Mijn bijrijd paard is bang voor de spiegel en tegenliggers in de binnenbak!
De eigenaar had mij wel gewaarschuwd daarvoor, dus hij heeft het al een lange tijd waarschijnlijk.

Ik wil hem graag van zijn angsten afhelpen.
In omgang gaat het super goed, hij heeft respect voor mij en ik laat hem ook voelen dat ik hem vertrouw.

Als ik in de binnenbak aan het rijden ben (hij doet dit overigens alleen in draf of galop niet in stap) en ik draaf (bijv.) richting de spiegel.. dan ziet hij zijn eigen en springt aan de kant. Vandaar ik nooit helemaal naar achteren rijd maar altijd de hoeken afsnijd.

Als er andere ruiters in de bak zijn dan heb ik dat zelfde probleem. Weer alleen in draf of galop, als een ruiter me dan tegemoet komt gereden dan vind hij dat dood eng en springt opzij. Als de ruiter op de zelfde hand rijd als mij dan vind hij niet erg, puur als iemand op ons af komt.

Nou ben ik al verschillende keren met hem in de bak wezen stappen aan de hand en dan is er niks aan de hand bij de spiegel, ik laat hem alles even van dichtbij zien en dan vind hij er niks aan. Ik denk dat het puur te maken heeft met het feit dat er dan 'een paard op hem af komt' en dat is in dit geval hij zelf.

Ik denk dat er bij de vorige eigenaar ergens iets mis is gegaan.
Hoe kan ik hem van dit probleem af helpen?
Ik rijd gewoon nooit te ver richting spiegel omdat ik niet met hem in gevecht wil gaan, ik wil dat hij mij vertrouwt en er zonder angst heen loopt.

Ik weet niet of het je veel gaat helpen, maar ik heb/had ene gelijkaardig probleem met mijn bijrijdpaard. Wij rijden in de paddock van de wei, daarlangs staan een paar bomen. ze heeft er nooit schrik van behalve tijdens het rijden.

Juist door er niet langs te rijden zal je het probleem niet aanpakken denk ik.
Ik heb dit met de lesgeefster zo opgebouwd. Ten eerste zelf niet denken aan de spiegels. Ikzelf dacht niet aan het bosje, maar de eerste keer sprong het paard weg. De keren erop ga ik wel denken van ohnee, weer langs dat bos, hopelijk gebeurt er niets. Bij mij verandert deze gedachtegang naar: seg, niet onnozel doen het zijn maar bomen... Als je daar al schrik van heb hoe kan ik ooit op een buitenrit gaan met u.

Ik zal even schetsen hoe we te werk zijn gegaan. Eerst reed het paard 2 meter van de kant af en ik ging ook niet naar de kant toe omdat ik wist dat ze weg ging springen, maar de lesgeefster zei dat ik langs de kant moest rijden. Toen ben ik in de bocht goed op voorhand bezig geweest met vooruit rijden in draf en lichte stelling naar buiten zodat ze niet 2 meter op voorhand kon afdraaien, maar korter bij het bos kwam. De eerste keer is ze dan na een metertje weer opzij gesprongen, maar toen heb ik meteen een volte gemaakt en weer langs het bos door.
en elke keer derna als ik erlangs moest weer goed voorbereiden dat ze niet op voorhand kon afdraaien en dan ook op de lengte zorgde ik goed voor stelling naar buiten zodat ze niet naar binnen zou weglopen. Elke keer dat ik dan langs het bosje ging lukte het beter en beter. Ik zeg niet dat het ideaal ging, daarvoor is 1 les te weinig. Maar het was wel een wereld van verschil.

Zo heb ik het probleem aangepakt, nu het kan altijd dat dit niet werkt voor jouw paard. misschien is er voor hem/haar een andere oplossing nodig of lukt dit niet. Maar het is het proberen waard denk ik dan ?

Stil zetten, bij zover je nog fatsoenlijk kunt rijden en dan stap voor stap naar de spiegel toe. wel iedere keer stil zetten, zodat ie kan na denken. Met een tegenligger misschien ook zo oefenen?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Bedankt voor de tips, ik ga er mee aan de slag en kijken hoe hij erop reageert.

Ik zou het niet aangaan, maar iets anders in de plaats vragen, zoals een overgang of tempowisseling. Hou dan ook heel goed je concentratie dáárbij, en niet bij de spiegel. Daardoor zal je eigen focus op de spiegel en de tegenliggers ook verdwijnen, want je paard reageert mede op jou.
Tegenliggers ruimschoots omzeilen zolang die spannend gevonden worden; paarden vinden het confronterend als er een ander paard op ze af komt draven of galopperen. Jij als ruiter weet wel dat de bakregels gerespecteerd worden, maar je kijkt zelf toch óók naar de tegenligger en voilà er is weer een issue. Dus: richt je aandacht op het punt in de verte (voorzover dat kan in een rijbak ) waar je naartoe rijdt, niet naar de tegenligger.

Ik ben het met Cristel eens dat als je het paard afleid het het beste werkt. Daarnaast zou ik als je dat voor elkaar kan krijgen samen met een ander gaan rijden en oefenen op wat het paard eng vind. Maar dan van grote afstand. Als dat goed gaat, jij b.v middenlijn en de tegenligger hoefslag, daarna bij ontspanning iets dichter naar elkaar toe.
Op deze manier ben je stap voor stap richting je doel aan het werken, je overvalt je paard niet. Doe het in combinatie met afleiding.
Ik heb vandaag met een jong paard over een balk gereden in galop. Als je heel gefocust erheen gaat rijden kunnen ze wel eens meer reageren dan wanneer je losjes vanuit een volte de balk neemt.
Ook richting de spiegel zou ik in combinatie met afleiding en toch steeds een halve meter dichter nabij gaan rijden. Niet gefocust recht erheen, maar b.v. een slangevolte of vanuit een volte hoefslag aanraken en weer steeds richting spiegel eraf. De kunst is om steeds weer de grens te zoeken, waar het net nog wel kan en dat uitbouwen.

Bedankt voor alle uitleg!

Maar wat moet ik dan doen als hij weg springt?
Moet ik hem dan stil laten staan en de andere kant op rijden?
Of moet ik hem er dan juist heen rijden?

Ik vind dat moeilijk te bepalen.. want hij is gewoon bang van zijn eigen, hij denkt dat dat een tegenligger is..

Tja, dit is iets wat je met clickertraining heel gemakkelijk oplost.
Zelfs als je niks van clicertraining weet dan nog....
Een enorme shortcut is - omdat je veel beter eerst zou kunnen leren écht te clickeren-
Rijdt je paard richting de spiegel, stop voor hij wegspringt. Beloon hem met een stukje voer, doe dit een aantal keer. Als hij eenmaal gaat vermoeden dat ie een beloning krijgt op die plaats dan ga je het stoppen een paar meter uitstellen en voor je het weet zíet ie de spiegel niet eens meer en kun je het belonen afbouwen.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Miranda_x schreef op maandag 20 februari 2012, 17:01:


Als hij wegspringt ben je al te ver gegaan.
Wat ik bedoel is zoek de grens op zodat je paard ontspannen blijft. Dat heeft te maken met geconcentreerd rijden anders mis je de helft van de signalen van je paard. Leidt hem af terwijl jij allerlei figuren rijdt. Is hij niet afgeleid dan ga je verder weg bij het enge, leidt hem af door verschillende dingen te vragen stap halt wegdraven, en dan niet te traag, maar dat je zijn aandacht vasthoud. Als je zijn aandacht hebt kan je weer wat dichterbij de spiegel of een tegenmoet komer rijden.
Wegspringen heb je eigenlijk je paard al geforseerd".
Als je dat kan voorkomen zit je goed. Dan houd je de ontspanning in grote mate en krijgt en blijft het paard een goed gevoel houden, gaat jouw meer vertrouwen en de overdreven hersenprikkel wordt vermeden en dat is de enige manier waardoor het zal verdwijnen.
Als je het blijft opzoeken en spanning blijft houden, heb ik mijn vraagtekens of je het wel goed krijgt. Niet op een manier die ik prefereer iniedergeval. En dat is een opbouw vanuit rust

Dat is inderdaad een goede uitleg!

Ik weet nog wel een hele tijd geleden, was ik heel geconcentreerd aan het rijden in de bak (als er niemand is, rijd ik ook het lekkerst) en toen liep hij ook gewoon langs de spiegel af!

En niet lang daarna dacht ik dus van, ooh dat ging eigenlijk echt heel erg goed.. en meteen toen ik het dacht sprong hij weer weg..

Maar hij kan het dus wel!
Ik ben zelf altijd kalm.. ook bij de spiegel want ik weet onlangs hij misschien weg springt hij verder nooit gemeen zal doen..
Dus ik maak me er zelf nooit druk om, maar hij vind het toch maar niks daar.

Tot nu toe heb ik altijd maar 'genegeerd'.. als hij weg sprong reed ik gewoon verder, ik wist niet wat ik op dat moment moest doen en boos worden maakt het alleen maar erger!

Negeren is dan idd het beste. Als hij aan jouw voelt dat er niks aan de hand is kan het ook verminderen, hij zal daardoor eerder weer ontspannen.
Heel erg bewust zijn van je eigen aktie's en denkwijze en gemoedstoestand zorgt ervoor, (als dat voor elkaar is), dat je het overbrengt op het paard.

Gebruik clickertraining, dan is het binnen 10 min. gefixed.

Groet, Dani

Dani62 schreef op dinsdag 21 februari 2012, 13:09:

Als je weet, hoe je moet clickeren- wanneer je moet clickeren- waar je moet clickeren, ja misschien

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op dinsdag 21 februari 2012, 21:30:


Vandaar mijn shortcut van een paar berichtjes terug Nils. Maak van de spiegel de leukste plek op aarde.....

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren