Els Kleverlaan schreef op dinsdag 18 oktober 2011, 13:15:
> IGF zelf wordt onder invloed van groei hormoon uit de hypofyse aangemaakt
> in diverse weefsels, maar vooral in de lever
Het is niet relevant waar IGF wordt geproduceerd, want IGF speelt geen rol in het ontstaan van
hoefbevangenheid. Het is het hechten van insuline (en mogelijk ook cortison) aan IGF-receptoren in de laminae wat het probleem is. Insuline wordt gemaakt in de alvleesklier en cortison in de bijnieren. De lever heeft er niks mee van doen.
> I.p.v. een hoge insuline spiegel in het bloed te voorkomen, wil men nu
> gaan proberen de aanhechting van insuline op de IGF1-receptoren te
> blokkeren.
Leuk streven maar ik zie er geen spat van terecht komen. Hormonen en hormoon-inhibitors zijn peperduur om te produceren, extreem lastig om toe te dienen (ze overleven verblijf in het spijsverteringsgestel niet en moeten daarom altijd worden geinjecteerd) en ik zie niet helemaal in welk stadium je ze zou willen toedienen. Tegen de tijd dat er symptomen optreden ben je al te laat. En ik kan me ook niet goed voorstellen dat iemand preventief een injectie IGF1-receptor-inhibitor gaat toedienen aan het paard zodat ie daarna tenminste eens lekker een voerton met mais kan leegeten zonder
hoefbevangen te raken.
Het is prachtig als we nu eindelijk eens kunnen afrekenen met fabels over
hoefbevangenheid (eiwitten, leverproblemen, etc.) maar gewoon verkeerd voedsel, stress en onopgemerkte ontstekingen als hoofdoorzaken kunnen aanwijzen. Iets wat de meesten die zich hiermee bezig houden eigenlijk altijd al wisten maar nu in ieder geval bevestigd krijgen. Dat is de relevantie van het onderzoek.
Frans