buig mij momenteel nog steeds over al dan niet pijnstilling of betaalbare wijze, maar vooralsnog lijken de paarden zich ok te voelen als ze wat in eigen tempo in de wei kunnen rondrommelen, dus ik heb er niet zo'n haast mee.
Maar als een van de paarden weer een serieus probleem krijgt, houdt het hier ook op. De problemen die ze al hebben zijn dusdanig ernstig, dat het zinloos is om weer allerlei onderzoeken en ingrepen door kliniek te laten uitvoeren, wat voor een paard toch ook geen pretje is.
Daar trekken we ook duidelijk een grens.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 26 december 2012, 11:13:


Misschien een opsteker: al jaren lang vang ik paarden op waar men mee is uitgedokterd. Klinieken, DA's, osteos, kruidenmengers, etc hebben alles wat ze in huis hebben geprobeerd en de koek is op. Die paarden zet ik gewoon in een grote wei met soortgenoten en kijk wat ze er van maken. De enige die ik uiteindelijk heb laten inslapen is Gigi met de sarcoides (dat is ook een van de weinige paarden waar ik wel aan gedokterd heb). De rest heeft het prima gered. Ze leven niet allemaal meer maar dat hoort erbij. Soms gewoon stokoud, en soms een andere oorzaak (bv door de bliksem getroffen!), maar van leven ga je dood en dat moeten we accepteren. Het enige wat je kan doen is zo veel mogelijk de oorzaak van ellende weghalen en een zo gezond mogelijk leven leiden. (trouwens, geldt dat niet ook voor ons mensen?)
Wat de financien betreft kan ik terugvallen op de stichting Phoenix. Die zijn altijd erg tevreden, want ik maak bijna geen kosten, horseresue on a shoestring. In veel gevallen komen de kosten niet verder dan het vervoer van de paarden.

In een grote wei met soortgenoten, staan ze hier al altijd.
Voor de rest denk ik idd dat je met zo'n paardenreddingstoestand geen kapitalen in arts en ziekenhuizen kunt steken.
Overigens heb ik ook Toontje laten afmaken vanwege een combi ernstige artrose en heel erg veel agressieve sarcoiden.
Amber omdat ze compleet flipte (denk toch erg veel pijn en dat al jaren... heeft gewoon enorm veel meegemaakt)
Tommy vanwege een ernstige aangeboren gewrichtsafwijking, die dusdanig parten ging spelen dat hij niet meer goed kon lopen toen hij volwassen werd-

Zou het prettig vinden als de rest hier gewoon een natuurlijke dood sterft, maar vraag mij af of dat haalbaar is en altijd te verkiezen. Als Billy bv weer erg ziek is en ik heb de keuze hem dagen te laten creperen omdat hij geen adem meer kan halen en zijn hart tekeer gaat, of er gewoon een eind aan te maken, kies ik toch voor dat laatste.

Maar het blijft een kl** keuze

Anne Maria schreef op zondag 23 december 2012, 0:53:

Ik heb gezocht naar dit onderzoek en oa hoe die link voor de ratten vies goedje/pijnstilling wordt gelegd, maar kan er niets over vinden. Alleen in verschillende artikelen de verwijzing naar dit onderzoek.
Heb jij ergens een link naar dat onderzoek?

Excuus Sandra, had je bericht niet eerder gezien.
Hierbij de link die in het boek gegeven is, of je daar iets mee kan vinden weet ik niet, maar moet nu echt de paarden gaan voeren
F. C. Colpaert et al., "Self-Administration of the analgesic Suprofen in Arthritic Rats: Evidende of Mycobacterium butyricum-Induced Arthritis as an Experimental Model of Chronic Pain," Life Sci 27 (1980): 921-28.

Succes!

Bedankt. Ik heb inmiddels via de universiteit al een deel van het artikel en heb gevraagd of het volledige artikel verkrijgbaar is.
(ik ben ingeschreven bij de OU)

Wilde eigenlijk eens een test doen met pijnstilling, maar mijn plannen zijn doorkruist doordat Hälga opeens erg af begon te vallen en er slecht uitzag.
DA was hier voor het bloedprikken van Billy ( dient ter controle van medicatie voor cushing en om de leverwaarden in de gaten te houden ) en heeft meteen maar even naar Hälga gekeken (geen onderzoeken... niet nodig. Ze had ingevallen flanken, was onrustig en wisselde doorlopend van been tijdens het staan) Hij vond haar er doodmoe uitzien. Datzelfde noemde ook een eerdere arts en ik dacht aan hetgeen Egon had genoemd; pijn is doodvermoeiend.
Vooralsnog is besloten beide grote paarden op pijnstilling te zetten, voor 8 dagen, om een inschatting te maken van de situatie (silja laat zelfs met ontstekingen en koliek geen symptomen zien, wat niet betekent dat ze dan geen pijn heeft)

Gisteren had ik twee ondeugende kleuters om mij heen ivm de gezapige dames die ze waren. Silja was hyperactief en zag er anders uit. Haar flanken waren normaal, haar hangbuik strakgetrokken en ze had aandacht voor alles om haar heen, draafde, galoppeerde, koeieneerde de andere paarden en was ondeugend. Ze was het paard wat we 5 jaar geleden kochten. Hälgas flanken waren bijgetrokken, ze was ondeugend en de onrust was eruit,
Confronterend. Vandaag was sil weer wat rustiger. Ik heb van te voren gefilmd, nu en doe dat straks.

Pijn, strammer worden, rustiger worden hoort bij de leeftijd. Maar stel dat het honden waren en doorlopend liepen te piepen en janken.. Wat doe je dan? Paarden kunnen niet janken. Maar egon heeft wel gelijk, denk ik. Pijn put uit. Ondanks dat door laten lopen? Chronisch pijnstilling op dit niveau? De paardenmiddelen helpen tegen de pijn, maar geven maagklachten. Sil is koliekgevoelig. Chronisch paracetamol? Ik weet het niet. Ik wacht af.

Ondertussen blijkt het ACTH van Billy (cushing) door de medicatie onder controle. De leverwaarden waren voorheen te hoog, laatste keer met prikken opeens goed, en nu opeens hoger dan ooit. Niemand weet waarom. Alleen dat hij met een chronische leverontsteking kampt.

Sandra van Bommel schreef op maandag 7 januari 2013, 21:25:


Bij mensen wordt om maagklachten bij gedurig gebruik van o.a. nsaid's tegen te gaan bijv. omeprazol voorgeschreven maar aangezien de stofwisseling van paarden zo anders werkt zou ik medicatieconstructies nooit te nimmer durven vergelijken.

e m kraak schreef op dinsdag 8 januari 2013, 0:11:


Ik geloof niet dat dit bij paarden ook een optie is, maar ik kan er altijd naar vragen. Zal dan echter ook een goedkopere pijnstiller moeten zoeken (paracetamol?) omdat de huidige onbetaalbaar is voor twee paarden. (zou neer komen op zo'n 400 euro per maand excl. evt middel voor de maag)
Ze krijgen nu overigens wel een probiotica erbij van de d.a. (poep geven kan dus ook, begreep ik van letje) om de schade zoveel mogelijk te beperken. Dat heb ik steeds erbij gegeven, maar het voorkomt zelfs bij kortdurend gebruik toch niet wat maagpijn (zichtbaar in specifiek gedrag)

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 8 januari 2013, 6:49:


Bij landurige pijnstilling zou ik er een maagbeschermer bij geven. Gastrogard is reteduur dus niet voor lange termijn. Misschien idd eens overleggen met je DA over Omeprazol en daarnaast langdurig Curcuma.
Kijk, jouw paard is niet gezond en heeft waarschijnlijk pijn. Dan is het kiezen tussen twee kwaden. Goed wordt ze niet dus wat je ook doet; het blijft symptoombestrijding. Ik zou dan al wat minder kritisch worden op blijvende verder schade ergens en de tijd die haar nog rest haar zo aangenaam mogelijk maken totdat het moment er is dat jij een beslissing kunt nemen.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 8 januari 2013, 6:49:


in geval van maagpijn kan je beter een ander produkt kiezen dan een maagpijnbestrijder bijgeven. Omeprazol heeft ook weer zijn eigen bijwerkingen. Probiotica helpen niet tegen maagpijn en maagzweren.

De 'gewone' pijnstiller is ook niet te betalen en idd... de probiotica helpt alleen bij het bewaren van de balans in de darmen, maar niet tegen maagpijn/zweer.
Overigens kunnen die zweren ook ontstaan door stress van pijn. Ik verdenk zeker silja daar wel vaker van.

Paracetamol lijkt dan de enige andere optie (enigszins betaalbaar iig, geloof ik... zou ik even moeten uitrekenen) maar welke maagbeschermer... geen idee.

Pien, het gaat om twee paarden; hälga en silja. Helaas.
Billy heeft geen pijn (maar is dus wel erg ziek)

Denk idd dat het een optie moet gaan worden, totdat je toch tot een beslissing komt. Vooralsnog film ik hen nu, observeer en doe hetzelfde als ze van de pijnstiller af zijn.
Mochten ze er dan weer beroerd uit gaan zien, dan moet ik waarschijnlijk toch achter mijn oren krabben met de vraag waar de grens getrokken moet worden; zowel mbt het welzijn en paardwaardig bestaan van de paarden, als financieel.

Omeprazol wordt aan paarden gegeven.