Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:





Ik heb warmbloeden (kwpn-ers).
Beide maken een enorm dikke en lange vacht aan.
Ze zoeken de stal op wanneer het uren en uren achtereen flink doorregent, en in de zomer in de dazenperiode wanneer het snikheet en windstil is.
Wanneer ze in de paddock lopen (waar ook de stal is), zijn ze eerder geneigd om binnen te gaan staan.
Mijn oudste heeft een stal- en dekenverleden en maakte de eerste winter nog niet zo'n erg dikke vacht aan. Maar de vacht werd ieder jaar dikker en langer en inmiddels heeft ze net zo'n enorme vacht als de jongste, die van geboorte af aan altijd buiten gelopen heeft.
De jongste heb ik nog nooit zien rillen (ze wordt dit jaar 6). De oudste wel, maar dat was altijd vanwege een tekort aan hooi of gras (ik had ze toen nog niet bij huis). Zij kreeg dan ook dikwijls een regendeken op, terwijl ik ondertussen de stalhouder steeds weer duidelijk probeerde te maken dat er meer hooi gevoerd moest worden of (in de zomer) dat ze eerder verweid moesten worden.
Beide paarden vinden het even prettig om binnen te gaan staan. Het is dus niet zo dat de jongste - die geen stalopsluiting kent - liever niet binnen staat, zoals hier eerder geopperd werd. Wel is het zo dat de stal open moet blijven, zodat ze vrije keus hebben. Ik heb de stal een keer nog geen uur met een lint moeten afsluiten vanwege bezoek van de loonwerker, en de jongste werd behoorlijk panisch en deed continue pogingen om door het lint te breken tot zelfs de stal af te breken. Dus dat doen we maar niet weer .

Mijn engelse volbloed heeft zo op het oog niet veel wintervacht maar heb haar nog nooit zien rillen. Vorig jaar liep ze zelfs met een laag bevroren ijs en sneeuw op haar rug, zo goed isoleerde haar vacht dus haar lichaams warmte. Wel heeft ze het kwaad gehad met die meer dan strakke ijswind bij 10 en meer graden onder nul die recht op de opening van de schuilstal stond (oost) Dan stond ze met haar gat tegen de achterkant van de stal geplakt, zoveel mogelijk uit de wind en kwam daar niet meer vandaan.
Wel zal ze zonder twijfel haar stal opzoeken als het weer haar niet aanstaat.

Mijn VB arabier heeft een enorme wollige wintervacht en is echt een beertje. Nergens last van. Heb haar wel maar sinds sepetember dit jaar en we hebben samen nog niet veel meegemaakt dus

Elk paard heeft recht op een staart

Ik heb een warmbloedpaard en die ziet eruit als een shetlander qua vacht. Heeft het volgens mij nooit koud. Twee Quarter jaarlingen hebben het ook niet koud, lekker teddy vachtje. Vorig jaar, met sneeuw en ijs, ook geen problemen gehad.
Ze staan met het natte weer wel veel in de schuilstal, ook omdat de kleintjes nog wel graag liggen en dat de enige droge plek is. Verder is het hier erg modderig, en daar staan ze niet graag in. Dus op de terrassen of in de stal. 's Zomers schuilen ze er voor de warmte en de vliegen en doen er soms een middagdutje.