Huertecilla schreef op maandag, 4 april 2005, 9:29:
> Op zoek naar data kwam ik via het evolutieproces van het paard
> op een interesante lijn; het lopen op één teen, het lopen met de
> veeractie van peesmechanisch, de hoef, alles hangt samen met het
> corrigeren om de kruisbanden en het bewegingsmechanisme niet
> onnodig te belasten; zoveel mogelijk binnen de natuurlijke
> bandbreedte van de stand blijven en daardoor wordt de hoef
> inderdaad ovaler, langer in de toon.
Naar de hoef luisteren en niet repareren wat niet kapot is lijkt me wijs, Peter.
Aan de andere kant is er dan wat je paard doen moet, en in hoeverre daar de hoef juist een goede parameter is om uit af te lezen of dat wat je je paard laat doen "goed" is, of niet genoeg, of overdreven.
Ik bedoel dat goed dus als goed voor je paard.
Wat het verzamelen aangaat zit ik al heel lang met nogal wat twijfels. Er wordt beweerd dat verzamelen goed is, vanwege extra ruitergewicht, etc. - ongetwijfeld hebben we allebei dat verhaal al vaak gelezen of gehoord. Echter nog niemand vanuit het hippische heeft me ooit kunnen bewijzen (bijv. uit kadaveronderzoek) wat er niet goed zou zijn aan niet-verzamelen... of zeg maar "gewoon wat aan boemelen". Ook bestaan er nogal wat totaal verschillende vormen van "verzameld" of "frame". Bij gangenrijden (tölt!) heb je een soort van verzameling nodig, maar een die er heel anders uitziet dan het typisch dressuurbeeld, en dan ziet de klassieke dressuur en ook nog eens heel anders uit dan de FEI-dressuur. Dat alles reduceert "verzameld" nmm tot slechts een woord.
Zou het vanuit historisch perspectief niet zo kunnen zijn dat "verzameld" binnen afgebakende disciplines lekkerder rijdt, en daarbij ook nog eens meer "indruk" op mensen maakt? Dat laatste verklaarbaar vanuit de psychologische voorkeur van mensen voor het verticale. Het lijkt me vanuit de velerlei militaire - en/of statustoepassingen niet onwaarschijnlijk.
Een (overdreven) verzameld paard is op een bepaalde manier wendbaarder bijvoorbeeld, van groot belang voor de toenmalige adel/officieren, maar nu ook nog te zien in de corrida. Maar zet daar de cuttinghorses in het westernrijden tegen af, en dan weet ik het niet meer behalve dat duidelijk is dat je een paard de gekste dingen kan leren doen.
Het lijkt me van belang iedere keer weer de vraag te stellen wat er bij mensen-cultuurvormen hoort en "normaal" gevonden wordt zodat niemand er bij stil staat en erover nadenkt, of wat er bij het paard zelf hoort. Wat is nuttig en waarom?
Toevallig kreeg ik gisteren via mail de vraag binnen of gangenpaarden (wanneer onbeslagen natuurlijk) een andere hoefvorm aanmaken. Goeie vraag, en ik weet dat dus niet. Ik zou er niet van opkijken, maar onderzocht is het niet. Toch niet zo moeilijk lijkt me - alleen de moeite nemen een paar honderd hoeffies op te meten.
Groeten, Egon.
Warboel
