@Joop: ik snap zeker wat je bedoeld en het is ook niet dat ik wil zeggen dat je je in de algehele omgang met je paard beter niet kunt concentreren, maar mijn probleem was/is soms nog steeds dat ik mijn (negatieve!) focus heel moeilijk weg kon houden van het paard (wat gaat ie doen?) of van hetgeen dat ik als potentieel 'schrikobject' zag (gaat ie schrikken ja of nee?). Ik merkte dat dàt het paard nou juist hyperalert maakte en de kans op wegspringen/niet verder willen lopen vele malen groter werd. Ik werd daardoor een gevaar voor mezelf.
Dus, ik dacht: als ik nou mijn aandacht op zo'n moment op iets anders richt en dus NIET op het 'dreigende gevaar' of op wat het paard gaat doen, kijken wat er dan gebeurt. Dus ik begon maar gewoon wat te kletsen over niks, of ik ging een liedje zingen, whatever, om mijn aandacht te verplaatsen als het ware. En dat hielp echt zo onwijs goed, dat ik voor mezelf de manier had gevonden. Wat ook niet wil zeggen dat ik me helemààl niet meer bewust ben van het paard dat bij me is, dat zit toch wel in m'n achterhoofd, maar op deze manier ben ik in staat om mijn eigen 'negatieve' focus uit te schakelen.
Er zullen nog talloze andere manieren zijn, maar dit werkt voor mij erg goed.

Hoi
bedankt voor alle reacties!
Gisteren hebben we een tocht gemaakt, onder zadel, met m'n lesgeefster en haar paard vooraan. En ja hoor, natuurlijk voorbij de koeienwei en andere ENGE dingen
Mij doen die koeien echt niks hoor, maar m'n paardje ging heel stijf lopen, keihard was hij, hoofd omhoog. Wat ik deed is rustig blijven (buik)ademen, in de hoop dat hij dit ook ging doen.
Die koeien lagen rustig te herkauwen. We waren de wei voorbij, ik was de koeien al echt al vergeten, oeps sprong het paard toch nog even naar voren opzij (rug wegdrukkend), want die koeien BEWOGEN , inderdaad ze waren op dat moment achter ons rechtgestaan. We hebben eens gelachen....maar inderdaad er was een moment dat m'n concentratie even verslapte, m'n lesgeefster en ik waren een kort babbeltje aan het doen. Terwijl keek paard heel de tijd nog achteruit naar de koeien dus...
By the way, zijn eigen wei grenst aan een koeienwei, maar dat zijn andere koeien...

Dat klopt, van die concentratie, als ik vb gebeld wordt op m'n gsm en ik neem aan (vb tijdens grondwerk), dan wil m'n paard zelfs niet verder stappen, echt staken doet hij dan, zolang ik praat aan de telefoon. Ik ben dan niet geconcentreerd genoeg in z'n ogen , dus wil hij gewoon niet meedoen ! In mijn ogen kan ik best wel multi-tasken, maar hij vindt dat niet ok.

Enfin, gisteren op wandeling kwam na een half uur eindelijk z'n zucht (die hoor ik graag) en kreeg ik z'n ontspanning kado, dat zat ook wel lekkerder en het werd een leuke tocht.

Wat het paardje ook soms doet in een schrikmoment, da's omvallen ! Nog niet onder zadel gebeurd, wel aan de hand. Gewoon 'uitschuiven' doet hij dan en zit dan schuin op z'n kont. Hij weet dan geen blijf met zichzelf denk ik dan, hij kan niet wegrennen, want ik sta daar. Ik stuur hem uit m'n ruimte, omdat ik niet wil dat hij tegen mij loopt. Dan is het al 3 keer gebeurd dat hij valt, terug recht krabbelt, en dan is er ineens niks meer aan de hand... raar zicht hoor (ik las in een boek van Voest : de 4 F reacties flight / fight / freeze / faint, dat laatste is dus het 'flauwvallen' wat ik zie bij hem) Onder zadel laat ik hem dus liever even vluchten, dan dat hij omvalt met mij erop. Het is wel gek gezicht, hij is best wel stoer van uiterlijk, stevig gebouwd en al, maar echt een 'watje' hoor.
groeten
Helen