Piet schreef op donderdag 8 september 2011, 19:37:


helemaal eens. Dus terug op de grond naar deze basis van clickeren.


Het doel wordt niet sneller bereikt. Ik bedoel dat tijdens rijden er geen gang in komt als je voor elke yes beloont.


yes


gister ging ik op Rosa zitten en zei: GO, bleef ze gewoon staan dan stap ik af en ga terug naar het begin: GO yes, en dan GO ----- HO yes en dan zit de knop er weer op.
Paarden hebben soms ook gewoon zin om iets anders te doen dan jij . Ik vind het wel heel positief dat als ik met Rosa bezig ben, gewoon in de wei tussen de andere paarden, zij blijft altijd bij mij, ook als alle andere paarden uit het gezicht verdwijnen.
Die andere paarden weten ook dat ze niet hoeven blijven rondhangen om te proberen ook een beloning te krijgen omdat Rosa af en toe een beloning krijgt, ik vind dat opmerkelijk.
Ben ik met een ander paard bezig dan Rosa, zij zal dan eerst proberen door het uitvoeren van allerlei kunstjes een beloning te krijgen, maar uiteindelijk druipt ze af. Soms is ze dan nijdig, ze kan proberen een ander paard bij mij weg te sturen. Het is een grote lieverd en echt onvriendelijk wordt ze nooit. Met Rosa kan je echt enorm lachen.

Letje, ik moest wel lachen met je verhaal. Ik denk eigenlijk dat vooral koudbloedjes nogal eens een uitgesproken eigen mening hebben.
Ik herken het wel hoor. De ene dag vraag ik om te vertrekken en dan gaan ze --pompidepompidepom- en de andere dag kijken ze alsof ze bij god niet weten waar je het over hebt.

Ach ja, ze houden je van de straat he. (of je komt er de straat niet mee af )

Overigens weten ze hier inmiddels ook heel erg goed dat alleen het paard waar ik mee werk beloning krijgt en dat het weinig zin heeft om zich uit te sloven buiten hun beurt om.

(al wil hälga soms nog wel even proberen of ze de kleine billy niet weg kan jagen om zijn plaats in te nemen )

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 9 september 2011, 12:39:


het valt bij de koudbloeden meer op, zij zijn zo groot en sterk, bij de normale posturen kan je nog wel eens met wat dwingen aan de slag.


ze houden je vrolijk bovendien, behalve als je de hoeven wil doen en er is ineens helemaal geen medewerking


dat is toch een opvallend fenomeen


net als Rosa bij mij dus.

joop schreef op vrijdag 9 september 2011, 19:46:


Ja, grootte en sterkte kan meespelen. Sil laat zich toch al nergens toe dwingen. Ze kan zelfs niet tegen onbeleefdheid. Wordt ze echt super sjaggie van. In mijn grijs verleden, waarin ik nog parelli met bijbehorende fases wilde toepassen, heeft ze menig keer haar achterbeen dreigend opgetild; als je dat nog één keer doet, maak je kennis met mijn fase 4.
Ze moest in die tijd ook niets van mij hebben.
Maar ze heeft mij inmiddels omgeschoold. (goede leerkracht... die sil. Ze werkt trouwens ook met PR. Als ik het goed doe, is ze lief tegen mij. Zo niet... dan negeert ze mij volledig)

Hälga lijkt vlgs mij op Rosa. Ze moet alleen nog een beetje meer naar buiten komen. Ze is vaak nog ietswat afwachtend/timide.
Maar dat komt wel goed...