Maatje Bon schreef op zondag 18 december 2011, 14:44:


weer een voorbeeld van wat een kletspraat er in de paardenwereld verteld wordt en waar mensen nog in gaan geloven ook . Als het niet zo treurig was zou je je slap lachen.

Het fijne van FB is dat je info kan delen met mensen die je leuk vindt, en je hoeft niks te lezen. Ik vind FB heel leuk omdat ik heel veel familie heb verspreid over de hele wereld.

Ik vind PN leuk omdat ik interessante info kan lezen en uitwisselen over paarden. Niet te vergelijken met FB, stel je voor dat ik mijn familie met paardenverhalen overstelp, daar zouden ze denk ik niks aan vinden

waar was ik? ik verkocht mijn paardentrukje en kwam zo terecht bij "paardemensen". Hun 3 jarige paard stond op advies van de DA al 2 mnd opgesloten op stal vanwege een knieblessure, hij had 2 dekens op, de benen dik ingezwachteld omdat het dier last heeft van "stalbenen" en een anti luchtzuig band om zijn strot die zo strak zat dat het een wonder is dat dit paard nog iets door zijn keel kon krijgen. Ik heb er maar wat tijd tegenaangegooid maar toen ik weg ging stond hij weer buiten in de paddock zonder deken (schitterend weer) zwachtels weg, keelband af, en een lekkere berg hooi om te eten. Helaas kon ik niet meteen even de ijzers verwijderen, maar ik hoop dat ze zo verstandig zijn dat wel te laten doen. (2 mnd op stal en dan ook nog met ijzers ) De eigenaar wil deze week nog op bezoek komen voor meer info over meer natuurlijk paarden houden en de opvangkudde bewonderen. Hopelijk weer een paardje dat een beter leven tegemoed gaat en ook zijn compagnon die met een veel te strakke deken zich stond te vervelen.

Spirithorses schreef op maandag 19 december 2011, 21:42:


Helemaal mee eens. Door een paard eerst rustig te laten acclimatiseren voorkom je veel onnodige ellende. Zet je een net aangekomen paard meteen in de groep kan het leiden tot problemen, wacht je af tot je ze er rustig uitzien en gewend zijn, gaat het vaak probleemloos, hoewel je te maken hebt met precies dezelfde paarden. Altijd eerst een lijntje om het aan te kijken, soms kan het lijntje al meteen weg en soms moet je een paar dagen wachten. Zo'n jong paard als Juul is toch vaak onzeker en dan kan het meteen inscharen ontaarden in een vervelende ervaring. Ik heb zo'n jong dier wel eens uit de kudde moeten ontzetten, zo werd ze aangevallen door een paar lelijkerds in de groep. Ik dacht: zo jong en dynamisch, die redt zich wel maar dat bleek helemaal niet te kloppen.

DanielleOxbow schreef op woensdag 21 december 2011, 12:14:


Koen bellen . Ik weet niet waar je woont maar als het niet te ver is zou ik dat doen.

sympathiek, zo'n topic, ook vanuit deze franse hoek voor iedereen een fijne tijd gewenst.

Wil je iets voor de medemensen doen Piet, dan is er vaak dicht in de buurt al iemand te vinden die wel hulp kan gebruiken. Elk gelukkig mens is er 1 gewonnen.

e m kraak schreef op maandag 26 december 2011, 4:13:


en aan de werking van de verschillende soorten zenuwvezels met verschillende mate van isolatie van myeline. Het blijkt dat dunnere vezels pijn kunnen versterken en dikkere pijn kunnen dempen. Ook gebieden van de hersenen hebben direkt invloed op pijnprikkels.
Daarnaast is er een verschil tussen nociceptieve (weefselschade, stekend, zeurend) en neuropathische (zenuwschade, brandend, prikkelend) pijn

Pijnstillers bij erge pijn lijkt mij altijd een goed idee, de kans dat je alle pijn ermee weg krijgt is gering en ernstig lijden belemmerd de genezing aanzienlijk.

Sandra van Bommel schreef op maandag 26 december 2011, 10:25:


Juist. Het probleem blijft wel: in hoeverre kun je inschatten hoeveel pijn een dier heeft en inhoeverre het lijdt. Er kan net zo goed veel meer pijn zijn als veel minder dan je vermoedt of inschat. Bovendien kan van pijnstillers op den de werking verminderen. Moeilijk bij paarden, er zijn weinig pijnstiller beschikbaar. Maar in zijn algemeenheid vind ik pijnbestrijding bij dieren net zo belangrijk als pijnbestrijding bij mensen.

e m kraak schreef op maandag 26 december 2011, 15:06:


helaas ben ik eens getuige geweest van zoiets, onze merrie van in de 30 heeft jaren geleden haar heup gebroken bij een valpartij op het erf, hartverscheurend om te zien hoe zij zich overeind wou hijsen, en uiteindelijk heb ik haar hoofd naar beneden gehouden zodat ze niet meer overeind kon tot de DA kwam met de verlossende spuit. Ondanks de pijn probeerde zij weer op 4 poten te gaan staan, de enige houding om veilig te kunnen zijn.

e m kraak schreef op maandag 26 december 2011, 15:06:


hoezo? Ik zie niet waarom je bij dieren niet dezelfde criteria kan handhaven als bij mensen. Pijnbestrijding bij babies is iets wat pas de laatste jaren serieus wordt toegepast, misschien kan pijnbestrijding bij dieren ook in de lift. Ik meen trouwens dat daar tegenwoordig meer wetenschappers mee bezig zijn dan vroeger. Bij mens en dier kan pijnbestrijding onmogelijk worden omdat de middelen niet meer werken of omdat de middelen teveel bijeffecten krijgen. Tegenwoordig beseft men zich dat bij mensen euthanasie dan een goede oplossing kan zijn, wat dat betreft is het met dieren weer gemakkelijker.

De discussie of mensen geld en moeite over hebben om hun dier zo goed mogelijk te verzorgen, dus ook pijnbestrijding serieus te nemen als het nodig is, dat is een ander verhaal.


De natuur heeft wel een oplossing voor excessieve pijn bedacht in de vorm van de verwerking van pijnsignalen en de reactie in de vorm van chemicalien (endorfine) die de pijn verminderen.

mirel schreef op dinsdag 27 december 2011, 7:49:


zeg maar tegen je kennis dat voor hem ook elke dag de laatste kan zijn


Natuurlijk maar het dier leeft niet met die wetenschap, net zo min als jou kennis.


Niemand weet hoe paarden denken, je kan alleen weten wat je zelf denkt, ongeveer dan, want je eigen gedachten zijn ook snel aan verandering onderhevig.


ik denk dat jou kennis niet veel over denken weet maar dat hij anderen napraat waar het hem het beste uitkomt.
Ik weet dat er mensen zijn die denken dat het voor een dier het beste is om dood te gaan (door slacht of door euthanasie) , maar in feite praten zij gewoon hun beslissing goed. Euthanasie zou niet een handige manier moeten zijn om van een dier af te komen maar een zorgvuldige beslissing op een moment dat er geen andere optie meer is. Een paard zoals in jou voorbeeld kan nog jaren gelukkig en tevreden leven dus een goede reden voor euthanasie is er niet. Leefde hij in het wild, zou er allang een roofdier een einde aan zijn bestaan hebben gemaakt, maar dat is niet de discussie. Over de beleving van een dier dat door een roofdier wordt gedood weten wij helemaal niks. Wij kunnen slechts onze eigen emoties overdenken. Zie je een docu over gazellen, vind je de leeuw wreed, zie je een docu over leeuwen, vind je het slim hoe de leeuw aan eten komt voor zijn welpen.

mirel schreef op dinsdag 27 december 2011, 8:57:


deze reden heb ik al zo vaak gehoord, het is het beste voor het paard........... zeg maar tegen je kennis dat het het beste is voor haar, dan is er tenminste nog iemand die haar gewoon de waarheid zegt.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 27 december 2011, 9:53:


toch vreemd, zouden die mensen dan zelf ook nooit een pijnstiller gebruiken?


onterecht. Zolang het goed gaat gaat het goed en als het fout gaat kan je heroverwegen wat je dan gaat doen.


dat is dan op dat moment OK, maar op dit moment niet aan de orde.


zeg maar nihil op dit moment. Maar ook dat speelt eigenlijk geen rol, de dame in kwestie is zelf verantwoordelijk voor de toekomst van haar paard. Dus ook voor de kosten.