Piet schreef :

Briljant voorbeeld, de oorleltang van Egon ook trouwens.

"
Met respect voor alle deelnemers aan deze draad, zou ik hier wel eens echt

Maar ja, wie zijn dan die deskundigen?Hoeveel handelingen die een dierenarts doet, zijn we het niet eens! Mijn dierenarts bijvoorbeeld vergelijkt ijzers met een paar Nikes Je paard loopt er net even lekkerder op!

Als er onderzoek naar gedaan is en alles wijst erop dat het pijnlijk is voor het paard; dat er beschadigingen door ontstaan, dat de hartslag veel hoger wordt, dan is dat toch onderbouwd?

Een praam lijkt mij iets uit de middeleeuwen voordat er andere adequate middelen bestonden om een paard rustig te krijgen.

Gr. Jean

Jean Mclean schreef op donderdag 26 januari 2012, 8:55:


De "deskundigen" die ik ooit over het onderwerp praam gesproken heb (hoefsmeden, dierenartsen, pensionhouders) waren het zeer met elkaar eens dat een praam het aangewezen instrument was. Ze ging voornamelijk om hun eigen veiligheid, het gaat snel en je kunt met een hand het paard in bedwang houden terwijl je met de andere handelingen aan het paard verricht. En er heeft immers nog nooit een paard geklaagd dat een praam pijn doet.

Een oorleltang.... brrr hoe verzin je het. Mijn volgende buitenritten verleg ik maar richting Papenburg in plaats van richting Wymeer.

Jean Mclean schreef op donderdag 26 januari 2012, 8:55:


Jawel. Maar voor goed onderzoek moeten ook de variabelen van het praamgebruik gedefinieerd en genotuleerd worden. Praam goed hanteren is helemaal niet zo makkelijk en als er gesteld zou worden dat het veelal bot en breinloos wordt toegepast heb je mij snel mee. Echter hoe ik het ooit geleerd heb is, dat de praam precies zo gestuurd moet worden dat ze niet los raakt maar ook niet onnodig knelt, waarbij je de druk (dus mechanisch bedoelde druk) al zoekend naar dat optimum constant varieert.


En chemische sedatie was iets middeleeuws in de tandartsenpraktijk voordat iemand uitvond dat je met koude en snelspoeling heel goed plaatselijk kunt verdoven... misschien wel iets minder middeleeuws dan mijn oorleltang maar ik stel me zo voor dat de aandacht van de patient volkomen bij de oorleltang kan liggen zonder dat het ding werkelijk in tortuur wordt ingezet en het zo doende relatief pijnloos aanzet tot immobilisatie wat een behandeling mogelijk maakt.

Zo kan ik me ook een breed spectrum aan mogelijkheden voorstellen bij de praam, afhankelijk van nogal wat variabelen. Uiteraard is het makkelijk om dat ding als marteltuig te gebruiken maar ik denk dat het lang niet altijd zo hoeft te zijn en afhankelijk van de specifieke situatie niet zelden de best beschikbare optie kan zijn.
Maar wordt de vraagstelling dan niet: "ligt het aan de praam als instrument of aan de boerenbotteachterlijkheid van veel hippisch volk"?
Een groot verschil tussen praam en bit is nmm dat de praam een noodmiddel zou moeten zijn (waarbij "nood" bij mij niet in het boek staat als "angstige DA" of "time = money"). Daarom neem ik een middle-of-the-road standpunt in.

Zoals ik al aanvoerde, ik naar mijn beste weten onze forummer Cedric een tandarts en ongetwijfeld een heel behoorlijke als je voor de rijke arabieren mag werken. Geen domme DA dus (er bestaan trouwens ook wel enkele niet domme DAs ) maar mogelijk wel deskundig vanuit zijn vakgebied wat nieuw modern licht kan doen schijnen.
Er zijn wellicht nog heel andere vakgebieden te vinden, met heel andere voor ons bruikbare ideeën.

e m kraak schreef op donderdag 26 januari 2012, 11:50:


Hij wil een ISBN-nummer, Sandra.


Hoe stel je je "niet onnodig knellen" voor? Hij ding dankt zijn werking aan knellen, dus een beetje knellen is dan wél nodig? Hoeveel Newton per cm2? Kom op zeg.

Hoe zit het nou met een paard met koliek?
Is het nu aan te raden die wel of niet te sederen?
Want dat vraag ik mij nu wel af...

e m kraak schreef op donderdag 26 januari 2012, 11:50:


Een gevoelige lip in een stuk touw draaien lijkt me heel onaangenaam en de paarden zijn het blijkbaar met me eens. Doe je het zachtjes of met middelmatige draaiing, trekken ze zich los.
Ik moet al met alle macht draaien dat ze ondanks schudden met haar hoofd - want dat blijft ze doen - toch niet los raakt. Draai ik de praam nog harder aan, blijft ze stilstaan met opengesperde ogen. Volgens de hoefsmid -die overigens daarna nooit meer is moeten terugkomen - was ze een lastig paard dat over ons heen liep. (Ik had ze toen nog maar een paar weken.)
Dus een mooi weer verhaal over hoe een praam te "doseren" is aan mij zo niet besteed en is in mijn ogen hetzelfde als met zachte hand bitgebruik doseren. Dan gaat dat toch ook best.

Die oorleltang is hetzelfde als de praam, ze zouden mij toch serieus pijn moeten doen voordat ik verstijfd van de pijn aan mijn oor een wortelkanaalbehandeling zonder verdere verdoving zou laten doen. Maw de pijn aan mijn oor zou de andere pijn moeten overtreffen. De tandarts sleep ik voor de rechter

Elk paard heeft recht op een staart

Christel Provaas schreef op donderdag 26 januari 2012, 11:58:


Weet je wat? Voeren jullie je emo-discussie maar lekker verder onder elkaar. Ik heb alweer spijt hierin iets gepost te hebben als ik het toch niet voor elkaar krijg dat het nog over iets kan gaan, zoals wat dan wel een beter alternatief kan zijn. Sedatie is dat nmm in veel gevallen niet, of is zelfs onmogelijk.
Ik neem aan dat een praam niet onnodig wordt gebruikt. Punt. Dat de praktijk in het hedendaags hippische anders is vanuit gemakzucht of anders weet ik maar dat is een andere discussie.

e m kraak schreef op donderdag 26 januari 2012, 14:50:


Nee je hebt hier wel een punt denk ik. Wat als sedatie niet mogelijk / niet wenselijk is? Is een praam altijd een martelwerktuig, of zit er een gedachte achter die toch werkbaar is? Ik zeg hier dus niet, gooi lekker die praam erom als je effe snel iets gedaan wil krijgen. Maar is er een mogelijkheid om het 'humaan' toe te passen, of het principe ervan?
Ben ook benieuwd naar mening van Cedric.
Sandra van Bommel, schrijven McLean en McGreeve er nog meer over? Of hebben ze andere oplossingen, naast sedatie? Habituatie lijkt me natuurlijk sowieso geen verkeerd plan.
En diegene die iets over T-Touch schreef, weet jij er iets meer over te vertellen?

Het verschil tussen een oorleltang en een praam is trouwens wel dat je een mens de bedoeling erachter nog kunt uitleggen, net als bij een mep voor je kanis .