Capg schreef op zaterdag 10 september 2011, 8:44:


Altijd leuk om meer over haar te horen!
Ze is nu terug bij Sandra, ze heeft Player een paar weken gezelschap gehouden na de dood van Carmen.
Ze is een hele lieve eigenwijze madam die aan de ene kant van de duvel niet bang was - zelfs niet van mensen - maar zich aan de andere kant niet wilde laten aanraken. Dat vertrouwde ze niet helemaal en was daar heel wantrouwend in.
Jij bent degene die haar van de slacht heeft gered, Capg? Hoe was ze bij jou?

Elk paard heeft recht op een staart

Hoikes,
Ik heb Traviata bij een handelaar gekocht. Ze stond daar veel te mager en heel erg bang. Je kon niet in haar buurt komen. Die handelaar had haar van een natuurgebied, waar ze gedekt was door een Konikhengst (resultaat: Flow).
Ik heb haar de eerste maanden gewoon laten doen, zonder mij op te dringen en na de bevalling is zij steeds meer naar mij toegekomen. Flow, was heel nieuwsgierig en kwam altijd af als ik in de weide aankwam en dat zorgde ervoor dat Traviata (Vieke hoe ik haar noemde) ook volgde.
Als ik haar aan de koord had, was ze heel gemakkelijk vast te maken. En dan gaf ik haar wat hooi en begon ik met haar te borstelen, benen te aaien, ... . Ze had wel altijd de neiging om haar rechterkant te beschermen. Hiermee bedoel ik dat ze liever niet had dat je haar aan die kant aaide, maar uiteindelijk liet ze dat ook mooi toe. Nooit een stamp van haar gehad ook niet als ik haar benen aaide.
Ik ben erzelfs toe ingeslaagd haar op te zadelen en erop te kruipen! Zonder enig protest! Had wel geen bit ingedaan, want daar reageerde ze te fel op, door heletijd onrustig met het hoofd te schudden. Dus gewoon halstertje en een koord heb ik haar bereden. Vooral stap en een klein drafje. Ze was zo koel dat ze dat allemaal zomaar liet doen.
Tis een schatje he!
Groetjes Caroline
PS: Weet jij waar Flow naar toe is gebracht?

Capg schreef op zondag 18 september 2011, 7:31:


Het verbaast me dat je een zadel op Traviata hebt gelegd, dat is in mijn hoofd niet opgekomen om dat te doen. Ze was wel heel eigen en heel nieuwsgierig, stond overal met haar nesu bovenop maar was heel schuchter en bang als het om aanrakingen ging. Haar benen liet ze niet aanraken, haar hoeven waren veel te lang en torenhoog, ze liep letterlijk op hakken. Ze panikeerde totaal als je een voet even optilde.
Als ze bij me was gebleven had het een lange weg geweest om haar volledig vertrouwen te winnen alvorens er een zadel op te leggen. Wel heb ik haar aan een lang touw gehad en pekeken of ze iets kende van commando's aan een longe. Het resultaat waren twee grote vraagtekenen in haar ogen.
Vind het erg om te horen dat Traviata (ook bij mij was haar naam Vieke )haar eerste contact met de mensen met een handelaar was, geen wonder haar wantrouwen....
Haar veulen, Floke, is op 3 maanden verkocht. Erg jammer zo jong. Het was een heel lief dier met een enorm vertrouwen en geen enkele angst van mensen.
Ik weet niet aan wie ze is verkocht, Sandra van de Paardenphone heeft die gegevens wel.
Heb wel spijt dat ik haar heb laten gaan, maar drie paarden is wel wat teveel voor me en heb gekozen voor een arabiertje....

Elk paard heeft recht op een staart

Hoikes,
Ga vandaag een kijkje nemen naar Traviata.
Ben benieuwd of ze mij nog herkent ...
Groetjes en succes met uw paardjes!
Caroline