Ze kreeg altijd al voordroog, omdat mijn eerste ijslander een stofallergie had en ze samen eten heel de dag.
Ik was er mee gestopt omdat de shet het niet nodig heeft. Maar omdat ze zo afgevallen was dacht ik dat de voordroog een veilige manier van aankomen was.
Wat me verbaasd is dat ze hier blijkbaar toch op reageert. Het verklaart wel de verbetering in lopen na het overlijden van Laufeya. (wsl in combi met magnesium).
Ik snap alleen niet zo goed hoe het kan, het is veel grover dan mijn hooi(ik heb fijn hooi wel biologische van de laatste snedes oktober) en de verzuring zou maken dat er minder suikers in zitten. Nou goed, zal dat boek eens aanschaffen binnen kort, Koen vertelde me al over het bestaan een jaar terug. Wellicht dat die me nog wijzer maakt, al veel gelezen op internet maar de verhalen zijn ook wisselend.
Nou ja ben gestopt met kuil, en gestart met duivelsklauw tinctuur. Het dekentje heeft ze alleen voor de regen trouwens, want ze heeft een hele dikke vacht dus voor isolatie is het niet echt nodig. Alleen in de aanhoudende regen bleef ze maar nat dus wellicht dat ze daar van af viel?
Ik zal het antwoord van de DA even afwachten. Fijn dat jullie mee leven en denken!

Ik schrijf even een heel klein stukje over uit zijn boek:
Voordroog is gras dat door vergisting wordt geconserveerd. Het bevat veel eiwitten. Een deel van de eiwitten wordt afgebroken tot ammoniak, waardoor de zuurgraad in de darmen omhoog gaat. Dit heeft overbelasting van lever en nieren tot gevolg en een verstoring van de bacteriecultuur(darmflora)in de dikke darm.

Ik snap alleen niet wat dat dan met de hoeven te maken heeft?
Ik begrijp dat de darmflora achter uit gaat.

Natasja Meersman schreef op woensdag 18 januari 2012, 13:10:


Hoefbevangenheid is zelden een probleem van de hoeven zelf. Het is een reactie op vervuiling, afvalstoffen, overbelasting, verzuring, gisten, allerlei metabole processen die uiteindelijk resulteren in hb. Beroerde/verstoorde/verzuurde darmflora heeft vroeg of laat hb tot gevolg.

Els Kleverlaan is vorig jaar in jouw probleem gedoken, lees je eigen topic er eens op terug? Mogelijk speelt de vorst een rol, aangezien het op de shetlanden zelden vriest, maar vooral waait en regent. En ook Marjolijn had vorig jaar ook een shet met een soortgelijke winter-hb-dip.

Als de pony afvalt en hb is, dan lijkt het mij dat er geen fruktaanoverload actief is, maar een andere soort vervuiling. Zo werd een uitsluitend hooi-etende forumfjord bevangen door het eten van stro, wat zijn darmflora op zijn kop zette.

By the way" welkom terug! Heel verdrietig dat je ijslander is overleden. Wat heb je er nu voor een?

Ok je moet het meer als reactie zien natuurlijk, een onbalanse in het lichaam.
Ik was meer suiker gericht aan het denken.

Gaat vanmiddag regenen dus zal der dekkie maar op doen, en ga door met de duivelsklauw, bij mensen gaf het pas na een dag of 8 verbetering dus dat ik nu niet gelijk wat zie zegt niets.
Is er iemand die het wel eens droog gevoerd heeft? Het is echt heel smerig, heb het geproefd.
Ik heb tinctuur en droge wortel, van die laatste nu thee getrokken. Morgen zal ik eens droog proberen door het beetje ZUPA wat ze krijgt voor de magnesium en vitamines.

Natasja Meersman schreef op woensdag 18 januari 2012, 9:49:


Door mijn studie heb ik niet zoveel tijd, maar wil hier even op reageren.

Omdat bepaalde bestanddelen (iridosiden) van Duivelsklauw slecht oplossen in alcohol is de tinctuur niet het meest aangewezen als pijnbestrijder. Daarvoor kun je beter een in water oplosbare vorm (bijvoorbeeld droogextract of nebulisaat) gebruiken.
Duivelsklauwtinctuur: vochtdrijvend, urinezuurdrijvend, jicht, lever- en galklachten.
Droogextract, nebulisaat: gewrichtsklachten, ontstekingwerend, pijnstillend.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)