Vorige zondag zagen we opeens bij Silja een mega grote bult onder de buik met een uitloper richting uier, die ook aan een kant ernstig gezwollen was. Er kwam zelfs melk uit de uier.
Sil was al een paar dagen erg traag, maar ik dacht dat het met de warmte te maken had.
Waarschijnlijk was ze dus gewoon niet lekker.
Ze laat wat dat betreft ongemakken of pijn niet zo gemakkelijk zien.

Uiteraard de d.a. laten komen en het bleek een fikse ontsteking van uier. Sil kreeg een soort cortisonenspuit en 2 spuiten penicilline en poeders tegen de pijn.
De poeders heb ik tot donderdag moeten gebruiken en ik moest dagelijks 2 injecties met penicilline geven. Ook tot donderdag.

De bult onder de buik werd wel minder (half zo breed), de uitloper leek wat te verdwijnen en de uier werd ook minder dik.
Toch is de uier nog niet terug in de oorspronkelijke staat en heeft ze nog steeds een toch nog wel aanzienlijke bult onder de buik.
De bult voelt hard aan. Maar ook de uier. Die voelt werkelijk keihard.

Het is aan sil niet te merken of ze pijn heeft. Je kunt overal aankomen, maar het is toch al zo'n paard wat naar ons toe erg tolerant is en weinig laat zien mbt pijn.

Ik heb overlegd met de d.a. en het advies is onbelast wat actiever laten bewegen en buikbult masseren met kamferzalf.
Ik ben er zelf niet zo gerust op.

Ik heb op google gesurfd, maar kan niets vinden over harde uier etc. Iemand hier die daar ervaring mee heeft?

Sil is overigens niet drachtig en heeft geen veulen gehad.

Mijn paard heeft ook 1 harde uierhelft (deels). Ze heeft hier totaal geen last van, en zij is totaal niet zo 'tolerant' om het zo te zeggen, als ik ze pijn doe of er is iets wat haar niet aanstaat laat ze dat duidelijk merken.

Ik dacht gewoon aan bindweefsel vorming (litteken) en heb ervoor de DA laten komen. Die zei idd dat het waarschijnlijk littekenweefsel was van een eerdere uierontsteking (daarvan heb ik trouwens nooit wat gemerkt) die bult zat er al vanaf dat ik onder haar buik kon kijken en aanraken Ook nooit drachtig geweest ofzo.

Dus kan zijn dat er na de ontsteking wat 'verhard' ofzo?

(ik heb ooit mijn paard moeten wassen tegen schimmel, en heb toen per ongeluk met de schuurkant van de spons over een stuk huid gewreven. Ze schreeuwde toen en gaf een trap naar achter Ik doe mijn paard dus niet express pijn, maar zo weet ik dus dat ze het wel zal laten merken als ze ergens pijn heeft...)

Mijn oudste, Linda, heeft vorige zomer ook een uierontsteking gehad. Normaal laat ze ook niet snel zien als ze pijn had maar dit was wel heel pijnlijk, liet ze mij merken.
Goh , vervelend.
Ik heb AB moeten gebruiken tegen de ontsteking en anti diuretica om het vocht uit bulten onder de buik weg te krijgen.
Al met al heeft het wel een paar weken geduurd voor het over was.
Na 10 x vragen aan DA of ik nog meer kon doen, kwam hij nog met koelen met de tuinslang, mits ze het toe zou laten, ik heb een zachte sproei geprobeerd maar ze vond het toch te pijnlijk, ik mocht er niet eens naar wijzen, geen succes bij Linda dus, maar mss. wel bij Sil?
Groetjes Marlies

Bedankt voor de reacties. Het is goed mogelijk dat de ontsteking er al langer zat (sluimerend?) maar dat ik het niet heb opgemerkt. Behalve dan haar traagheid dus. Wrs heeft ze zich toen al niet zo goed gevoeld (ben ik even blij dat ik nooit met dwang werk...)
Dat de uier dan bindweefsel kan vormen, heb ik inderdaad gelezen en dat zou inderdaad een logische verklaring kunnen zijn. Die uierhelft is ook dikker dan de andere (niet meer zo gezwollen als voorheen, maar wel dikker dus) Ik neem aan dat dat ook normaal is in een dergelijke situatie?

*wil ik net de vraag over de bult op de buik stellen... komt Frans naar binnen om te zeggen dat ie nu weg is *

Ben natuurlijk weer overbezorgd geweest.
Blijft dus alleen de vraag van de uier over... is het verharde deel per definitie dikker?

Huh had gereageerd maar vind het precies nergens

Bij mijn paard is die harde uierhelft ook dikker, heb er wel ergens foto's van :)

dit is typisch een fenomeen dat meestal vanzelf over gaat.

joop schreef op zaterdag 14 juli 2012, 14:03:


Voor mijn paard klopt dat - die keer tenminste :)
Myriam

ok, dan ben ik weer gerustgesteld Thanx.

Helaas ten onrechte gerust gesteld. De uier is nog steeds niet in orde. Het oedeem is minder, maar er lijkt een 'bal' in te zitten.
Na behandeling met pasta en injecties en daarna behandeling met ander antibiotica en zalf, (alles kunnen doen dankzij de klickertraining, die dit keer werkelijk zijn nut heeft bewezen) ziet de uier er allerminst goed uit en is vandaag na uitgebreid overleg met meerdere dierenartsen en foto's van de uier besloten dat Silja naar de kliniek moet.

Het is niet duidelijk wat er aan de hand is. Het kan een weefselverandering zijn door de ontsteking, maar andersom is ook een mogelijkheid.
Morgen om half negen moeten we met haar bij de kliniek zijn

Sandra van Bommel schreef op donderdag 26 juli 2012, 12:01:


kan toch heel goed geheel onschuldig zijn, dit soort dingen zijn meestal niet in 2 weken weg maar eerder in 2 maanden

juist, en ook een al dan nite kwaadaardige tumor maar dat is wel veel zeldzamer, sterkte, we horen wel hoe het afloopt.

joop schreef op donderdag 26 juli 2012, 12:54:


Daar hoop ik op en dat moet dan op de echo zichtbaar zijn. Maar het ziet er niet zo goed uit.
k zal zo meteen de foto's plaatsen

Sterkte morgen in de kliniek, ik duim op een goede uitslag.
echt niet leuk zo'n dingen, de spanning alleen al...

Elk paard heeft recht op een staart

Sandra van Bommel schreef op donderdag 26 juli 2012, 13:04:


getver, is dat niet een abces? (dan helpen antibio niet)

een abces of een weefselverandering, denkt de d.a. En idd... dan helpt de gebruikelijke behandeling niet meer.
De hele uier voelde al hard aan, maar doordat het oedeem nu weg is (er zat echt heel erg veel oedeem, wat je op de foto minder ziet), zie je de overgebleven structuurverandering en dus het onderliggend probleem.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 26 juli 2012, 13:49:


de kans dat het een groot abces is is veel groter dan wat anders, wel heel pijnlijk want het gaat nog niet openbarsten. Koolbladeren kort in heet water en erop leggen is het beste, je wordt dan meteen de uitvinder van de paardenbh.