Spirit schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 23:14:


Aanvulling op mijzelf :

Soms vind ik het wat lachwekkend....die eindeloze discussie over wel of niet hoefschoenen en hoelang?
Weer typisch iets van onze maatschappij....De natuur is echt zo soft niet met paardenvoeten....verander het woord paard nu eens in "olifant", of in "kameel" . Moeten die dan ook hoefschoenen aan?
Het paard lijkt weer eens het enige dier te zijn dat niet normaal op zijn blote voeten lopen kan.........Lijkt me toch sterk....
Sorry, moest ik even kwijt

Ingrid, zonder je aan te willen vallen - en ik hoop niet dat je dit verkeerd opvat- :
Als je het allemaal zielig blijft vinden komt Isabella nooit door het hardingsproces.

Vandaag een kilometer of 16 - 20 gereden en het viel me op dat BD op het harde wat kort ging lopen. Stiekum maar op de rand van de akkers gaan lopen en daar schoot ze vooruit.
Ze geeft iets aan dus waar ik iets mee moet. Ik weet het al, we hebben haar vorige week bekapt en ik denk dat ze wat kort in de hielen staat.
Ik hou haar altijd bewust iets hoger en dat hebben we nu eens niet gedaan.
Daar kan en moet ik dus iets mee. Hebben we aan onszelf te wijten, als je het zo zeggen wilt..
Geen reden voor hoefschoenen voor mij. Ik hou liever zo wat rekening met haar en neem haar even niet mee op die lange ritten. Da's over een weekje weer over....
Ik weet toch immers dat de hoeven gezond zijn?
Ik wil toch immers dat mijn paard weer doorbloeding en dus gevoel in haar voeten krijgt?
Zou ik nu hoefschoenen aan gaan trekken zou ik er niet zo makkelijk weer vanaf komen. Net als bij dekens. Als je die opdoet aan het begin van de winter durf je ze de hele winter niet meer af te doen....

Pien

Arabesk schreef op maandag, 21 maart 2005, 21:30:


Ik heb het nog heel even gevolgd.
Toen ik gisteren keek waren er 4 bladzijden en nu net 10.
En al dat gezaag over die hoefas van jouw paard, pfffffffff......
Ik vind het knap, Jantine, dat je er nog post.... Nick ook trouwens.
Zou mijn ding niet zijn. Al dat negativisme en dat afgekraak....
Groet, Pien

Arabesk schreef op maandag, 21 maart 2005, 21:57:


Hee, Jantine, wat is dat voor een bijeenkomst van Natuurlijke Bekappers via Bokt?
Groet, Pien

Het ging over waarom de ijzers er in de winter worden afgehaald.....


Nee, nee, jullie vergissen je hoor
In de zomer moet je paard ijzers omdat je dan de harde weg op gaat,
en in de winter kunnen ze er onderuit omdat je dan toch niet buiten gaat rijden.

Pien

Trudy schreef op donderdag, 24 maart 2005, 11:38:


Heeft Vera geen koorts ofzo ?
Het rottige met veel DA 's is dat ze gelijk je bekapmethode gaan afkraken en zeggen dat het daardoor komt. Moet je je daarin ook nog staan verdedigen. Is er geen natuurlijk bekapper in jouw buurt?
Als ik iets met een hoef zou hebben zou ik meer vertrouwen in Raf (Strasser Hoofcare) hebben dan in een traditionele DA.
Pien

Spirit schreef op donderdag, 24 maart 2005, 12:56:


Hee, Trui, niet te lang zelf aanklooien hoor. Het geeft waarschijnlijk meer rust als je weet dat er iemand naar gekeken heeft en je een diagnose hebt. Kun je er altijd nog je eigen draai aan geven..... Succes.

wendy roovers schreef op woensdag, 23 maart 2005, 22:19:


Hoi Wendy, ik had hier net een heel uitlegverhaal geschreven over hoefbevangenheid, maar het staat hier op de site zo duidelijk beschreven dat ik je aanraad dat eerst nog eens te gaan lezen.
Kijk maar even hier links onder 'hoofdpagina' en veel voorkomende hoefproblemen.

Wel even een paar vragen/aanvullingen :

Wij zijn op het moment bezig met een Ijslander met precies dezelfde problematiek als waarover jij schrijft.
Vandaar dat ik je misschien op weg kan helpen.
Stel gerust je vragen nav het verhaal hier op de site.

Is je paard werkelijk chronisch bevangen of chronisch gevoelig ?
maw : Zijn er ontstekingen, of alleen een ontstekingsreaktie ?

Ja, na een jaar mag je zeker verwachten dat er een enorme verbetering is. Nu dit bij jouw pony niet het geval is weet je dus dat er toch nog iets niet klopt in het geheel.
Kijk daarbij naar de manier van bekappen maar zeker ook naar de manier waarop je je paardje houdt.
Wat eet ze, welke medicijnen, beweegt ze voldoende, etc etc.

Is je pony al in staat om korte wandelingetjes (alleen rechtdoor stappen) over de harde weg te gaan maken?
Kijk een beetje uit met kleine steentjes, wanneer de witte lijn heel erg verbreed is (en dat zal nog wel het geval zijn als ik jou zo lees) , dan is de witte lijn ook erg zwak en dringen er makkelijk steentjes in de witte lijn, en die stapelen zich dan op. (Bij de Ijslander zaten ze laatst een paar cm diep, zo erg slecht is zijn witte lijn nog.)
Om dat te voorkomen loopt dit paard op de weg nu met hoefschoenen aan, totdat de witte lijn weer zodanig aangegroeid is dat ie sterker is.
Niet voor de gevoeligheid want eenmaal goed bekapt zie je dat het met de gevoeligheid reuze meevalt, het is echt alleen maar in de overgangsfase om de witte lijn wat te beschermen.
Zoals je weet groeit de witte lijn ongeveer 1 cm per maand van boven af aan, hij gaat niet meer vastzitten : Eenmaal los is los..

Dan is het heel belangrijk dat je de hoeven van je paardje wekelijks laat bijvijlen. Een keer per 4 weken is echt te weinig in jouw geval!
Een iets te lange hoefwand geeft een draagrand en dat maakt de hoef weer opnieuw gevoelig. Net als het optillen van de losse vingernagel die toch niet meer aangroeit.

De toon (teen, voorkant) ontlasten door de hoefwand terug te vijlen tot in de witte lijn, en dat wekelijks.

Verder kijken naar wat je paard eet en welke medicijnen Bonnie krijgt, die kunnen ook zorgen voor een te zware belasting van de lever, hetgeen zich uit in terugkerende hoefbevangenheid. Denk hierbij ook aan silagehooi dat gefermenteerd is. Dit kan een verkeerde darmflora geven met alle gevolgen van dien voor de hoeven.

Wat die kanteling van het hoefbeen betreft : Dat komt uitreindelijk weer goed nadat ze correct bekapt is. Maar ook dat moet groeien van boven af aan.
Kijk voor de manier van bekappen van een hoefbevangen paard op de site hier links, vooral wat de hielen, de zool en de toon betreft.

Ik weet te weinig van de verschillen van natural balance en Natuurlijk Bekappen, het enige wat ik weet is dat zij toch nog met hoefijzers werken en de natuurlijk bekappenmethode uiteraard niet.

Mischien ook als je daarnaar op zoek gaat, je wat duidelijkheid krijgt.
Succes,
Groet, Pien

Malenka en Liesbet schreven:




Ook ik heb je foto's bekeken (leuk veulen zeg) en ik kan me wel vinden in wat Liesbet schreef over de hielen van de voorhoef.

Op het risico af dat ik een half forum over me heen krijg met gebroken voetassen , gevaarlijke waarschuwingen enzo (die mij uiteindelijk overigens toch geen bal interesseren) en een foto niet-kunnende-te-interpreteren wil ik toch even het volgende opmerken:

Als ik kijk naar de algehele stand van de voorbenen (zij-aanzichtfoto) en de detailfoto van de hielen zou ik willen zeggen :
Laat de hielen iets zakken, dan wordt de hoef in zijn geheel wat minder steil.
Op de onderkant-foto van de voorhoeven is goed te zien dat de hoefwand ter hoogte van de kwartieren inderdaad gelijk loopt aan de zool, maar bij de hielen lijkt het weer wat op te lopen.
Is dat ook wat jij bedoelde, Liesbet?

Wat de achterhoefjes betreft : Ik vind ze best mooi,al vraag ik me af wat die verdikte rand is, links naast de straal (van hieruit gezien). Dat is toch niks naar binnen omgeklapts ? Wel nog wat steunselig daar, dat zie ik weer niet bij de voorhoefjes, maar het kan ook aan de foto liggen. Maar het blijft moeilijk een goed antwoord te geven aan de hand van een foto.
Heb je er wel iets aan?
Groet, Pien

Ben ook maar eens gaan kijken naar de foto's van de hoeven van Bollie. Wat een opmerkelijk resultaat heb je al geboekt zeg, het verschil is zeer duidelijk te zien.

Jij geeft zelf het volgende aan :

Ik zou het wel wekelijks even bijhouden, dan blijf je toch gewoon van de onderkant bij de toon af ? Rechts voor heb je hem inderdaad wat kort gezet, op de foto lijkt de zool daar een kleine bolling te hebben.
Is dat in het echt ook zo?

Ik denk dat het komt doordat er nog teveel wand staat, met name bij de zijkwartieren. Dan komen er meer krachten op die witte lijn.
Kun je daar geen kwartierboogjes in maken, zoals in het boek op blz. 209 beschreven staat?
En vervolgens de boel goed rondvijlen, dat wil ook wel helpen.

Ja, maar het valt niet mee om met 2 kleine kinderen de discipline op te brengen om iedere dag op het harde en op oneffen ondergrond te gaan wandelen, he ?!
(Ik weet er alles van, gelukkig zijn die 4 van mij al wat ouder).

Hou je ons op de hoogte? Wat een pietepeuterige hoeffies overigens..
Groetjes, Pien

Spirit schreef op zaterdag, 26 maart 2005, 12:34:


Wat dat rondvijlen betreft : Pas je er wel voor op dat je de hoefwand aan de buitenkant niet te dun vijlt?

CooLLady schreef:


Nou Milena, als je zegt dat je over het asfalt , of zoals hier beton, galloppeert zijn er toch altijd weer mensen die zeggen dat je dat niet kunt maken.
Ook ik deed dat vroeger nooit (en uiteraard al helemaal niet in mijn ijzertijdperk) maar tegenwoordig houd ik de paarden niet altijd meer in hoor, als ze van een vette draf overgaan in een beschaafd galopje.
Zand- of onverharde paden zijn hier niet.

Of je nu uitgestrekt draaft of een galopje lijkt mij geen verschil te maken (iemand wetenschappelijke cijfertjes om mij op andere gedachten te brengen? )

Bovendien met de natuurlijke bekapping en zonder ijzers is er een optimale schokdemping.
Het asfalt is vlak en als ik nu even heel anders ga denken zou het minder belastend moeten zijn voor de gewrichten dan gallopperen op oneffen terrein (ook dat doe ik nu hoor, zolang de paarden aangeven dat het gaat, als er echter één zou zijn die dat niet kon was ik de eerste die ging stappen).

Wat jouw paard en haar struikelen betreft : Toch zou ik veel draven over iets meer ongelijk terrein. Zo leert ze haar voeten goed op te tillen en zichzelf te dragen, want dat zou wel eens de oorzaak van dat struikelen kunnen zijn.

Ja, ja, ik weet dat je een jong paard hebt, ik zie net dat ze bijna 5 wordt en ik neem aan dat je haar nog wat ontziet omdat ze nog niet helemaal uitgegroeid is ?! Wel jong beslagen he.
Goed dat je de ijzers eraf geript hebt.

Groet, Pien

Hamersma schreef op maandag, 28 maart 2005, 9:33:


Ik ken het, ik heb ook een paard dat erg plat staat in de hielen, en die stand heeft ze zelf verkozen.
Ik denk dat ik het bij haar alleen zou kunnen laten bijgroeien als ze dag en nacht op zachte ondergrond staat, maar dat wil ik niet.
Ze moet voor mij elke dag een paar uur op de beton.
Bovendien heeft ze voldoende beweging, buiten in de groep.

Liever had ik iets meer ruimte in de hielen, maar dat lijkt er (nu nog) niet in te zitten. Wel hebben wij om deze reden hoefschoenen voor haar, temeer daar ze 15 jaar op ijzers gelopen heeft en best problemen gehad heeft nadat deze verwijderd waren.(Zoolkneuzingen, zoolzweren, extreme gevoeligheid en veeeeel te nauwe chinese Quartervoetjes onder dat gespierde lijf).
Die hoefschoenen heeft ze al welgeteld één keer aangehad!
Het gaat eigenlijk vrij goed met haar en dus heeft ze ze niet nodig.

Nu is ze zover dat ze goed (om)draait op de beton (daar let ik altijd op) maar ze slijt nog steeds erg. Maar niet zo dat ze kreupelt.
Ze gedraagt zich hooguit wat houterig.
Sinds we haar hebben (vanaf oktober) hebben we haar hielen alleen de allereerste keer wat lager gezet omdat ze ondergeschoven waren, verder nooit weer.

Ons paard heeft een botchip gehad in de linkerkoot, - is daaraan geopereerd en als gevolg daarvan sleepte ze ook lange tijd een beetje met dat been en maakte ze ongelijke passen.
Ook had ze de neiging om heel erg onder te treden en rekte ze nog te weinig naar achteren met haar passen.
Met behulp van Alexandertechniek is dat nu zo goed als over. Ik kan nu met rijden invloed uitoefenen op de lengte van haar passen en oefen met het weer sterk maken van de achterhand. Als gevolg van deze blessure liep ze dan ook erg verkrampt, en nog : soms hervalt ze weer even in haar oude gewoonte. Ook zij heeft een licht Franse stand.

Maar bij mijn paard zijn de hoefballen intact.
Ik denk dat je het genezingsproces dan alleen kunt bevorderen als je haar veel vrije beweging kunt geven, op afwisselend zacht en hard terrein, dan is de doorbloeding van de hoeven beter en gaan ze beter groeien.

Wat je ook al kunt doen is een gedeelte van het stro weghalen zodat ze verplicht op de beton staat (dat wel natuurlijk pas als die hoefballen genezen zijn). In combinatie met veel bewegen (doorbloeding) krijg je zo een optimaal hardings- en groeiproces.
Ik weet, het is een beetje een dubbel advies : Van de ene kant op het zachte maar van de andere kant op het harde, maar bedenk je dat de hoef sneller groeit naarmate ze meer afslijt, en dat kan alleen als de hoef een optimale doorbloeding heeft en dus gezond is.

Groet, Pien

Agnes Dirker schreef op zondag, 27 maart 2005, 14:15:


Hoi Agnes. Jouw paard heeft lange tijd ijzers gehad en ik verwacht dat de hoeven daardoor niet in de meest optimale conditie zullen zijn.
Het zal onder andere zo zijn dat de hoeven wat nauw zijn, de wanden te dun en de witte lijn kwetsbaar.
Misschien ook zijn de steunsels lang en de hielen hoog?

Wanneer je de ijzers er onderuit haalt en haar traditioneel laat bekappen kan het zijn dat de dunne wanden te lang gelaten zijn. Als gevolg daarvan zie je vaak brokkelhoeven een verbrede, beschadigde witte lijn ("auwwa"). De dunne zolen zijn dan erg gevoelig omdat ze nooit gedragen hebben en als gevolg daarvan niet gehard (net zoals eelt).

Als je het beslaan langer gaat uitstellen worden die wanden (draagranden) nog langer, komt er meer rek op de witte lijn en dat geeft pijn. (weet je wel : Losse vingernagel).
Het klinkt heel gek, maar de wanden kort houden en rond vijlen helpt je paard er het best doorheen.
Ga hier op de site maar eens op je gemakje lezen.
Hoefschoenen zijn een tijdelijke optie voor de overgangsfase, maar ik vind wel dat je het beste resultaat krijgt in combinatie met natuurlijk bekappen.

Het is je aan de achterhoeven al gelukt, dus waarom zou dat voren ook niet het geval zijn? Alleen moeten jij en je paard er nu nog een keer doorheen, dat is jammer, was beter geweest als het meteen aan 4 voeten het geval geweest zou zijn.

Ik zou als ik jou was op zoek gaan naar een goede natuurlijk bekapper en je door hem/haar laten begeleiden. Uit eigen ervaring weet ik dat het echt wel goed komen zal. Je moet alleen het geduld en het (zelf)vertrouwen kunnen opbrengen, en je wapenen tegen geleuter van de bekende aan wal staande stuurlui.
Misschien dat je dan een tijdje niet kunt rijden, dat moet je er dan even bij nemen, er zijn zoveel andere leuke dingen te verzinnen met je paard.
Oja, in mijn vorige post heb ik geschreven over beweging enzo, misschien ook iets voor jouw paard?

Groet, Pien

Hee, wat leuk en wat toevallig!
Welkom hier ik hoop dat je het een beetje naar je zin zult hebben. Als je vragen hebt : Stel ze gerust !!!!
Groet, Pien

Jeanette schreef:


Het is niet erg als een paard een tijdje gevoelig loopt, zolang je er maar rekening mee houdt en niet kost wat kost inspanningen vergt waar ie op dat moment niet aan toe is.
Het probleem van veel mensen is dat ze niet willen wachten totdat hun paard voldoende 'hersteld' is van de ergste gevoeligheid.
Ze vinden het zielig maar willen tegelijkertijd wel rijden.
Dan zijn hoefschoenen een goede overgangsoplossing.

Hoefschoenen beschermen de hoef voor gevoeligheid als gevolg van steentjes, e.d. maar bedenk je wel dat die hoef toch zal moeten wennen aan het harde en steentjes.
Ze altijd dragen verlengt dit proces in mijn ogen. Ik zou liever zoveel mogelijk zonder doen, maar dat is mijn persoonlijke mening.

Bij Holly hebben we inderdaad de hielen in een keer lager kunnen zetten omdat ze ze al vrij laag had, anders had ik het zeker geleidelijk moeten doen.
Doordat er 5 hoefzweren naar buiten kwamen, ze ook een zoolkneuzing had en ik het belangrijk vond voor haar beweging dat ze toch een beetje mee kon wandelen hebben we die hoefschoenen laten aanmeten.
Dat wandelen was overigens puur voor haarzelf want uit zichzelf verzette ze niet veel stappen Rijden deden we nauwelijks want ze was toen herstellende van een operatie aan haar koot.

Het mooie is dat het vrij snel daarna beter ging en ik ze niet eens echt heb hoeven te gebruiken.
Nu nog loopt ze niet helemaal soepel, ze heeft denk ik ook last van slijtage maar is op het moment ook hoogdrachtig (nog 11 dagen) dus ik wil nu niet veel gekke dingen doen met haar.
Het groei- en slijtageproces lijkt in evenwicht, maar ze werkt nu niet en we lopen nu ook niet op het harde. Wel staat- en loopt ze denk ik een uur of 12 per etmaal op de betonnen uitloop.

Wil ik gelijk even van de gelegenheid gebruik maken en iets algemeens zeggen: Wanneer je voor een natuurlijke bekapping kiest, wil je oa dat het paard weer gevoel krijgt in zijn voeten (door de verbeterde pompfunctie, doorbloeding).
Dat betekent dat het paard veel meer kan aangeven als/dat ie ergens last van heeft en ik denk dat het heel goed is je dat te realiseren en daarnaar ook daadwerkelijk te luisteren.
Mijn paarden werken allemaal mee in ons bedrijf en we bekappen ze allemaal zelf. Onze buitenritten vinden voornamelijk plaats op de harde Belgische betonwegen. Er zit best wel eens een paard bij dat wat gevoelig loopt door de een of andere oorzaak, ik zie daar het probleem niet van in, krijgt ie gewoon een paar dagen rust.

Ik heb zoveel vertrouwen in deze manier van bekappen, nog geen paard meegemaakt dat er blijvend slechter van is gaan lopen, eerder het tegenovergestelde (ruimer, bodemvaster, ontspannener enzo), dat ik me absoluut niet druk maak als een paard aangeeft dattie even rust wil.
Kan wat spierpijn zijn van een te zware rit, of een kneuzinkje als gevolg van een steen of wat dan ook. Dat kan - zeker met de paarden die nog niet zo heel lang van de ijzers af zijn.

Groet, Pien