Hoi Lenneke
Ik begrijp wel een beetje hoe je je voelt. Ik verzorg een andalusiër, zij heeft een peesblessure en moet in een stand staan. Zij heeft helemaal geen ruimte om te lopen, omdat de blessure in de stal en in het land alleen maar erger werd. Dit is het laatste redmiddel en ze heeft nu een paar keer een echo gehad en het gaat eindelijk de goede kant op. Dagelijks stappen en sinds kort stukjes draf opbouwen, maar ze mag niet los, niet in galop en geen kleine bochtjes makes.
Dit paard barst van de energie, staat af en toe te stuiteren en dribbelen naast me. Ik snap het heel goed, en ondanks dat ze zo vol energie zit, luistert ze wel. Ik neem een dubbel halstertouw zodat ik afstand kan nemen als ze steigert. Ik heb haar met de clicker geleerd op commando achteruit te gaan en heb nog een zweepje bij me voor het geval ze niet luistert. Als ik die voor me houd, respecteert ze dat als mijn eigen ruimte en blijft netjes op afstand. Zo is het veilig, zij kan zich gewoon uiten, ik straf haar er niet voor, zeg wel dingen als ho ho en rustig maar.
Ik heb het idee dat ze er zelf ook niks aan kan doen, ze let wel op me, trekt niet aan het halstertouw, loopt niet over me heen, dus ik neem haar niks kwalijk
Voor de mensen die vallen over hoe dit paard gehouden word, het is niet mijn paard, ik heb er niks over te zeggen. Eerst hebben ze geprobeerd het paard rust in de wei te geven, maar het spaanse temperament nam geen rust. Stal geprobeerd, werd nog erger, nu in de stand geneest het eindelijk. Het was dit of inslapen had de veearts gezegd.
Gelukkig werkt dit
Warboel
