Hoi,
aan de oorzaak zelf valt niets meer te doen Ze kunnen niet meer ontkalken of opereren. Dat is inderdaad een hele harde dobber. Ik ben er helemaal van aangedaan. De arts zei me dat ze er misschien zelfs te slecht aan toe is om al weidepaard verder te kunnen met een waardevol leven. Ik zou daarom moeten overwegen of ik haar laat inslapen of niet. Ik kan die beslissing nog niet maken. Het is te hard en ik wil haar natuurlijk pas opgeven als ik 100% zeker ben dat dat de beste keuze is voor haar. De volgende vraag die ik me nu dus stel en die ik met de hulp van Cindy ga proberen op te lossen is of ik kan achterhalen hoeveel pijn ze eigenlijk heeft en hoeveel haar problemen nog achteruit zullen gaan. Ook zou ik willen weten of dit soort pijn en problemen (afkomstig van zenuwen en vertering/lymfevaten die niet meer goed werken) onder controle kan gehouden worden door behandeling maar dat bleek in het ziekenhuis niet het geval te zijn. Als ik ze om te beginnen een maand ofzo pijnvrij kan krijgen, zou ik beter kunnen zien hoe haar gedrag hierdoor verandert en daardoor ook beter kunnen inschatten hoe slecht ze er eigenlijk aan toe is. Haar gedrag verandert erg subtiel en omdat ik haar elke dag zie (ze staat bij mij thuis) is het voor mij moeilijk om in te schatten of die haar normaal of haar 'pijn'gedrag is. Ze is loom voor haar leeftijd, ze rust veel en ze is vaak wat humeurig maar ze loopt ook mee rond met de andere paardjes; hinnikt naar mij (als ze iets van me wil, kan soms bij grondspelletjes best wel veel energie tonen...Ik kan het niet zeggen. Blijkbaar zou ze wel erg veel hoofdpijn hebben van de zenuwen die 'trekken'. Dat valt me zo niet op, maar ik moet er allemaal op beginnen letten. Haar gedrag is ook echt niet zoals je verwacht van een paardje van 5 jaar.

Als iemand tips heeft om te achterhalen hoeveel pijn een paard heeft. Ik hoor het graag.

Groetjes,
Eline

Wat jammer dat er zoiets ernstigs gevonden is.
Sterkte met beslissingen maken...

Ik kan je verder niet helpen maar vond je update zelf wel heel interessant.
Ik heb een oude opvang-pony.
Een ex-fokmerrietje van 20 die behoorlijk atactisch is en waar vanalles zichtbaar verkeerd aan zit thv haar rug-bekken-bovenbeen. Ze loopt er moeilijk door en heeft het in de winter erg lastig met gaan liggen en opstaan. Oorzaak zal waarschijnlijk een ongeval zijn in combinatie met de zware last van 15 veulens te dragen en ter wereld te brengen.
Ook weinig aan te doen in haar geval en de afspraak is dat ze bij mij mag blijven lopen zolang ze nog zelfstandig kan opstaan.
Verder is ze overgings relatief gezond.
Maar wat jij nu schrijft over jeuk en die vacht trok mijn aandacht.
Mijn pony heeft ook snel huidinfecties en jeuk. Als ze ruift wordt ze opeens helemaal kaal en ze heeft een hele gekke structuur qua vacht.
Interessant om te lezen dat er blijkbaar ook echt een link kan bestaan tussen die verminderde zenuwfunctie en de huid.

Dat inschatten van de pijn vind ik zelf ook een moeilijke. Je kan het ze moeilijk vragen.
Ik ben er vrij zeker van dat mijn pony met periodes wel pijn heeft. Vooral in de winter.
Dan gaat opstaan erg moeizaam en staat ze enkele minuten als het ware 'moed' te verzamelen op 3 benen eens ze recht is om in beweging te komen. Soms bibbert ze dan ook. Ik kan dat niet anders interpreteren dan dat ze dan pijn heeft.
Ik heb ook altijd pijnstillers op voorraad om haar eventueel een slechtere periode door te helpen. Dat is vaak weersafhankelijk en ik heb ze gelukkig nog niet vaak nodig gehad.
Zo zou je dat trouwens ook kunnen testen; door je paard haar gedrag te observeren met en zonder pijnstillers. Als daar een duidelijk verschil in zit, dan weet je het wel.
Langs de andere kant heeft ze ook goede periodes. Zeker in de zomer. Ze galoppeert dan over de weide, kan een show weggeven waar je mond van open valt, ligt nagenoeg niet etc... En ze heeft ook een sterk karakter en eigen willetje. Waaruit ik dan concludeer dat het voor haar nog steeds de moeite waard is?
Cru gezegd is ze er ook 'aan gewend' aan die pijn. Ze zat al jaren in deze situatie voor ik haar kreeg en ik heb haar ondertussen ook al weer 2 jaar. En ze weet ook zelf hoe ze daar mee om moet gaan.
Dus zolang ze nog zelf recht kan staan en ze nog duidelijk goede periodes heeft en ook zelf zo fanatiek blijft, laat ik haar gewoon doen.

Groet
Ans

Dat is een hard gelag. Maar je moet verder. Ik denk dat het zeker zinvol zal zijn om gericht haar weerstand op te krikken zodat ze minder vatbaar wordt voor schimmelinfecties etc. Daarmee spreek je het zelfgenezend vermogen van het lichaam aan en ook al kan ze dan niet genezen worden, ze is dan wellicht minder zwak en iets minder vatbaar voor narigheid.

Pijn is zoals Ans zegt het best te meten door een week of twee pijnstilling te geven en dat te vergelijken met de periode zonder. Een "veilige" pijnstiller is duivelsklauw' je kunt het ook langere tijd geven.

Hoi,

bedankt voor jullie reacties.
Net zoals jullie me aanraden was ik op het idee gekomen om ze een tiental dagen pijnstillers te geven om zo te zien hoe haar gedrag verandert met en zonder pijnstillers. Ze heeft gisteren haar eerste 'portie' gekregen en ze was eigenlijk al opmerkelijk vrolijker. Ze ging ook terug bij de twee andere paardjes staan. De dagen ervoor had ze zich eerder afgezonderd van hen.

Ik ga het nu een tiental dagen in de gaten houden. Daarna moet ik sowieso stoppen met deze behandeling omdat het haar maag en darmen in de war kan brengen. Nadat ik de overgang heb geoberveerd ga ik nagaan hoe het is met natuurlijke pijnstillende middelen (wolfsklauw dan waarschijnlijk) en middelen om haar weerstand te verhogen (mierikswortel? iemand ervaring mee?). Mijn dierenarts zegt dat ik natuurlijk niet kan verwachten dat die natuurlijke pijnverzachters kunnen inwerken zoals de equipalazone die ze nu krijgt dus ik ben benieuwd of ik hier resultaten van zal zien.

Daarnaast was ik gisteren bij vrienden met ook een 'probleempaardje' die me aanraden om eens aan reconnective healing te denken. Hun paardje is daar blijkbaar heel sterk door verbeterd en die mensen hebben echt alles geprobeerd. Ik ben zelf eerder kritisch ten opzichte van dit soort methoden.Maar ik kan natuurlijk alles een kans geven. Heeft iemand hier nog goede resultaten mee gezien?

Heel erg bedankt om mee te denken!
Groetjes,
Eline

Ans Jondral schreef op woensdag 14 september 2011, 12:39:

Beste Ans,

ik wilde hier even dieper op ingaan omdat het inderdaad zeer interessant is om tot de vaststelling te komen hoe elk systeem in het lichaam elkaar beïnvloedt. Ik ben natuurlijk niet de specialist ter zake maar zoals ik het begreep is het bij Stella een combinatie van zenuwprikkels aan haar manen en staart en een algemeen verminderde werking van haar lymfevatensysteem en haar immuunsysteem waarvan ze al die huidaandoeningen op de rest van haar lichaam krijgt.
Zeker als je pony al ataktisch loopt met momenten is dat volgens mij een teken dat de zenuwbanen en dus waarschijnlijk ook al haar andere systemen ook al serieus aangetast zijn. Zoals ze het mij beschreven heeft een blokkering in het bekken invloed op de hele ruggengraat (logisch) maar daardoor ook op alle vliezen die blijkbaar vertrekken vanuit de ruggengraat en instaan voor de andere systemen van het lichaam of er alleszins een grote invloed op hebben.
Ik ben er in mijn vorige tekstjes niet op ingegaan, maar ik geef je nog even de andere problemen die ze bij haar hebben vastgesteld en die je misschien ook bij jou pony zou kunnen herkennen. Ze heeft een verminderd zichtsvermogen (vanuit bepaalde hoeken ziet ze helemaal niet meer), ze is heel erg gevoelig aan de zenuwuiteinden (puntje van het oor, in het oor), de invloed van deze zenuwen zou haar erg veel hoofdpijn bezorgen, ze heeft vochtopstapeling achter haar kaken waardoor je de onderliggende beenderen daar bijna niet meer kan voelen en van aan haar uier tot aan haar navel, haar kaakwerking is niet meer optimaal waardoor ze redelijk veel eten laat vallen ondanks dat haar tanden gezond zijn, weinig energie en humeurig.. Al die zaken samen deden de arts concluderen dat we ze misschien een plezier zouden doen om haar te laten inslapen. De stand van haar oren (opzij), haar ogen die waas zijn en haar neusgaten die wat gespannen openstaan zijn tekens waarop ik moet letten om te beoordelen of ze (hoofd)pijn heeft.
Vele groetjes,
Eline

Eline Horemans schreef op vrijdag 16 september 2011, 21:33:


Het is duivelsklauw.

Weerstandverhoging: ik zou een samengesteld supplement nemen en niet één eenzijdig kruid. Er is daarvoor veel op de markt, zoals Equimins Advance of Formula4Feet of Primeval Super Multi Compleet.

Ik bedacht gisteren in mijn bed nog dat ik het verkeerd had geschreven met die wolfsklauw i.p.v. duivelsklauw Heb het genoteerd nu.

Bedankt voor de tips voor producten om haar weerstand wat op te krikken. Ik ga eens nagaan welk samengesteld product het meest geschikt zou kunnen zijn.

Nu ga ik even met haar wandelen aan de hand. Eens kijken hoe dat gaat nu ze pijnstillers krijgt...