Die paardentandarts is inderdaad een eind weg.
Ze is nooit heel dik geweest,de ribben net niet te zien maar wel makkelijk te voelen. Nu zijn ze echter wel goed te zien en zie je ze ook echt bewegen als ze naar ons toe komt rennen. Want ze is verder nog wel heel levenslustig en maakt een vrolijke indruk. Vind het ook lastig om in te schatten aangezien ze ook een enorme dikke vacht heeft nu (die ziet er overigens goed uit). Voor ze bij mij kwam stond ze gewoon een paar uur in een zandbak met hooi en kreeg ze ook
krachtvoer (
biks) terwijl er bijna niks van haar gevraagd werd, nu maak ik zo'n 3x in de week een flinke bosrit met haar maar dat moet ze makkelijk aankunnen lijkt mij.
In het begin had ze de eerste maand ook last van bobbels (waarschijnlijk door de stress en voedselovergang) na wat smeren met een spulletje van de dierenarts ging dit vanzelf over. Denk niet zozeer door dat spulletje maar meer doordat ze wat meer rust ervaarde.
Ze eet ook niet vreemd,wel kleinere plukjes van de kwpn'ers doen maar vermaalt het goed zo lijkt het. Er komen geen proppen terug. Ze staat wel het laagst in de kudde maar we zorgen ervoor dat er voldoende hoopjes liggen zodat ze van hoopje naar hoopje kan wandelen als ze wordt weggejaagd. Zal haar eens een langere tijd observeren om te kijken of dit misschien na een tijdje verandert ofzo.
De grond van het gebied is mossig,zanderig,gras,heide achtig. Ze drinkt wel regelmatig uit modderige plassen dus dat zand in de maag is een mogelijkheid. Lijkt me alleen zo vreemd want ze kan zelf uitkiezen uit welke plassen ze drinkt en lijkt echt naar die plassen te willen...en ergens ga ik er ook wel vanuit dat een paard zelf goed weet wat het beste voor haar is.
Lastig waar ik moet beginnen. Ga eerst maar eens wat extra hooi voeren en het eten in de gaten houden denk ik.
Warboel
