Lenneke keijzer schreef op donderdag 15 september 2011, 14:34:
>
> Om heel eerlijk te zijn heb ik zo mijn twijfels bij het handmatig
> bevredigen van hengsten... puberjongens doen dat heel goed zelf met een
> houden als we buiten zijn ; ik reageer liever op tijd...
>
> Dn, zoals gezegd, weet ik niet of het beter is voor hem om zijn leven lang
> een frustiepaard te zijn of om ruin te zijn.
Het is niet zo dat jij enig 'handwerk' zou moeten gaan verrichten bij je hengst. Ik kan me voorstellen dat Egon bedoelt dat je je momenten gaat creëren waarin jouw hengst zíjn ding kan/mag doen waardoor hij voor het overige mee kan gaan in wat jíj wilt (wandelen, zich gedragen, niet schreeuwen, aandachtig bij jou blijven etc). Door een soort van 'cue' te gebruiken (zoals het voorbeeld dat ik met het halster aanhaalde) leer je je hengst als het ware het onderscheid daarin te maken.
Castreren is geen garantie voor een beter gedrag, dat zul je door op te voeden moeten bewerkstelligen, of het nu een hengst, ruin of merrie is.
Door met reageren op zíjn gedrag steeds achter de feiten aan te lopen of door hem op voorghand dan maar geen ruimte te geven ben je telkens nét een stap te laat. Goede afspraken maken is veel effectiever en werkt bovendien prettiger voor jullie beiden.
Dan hoef je niet zo bovenop hem te zitten (figuurlijk bedoeld in deze).
Groet, Pien
Warboel
