@ Marie-Ella:


Wat is er wezenlijk veranderd in jouw zorg?

-Ben je op een andere vorm van voer overgegaan?
Deze verandering kan bij somminge paarden veel te weeg brengen.

-Heb je de ijzers er misschien nog maar sinds kort vanaf gehaald?
Als hij heel lang op ijzers heeft gestaan dan duurt het wel even voor zijn voeten niet meer zo gevoelig zijn (hoefschoenen zijn dan voor de eerste tijd een uitkomst.

-Staat hij niet te "kort" op zijn voeten?
De gevoeligheid wordt vanzelf minder zodra de voeten weer langer worden.

Als zijn/haar voeten warmer aanvoelen dan normaal dan geeft goed koelen heel veel verlichting van de pijn als een paard bevangen is.
Ik heb in mijn schuilstal geen stenen maar zand liggen en dat heb ik toen helemaal zeik-nat gemaakt zodat tijdens het eten (4 maal per dag zo een 2 uur) zijn voeten gekoeld werden door het natte zand. En voor en na het wandelen koelde ik zijn voeten goed af met de tuinslang. Het koelen zorgt voor terugdringen van ontstekingen in de voeten door het bevangen zijn.Mijn veearts vertelde me dat het koelen 80% van de genezing geeft.

Op dit moment loopt mijn paard weer helemaal goed.
Ik vermoed achteraf gezien dat het bij hem ook een combinatie is geweest van een aantal dingen die voor problemen zorgden.


Spierbevangenheid weet ik niet, maar dat mijn paard ook last had van zijn spieren is ook wel zeker. Maar dat ontstond bij hem denk ik ook door krampachtige lopen door de (waarschijnlijk toxische) bevangenheid (op 4 benen!).
Ik heb hem ondanks dat toch in beweging gehouden door hoefschoenen aan te trekken en te wandelen op de weg.
Bij iedere wandeling werd hij na 10 minuten dan ook altijd beter en losser met lopen.
Mijn paard had veel baat bij het smeren van Fluidium op zijn rug voordat ik ging wandelen, dan werden zijn rugspieren lekker warm en ontspannen.


Ik kan me zo voorstellen dat jouw paard snachts wat verstijfd door de kou en minder beweging dan overdag waardoor hij dan wat stijver loopt (minder doorbloeding lijf/voeten).

Dus als jouw paard overdag wel wil lopen ondanks dat het niet van harte gaat, adviseer ik je om hem/haar toch geregeld wandel beweging te geven. Want stilstand brengt over het algemeen geen verbetering, zowel bij bevangenheid als bij spierproblemen.

Als je het helemaal niet vertrouwd is het misschien een optie om bloed te laten prikken door je veearts, vaak kom je dan door de bloed/leverwaarden wat meer te weten dan je vanaf de buitenkant kunt zien.

Succes

A journey of a thousand miles, begins with a single step...

Piet schreef op donderdag 17 november 2011, 7:48:

Mijn Cadiz liep bepaald niet meteen goed. Ik heb het gestrompel ruim een jaar aangezien, ben teruggegaan naar ijzers, daar weer vanaf gestapt en nu, na de tweede (door Moderne Bekapper begeleide) ontijzering twee jaar geleden loopt hij acceptabel en steeds beter. Hoefschoenen zijn voor hem geen optie, dus we nemen wat vaker de berm.

Hallo allemaal! Dank je wel voor jullie reactie. Misschien was ik niet helemaal duidelijk, sorry, daarvoor. MIjn paard loopt al sinds 2006 blootsvoets, en had eigenlijk met die overgang geen moeite. Als hij in de loop van de dag wat gelopen heeft en ik ga dan met hem wandelen, loopt hij hartstiikke goed op het zachte. Maar 's nachts en 's ochtends, dus inderdaad nadat hij heeft stilgestaan (al staat hij 24/7 buiten), is het een ramp, zelfs op het zachte.
Ik heb inderdaad zijn dieet flink aangepast, maar niet heel plotseling. Geleidelijk aan heb ik krachtvoer en wortels (en allerlei andere lekkernijtjes) afgebouwd. Nu staat hij op hooi en ong. halve kilo luzerne.
Fijn Nescio dat je paard weer goed loopt!
Ik lees iets over toxische bevangenheid: wat is dat precies?
Ga in elk geval met de tips aan de slag. Hou jullie op de hoogte!

Marie-Ella

@ marie-ella:

Toxisch bevangen wil zeggen dat het paard bevangen is geraakt door toxische stoffen in het lichaam. Toxines = gifstoffen.
Gifstoffen op dat moment kunnen zijn: te veel voer, te veel fructaan in het ruwvoer, een hoefzweer die maar niet weg gaat enz.
Zelfs door een zware koliek aanval kan een paard bevangen raken hoe dat precies werkt weet ik niet maar het gebeurt...

A journey of a thousand miles, begins with a single step...

Marie-Ella schreef op vrijdag 18 november 2011, 10:52:

Dat klinkt als artrose. Heeft je da dat ook genoemd/bekeken/overwogen? Zijn er wel eens foto's van zijn benen gemaakt?

Christel Provaas schreef op vrijdag 18 november 2011, 15:40:


Ja, vind ik ook klinken als artrose, maar moeilijk lopen en gevoelig lopen zit toch een verschil in.
Moeilijk lopen vanuit de spieren- of gewrichten.
Gevoelig lopen vanuit de zolen/hoeven?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Is het trouwens ook niet zo dat een paard met artrose meer last heeft als het koud is?
Dan zou je dus verschil moeten merken tijdens de zomer en de winter...

@ Marie-Ella:
Ik heb zelf verder geen ervaring in bijvoorbeeld een totale scan met een infrarood camera , maar wellicht een optie om in gedachte te houden als je er niet meer uitkomt?

(misschien zijn er lezers die hier wel ervaring mee hebben?)

A journey of a thousand miles, begins with a single step...

Foto's gemaakt, en was niks op te zien! En kan me moeilijk voorstellen dat artrose zo plotseling opduikt?
Het is lullig, maar het gedonder is begonnen met een natuurlijker voeding en een natuurlijke bekapping... Misschien staat mijn paardje heftig te "ontslakken"?

Hm ja, zal morgen Piet eens bellen...

Marie-Ella schreef op zondag 20 november 2011, 21:10:


heb je de foto's online? Mail je ze ff door?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

@ Marie-Ella:


Niet vreemd hoor, ik zelf heb die gedachtes ook meerdere malen gehad toen de problemen bij mijn paard speelden.
Bij de uitleg in dit forum over hoefbevangenheid kun je een stukje lezen over wat de "veranderingen" in het menu kunnen veroorzaken klonk toen voor mij net zo logisch...

A journey of a thousand miles, begins with a
single step...

Wil schreef op donderdag 27 oktober 2011, 13:45:

Door een DICK MET handvat pin ben ik mn arabier Said kwijtgeraakt!
Hoefsmid beukte de pin zo hard in zn lies!
Nooit meer goedgekomen!!
Sindsdien ben ik allergisch!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Hoi Piet en Nescio!
Nee, jammer genoeg niet, foto's liggen bij dierenarts. Heb ze wel zelf bekeken en voor zover mijn tamelijk ongetrainde oog dat kan beoordelen, was alles inderdaad puntgaaf.
Trouwens, begrijp me niet verkeerd, niet alles gaat slechter sinds de natuurlijke bekapping. Het vele heen en weer schommelen van links op rechts is eigenlijk wel voorbij, en ik zie hem steeds vaker keurig vierkant staan, d.w.z. op elke hoek een been dat vrij normaal belast wordt. En nogmaals, als hij dan eenmaal in beweging is en hij loopt op het zand, zit er meer veer in m.n. de draf, en waar hij vroeger bij de opwarming nog niet eens kon instappen, begint hij nu meestal met overstappen. Uiteraard zal hier de meer natuurlijke voeding ook wel een belangrijk aandeel in hebben...Verder is de kleur van zijn urine beter, en is hij wel wat afgevallen, maar beslist niet mager geworden en lijkt nu ook aardig op gewicht te blijven.
Wat ik de laatste dagen zie is dat hij een wat slingerende beweging met de voorbenen maakt...Hij gooit zijn been dan ietsjes naar buiten en dan naar voor, een beetje zoals jel erg dikke mensen ook ziet lopen (in de hoop dat ik nu niemand beledig, en zo toch, mijn excuus). Ook zie ik spanning midden boven de kroonrand, aan de voorkant van het kootbeen...
En laten we wel wezen, misschien zijn er verschillende dingen aan de hand. Intuitief zou ik zeggen dat er door de veranderde voeding en bekapping een enorme berg afvalstoffen en route zijn gegaan, die (mogelijk mede door een ernstig verstoorde darmflora) de nodige tijd vragen om uitgescheiden te worden. En dus stijfheid veroorzaken. Maar misschien drukt ook het hoefbeen zodanig op de zool dat afwikkelen te moeilijk wordt. Dat gecombineerd geeft gestrompel, maar eenmaal de spieren in beweging wordt dat makkelijker, en geef toe, door pijn en overgevoeligheid kunnen ook wij heen lopen.
Ben dus blij, Nescio, dat ik niet alleen ben met mijn gedachtengang!
Koen stelde voor het een drietal weken af te wachten, dus daar probeer ik me aan te houden. Denk dat je me na het weekend wel hoort Piet....

De spanning waar je het over hebt klinkt ook mij niet vreemd in de oren. Ik zag bij mijn paard denk ik het zelfde.


Ik geloof ook zeker dat het tijd nodig heeft, als ik reken hoelang het in feite bij mijn paard heeft geduurd kan ik zeker wel spreken van 2 tot 3 maanden...


Je moet maar zo denken; zolang hij niet verslechterd is het de moeite waard om het aan te zien,en kost het "herstel" gewoon tijd. Maar omdat je er iedere dag met je neus opgedrukt wordt is dat soms moeilijk en ga je twijfelen.
Kijk naar de verbeteringen dat helpt om die tijd door te komen .

A journey of a thousand miles, begins with a single step...