Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 15:20:


Ik maak hier even een apart antwoord op anders gaat alles helemaal driedubbel door elkaar heen verwarren.

OK... je wil bij jouw individuele paard van 100% alle endoparasitaire kwellerij af...
(als iedereen dat wil hebben we het wel degelijk over een beoogde volledige uitroeiing)

Daar kun je dan proberen "een middel" voor te gebruiken, wat dan zoals je aangeeft 100% effectief toxisch voor de doelgroep zou moeten zijn, maar zolang je de omstandigheden waarin je paard moet leven en onmiddellijk een herbesmetting op doet niet verandert is dit een dweilen met de kraan open. Schiet voor geen centimeter op!

Wat wel werkt is de omgeving van jouw paard dusdanig wijzigen dat er geen cycli van de betrokken beestjes waar je vanaf wil mogelijk zijn. Na verloop van tijd zul je moeten merken dat de besmettingsdruk daalt en zelfs totaal verdwijnt, ook zonder toepassing van je "middeltje", omdat de eerder aanwezige beestjes nu eenmaal ook niet het eeuwige leven hebben en zich niet langer succesvol en massaal kunnen voortplanten.

Ans Jondral schreef op woensdag 19 oktober 2011, 14:28:


Dat is fijn om te weten en mag ik je in gedachten houden als ik eens iets inzien wil waar ik echt niet bij kan?


Ja natuurlijk, maar ik ben geïnteresseerd in de directe onderbouwde argumentatie van de betrokken DAs. Dat is iets anders dan wat eventueel ergens in databanken te vinden is, want dan zou ik ook weer de context van de onderzoekjes moeten opsnorren en op onafhankelijkheid et cetera gaan beoordelen en daar heb ik geen trek in.

Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 17:41:


En de vraag is nog maar of zelfs dat lukt.
Omdat je er zoveel mogelijk om zeep helpt maar heel goed weet dat het niet 100% is, maak je je selectie alleen maar strenger. Dus: nog véél "betere" beessies overleven het en daar heb je de volgende keer dan last van.

Ik vind de maatschappelijke beleving van medicamentgebruik (en dat geldt niet alleen paarden!) totaal ontspoord. In plaats van er zuinig mee te zijn en het te bewaren voor als er echt onverhoopt iets fout gegaan is, kwakken we de zooi in de rondte alsof het niet op kan in plaats van over oorzaken na te denken en of daar iets aan te doen is.
Nou ja, binnenkort "werkt" er niets meer en zullen we wel terug moeten naar oorzaken aanpakken.

Piet schreef op woensdag 19 oktober 2011, 18:17:


Volgens mij de kern van je vragen... en ik zou het niet weten. Ik zou inderdaad verwachten dat je in die situatie dik aan de beurt komt met verworming.

Nu is het wel zo dat je twee ruinen hebt. Schijten ze soms netjes op een grote hoop zoals echte hengsten betaamt en komen er verder niet aan? Dat zou een verklaring kunnen zijn.