Wil schreef op zondag 9 december 2012, 22:27:


ze waren zuiniger op hun zadel dan op hun paarden want dat was een stuk duurder
een vers paard was vaak maar kwestie van er een gevangen te krijgen, mustangs en mexicanen genoeg

@ Joop... Mensen raken nu eenmaal gewend aan bepaalde zaken en stellen er verder geen vragen over... Want zo hebben ze het geleerd, dus het zal wel goed zijn...

@ piet... Het chipte niet van de zool maar aan de buitenkant van de buitenwand en het gebeurde tijdens het rijden. Ik was erg verbaasd omdat het paard net bekapt was. Dat was ik niet eerder tegen gekomen. Het is het enige paard dat op stal staat, de andere paarden die ik bekap staan allemaal 24/7 buiten. Dus wat Wil naar voren bracht dat het de inwerking van de urine en uitwerpselen is op de hoeven is volgens mij het antwoord. Ik heb geen foto gemaakt van de hoeven en het is nu alweer een tijdje geleden. Ik kan je dus niets laten zien.
Wel weet ik dat voor dit paard het in de stal staan een tijdelijk oplossing is tot de eigenaar een huis met land heeft gekocht.

Manchita schreef op maandag 10 december 2012, 16:14:


ben jij ook zo iemand? of wil je dat nu juist niet zijn?

Ik heb allang geleerd je maar een aantal mensen warm kan krijgen voor paardnatuurlijk. Veel mensen vinden hun eigen welzijn veel belangrijker dan dat van hun paard. Gelukkig kan ik dat soort mensen zo veel mogelijk vemijden.

Manchita schreef op maandag 10 december 2012, 16:14:


En dat geldt in zekere zin, in meerdere of mindere mate voor ons allemaal.:)
Myriam

joop schreef op maandag 10 december 2012, 16:50:


Had ie maar geen paard moeten worden, toch?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

@ Joop... Nee hoor, zo ben ik beslist niet! Mijn paardjes welzijn gaat voor alles. Ik zal anderen niet veroordelen maar zelf zal ik niet springen, reinig of barrelracen puur omdat ik dat te belastend voor het paardenlichaam vindt. Ook rijdt ik niet op paarden die niet helemaal sound lopen of pijn hebben. Let altijd op signalen die de paarden mij geven. Paarden die ik voor training krijg en probleem gedrag vertonen dat mijns inzien door een lichamelijk klacht is... Krijgt de eigenaar netjes van mij terug, mag hij eerst door een dierenarts laten checken. En dat nog... Ben ik het soms niet eens met de dierenarts...
Ik rijd graag met een barebackpad omdat ik merk dat mijn paard dan veel vrijer beweegt. Ik rijd bitloos, alleen mijn Saddlebred rijd ik met bit helaas. Hij vind bitloos niet fijn, raar maar waar... Maar is sowieso een rare ADD-er die met zijn hoofd overal en nergens is. Hij heeft veel bevestiging en leiding nodig anders gaat hij met je aan de haal. Ik heb hem gered, hij was erg agressief naar andere paarden en mensen. Nu istie een schatje en mijn hartendief. Het is zo mooi om een paard van ver te zien komen en weer gelukkig te zien worden

Manchita schreef op maandag 10 december 2012, 18:12:

Ik rijd bitloos, alleen mijn Saddlebred rijd ik met bit

Wat herkenbaar, ik heb een kruising saddlebred*kwpn tuigpaard, hij is als onhandelbaar paard op mijn pad gekomen,8 jaar en bang voor mensen je kon nog geen halster omdoen. Vanaf dag 1 heeft hij onze twee merries ingepalmd en is dus ook erg agressief tegen andere paarden, in het begin kon ik niet met vreemde paarden buitenrijden en als er vreemde paarden op ons terrein komen loopt hij uren langs het hek schijnaanvallen uit te voeren. Ik heb ook alle bitloze optomingen die ik ken uitgeprobeerd maar dat vindt hij niks, ik rij hem nu ook met bit. Als je rustig bent en sterk in je schoenen staat doet ie alles voor je, als he onzeker of te lief bent dan gaat hij volledig zijn eigen gang. Buiten is hij erg oplettend en ziet altijd alles, wild signaleert hij eerder dan mijn hond. Zal dat voor een deel rasgebonden (Saddlebred) kunnen zijn, ik ben verder niet bekend met het ras.

Nou en of dat herkenbaar is! De Saddlebred is vergelijkbaar met de arabier en staat erg hoog in het bloed. Ze zijn heel erg mensgericht en werken graag met je, niet voor je maar met. In Amerikaanse oorlogen waren dit de paarden waar de generaals op reden. Paarden hebben twee manieren van reageren... Fight of flight. Bij de Saddlebred is de fight kant sterk ontwikkeld. Met agressie kom je nergens met deze paarden en kan het zelfs levensgevaarlijk worden. Maar met de juiste training zijn ze fantastisch! Heel zacht aardig en slim. Ik stond versteld van de mate van zelfdisipline die mijn saddlebred aan de dag legt wanneer hij op je vertrouwt. Maar inderdaad, je moet sterk in je schoenen staan en angst ruikt hij van kilometers afstand.
Leuk om te horen dat je dezelfde ervaring met het bitloos rijden hebt. Ik heb echt het idee dat hij steun ervaart in het bit. Alsof het hem eraan herinnert dat er iemand op zijn rug zit. Ik vind het super jammer en heb me voorgenomen dat wanneer ik een opening voel ik het altijd nog een keer ga proberen... Het vervelende is dat hij super atletisch is... De one rein stop?! Nee joh, die galoppeert gewoon door met zijn hoofd naast mijn been.
Hier hetzelfde verhaal hoor... Vreemde paardjes op het terrein... Hij neemt geen moment rust, houdt ze continu in de gaten en maar schijnaanvallen uit voeren.

Mijn Saddlebred was een cadeau van een opa en oma aan huin 18 jarige kleindochter. Ze heeft hem drie maanden gereden en ze werd iedere keer een beetje banger van hem. Uiteidelijk heeft hij haar eraf gegooid in een flinke bok/steigerpartij en ze durfde hem niet meer te rijden. Sterker nog, men durfde niet eens zijn wei meer in. Voederbak en drinkbak zaten vast aan het hek zodat ze die niet uit de wei hoefden te halen.

Ook hij palmde direct mijn merries in en ik dacht hem twee weekjes te geven dat hij wat tot rust kon komen (meneer liep maar rondjes te rennen) maar toen ik s morgens wilde voeren en het hek opendeed stond hij al klaar om over me heen te rennen. Dus ik zei "oh joh, je wilt meteen aan de slag?! Goed hoor joggie!"
Dus ik heb hem een half uur lang laten zien dat de merries toch echt van mij zijn en de dames kozen mijn kant. Meneer stond voor me te steigeren en te stampen maar heeft me nooit wat gedaan. Ik was namelijk niet onder de indruk (Vond het wel waanzinnig mooi!!!)

En ja, ze zien ALLES!!! Maar zijn ook bereid om te vechten voor de kudde. Een jaar geleden hoorde ik hem keihard blazen, zo'n harde ademstoot in de vroege morgen. Ik weet dat het dan goed fout is dus binnen drie seconde stond ik naast me bed en keek door het raam wat er aan de hand was. Er stonden vier prairy wolven in de wei op mijn Paso Fino te azen (beetje de grootte van een ijslander heeft ze) Mijn Saddlebred was ertussen gaan staan, klaar om te vechten. De prairy wolven draaiden om en vertrokken.