Bedankt allemaal voor de morele steun.
Inmiddels alweer een dag verder en een schop onder mijn eigen kont door mijzelf
Het helpt dat mijn echtgenoot juist positief is op de zeldzame momenten dat ik het eventjes niet ben. Vrienden boden al aan om de traktor te lenen om het op te schonen en de eigenaar kwam kijken en schrok zelf van de troep die was blijven liggen.
Hij vond het niet nodig dat we zelf met de hand en traktortje in de weer gingen en huurt een boswerker met soort hark in, zodat het hout op bergjes kan worden verzameld. Die bergjes kunnen we voor en na opstoken, als we het stookhout eruit hebben geplukt. Want dat zit er inderdaad genoeg tussen en we hebben twee echte zweedse tegelkachels, die dat wel lusten.
De sporen trekken vanzelf wel bij. Daarover maak ik mij minder zorgen nu. Bovendien staat er tussenin best nog wel gras en het lenteseizoen moet hier nog beginnen.
Ik realiseerde mij gisteren, toen we over het stuk grond liepen, dat ik gewoon een schop onder de kont nodig had. Zeuren over troep op een stuk grond, terwijl we een enorm stuk grond van 5-6 ha mogen gebruiken voor de paarden, wat achter het huis ligt, nota bene, en waar we ook nog stookhout vanaf mogen halen. Alles voor 50 euro per jaar.
Wat dan nog... als er wat werk tegenover staat?
Ik schaam mij nu dus diep. Temeer omdat de eigenaar zo goed zijn best doet om het leuk te houden, terwijl hij dat helemaal niet hoeft te doen.
Gelukkig heb ik tegenover hem niet gezeurd. Alleen tegen mijn man en jullie
Het is nu weer over en ik ben weer gewoon blij met wat ik heb. Ik zal mijn inzinking maar wijten aan de labiliteit die met de overgang gepaard gaat, in combi met een eerste blik op kaalslag op een geliefd stukje grond.
Want inderdaad... het bied ook voordelen. We kijken nu verder van ons af en zien de rivier liggen. En ja, de natuur herstelt zich wel weer.
Warboel
