kristel schreef op zaterdag, 23 april 2005, 22:53:
> 
>> 
>> Hallo Marc en alle anderen. 

>> suikerklontje krijgt. In de film niet, maar wat daarna gebeurt
 >> weten we helaas niet.
 >> 
 >> Martien.
Ik  ben het  een heel stuk  met  je  eens, alleen  begrijp ik dan  weer "ik  hoop  dat  het  paard geen suikerklontje  krijgt"  niet.
Hoe  de  uitvoering  ook  tot  stand  is  gekomen, er  zal met  meer  beloond  zijn dan met  "kom maar  bij  me" 
> overeenstemmend met het gevraagde gedrag. In de sociale
 > psychologie noemt men dit attitudeverandering vanwege de
 > cognitieve dissonantie.
 > het is maar weer een vraagstelling. 
Ja, ik  ben het  met Pien  en  anderen  eens, dat  willen we een  paard  oefenen, het  bepaalde  zaken misschien minder  leuk  zal  vinden.
Een halster  om, een  zadel  om, zijn  maar een paar voorbeeldjes waar  leuk  of  niet  leuk  niet  aan de  orde  zijn. Een paard leert dit te accepteren   met  "het  gaat zo, het  is  zoals  het  is" Als  wij  zorgen  dat wat  wij aan een paard moeten leren op een zo  paardvriendelijk mogelijke manier  gebeurd, hoeven  we  onszelf  geen  verwijten  te  maken. Een  stap  verder  is  n.l.een paard alleen nog  als  een  grasmaaimacine  in de  wei  laten  lopen.
Piet