Even off-topic:
Het is inderdaad een lief en meewerkend paard. Type “top-prestaties leveren en als een crimineel behandeld worden”. Het arme dier heeft de afgelopen jaren nooit lekker op de wei mogen lopen, het was altijd maar rondom beslagen op stal staan en alleen er uit om gereden of in de stapmolen gezet te worden. En gereden: met een pelham-bit op de strakste stand en heftige sporen, de wonden staan nog in haar flank. Daarom gunde ik dit diertje ook zo graag een paardwaardig bestaan hier.
Toen ze hier de wei in mocht zag je hoe geweldig ze dat vond: ze heeft overal verbaasd naar staan te kijken, overal aan snuffelen en voortdurend flemen. Ze straalt gewoon, terwijl ze in die stal bij de vorige eigenaar een en al triestheid was.

Waarom ik mij overigens belazerd door hem voel is eigenlijk een veel groter verhaal, waarbij ik moet bekennen dat ik met m’n suffe kop in werkelijk elk denkbaar verkooptrucje ben getrapt. De zogenaamde vader die de pony van zijn dochter verkocht is nl gewoon een doortrapte, liegende handelaar gebleken. Enerzijds ben ik boos op mezelf dat ik daar in getrapt ben, anderzijds heb ik wel een stiklief paard wat nu paard mag zijn