Grappig met dit weer. Als je door de sneeuw wandelt met je paard valt er om de zoveel passen een afdruk van samengeperst sneeuw / ijs vanonder de hoef. Prachtig duidelijk om te zien vanaf de zool kant is dan hoe ver bv de steunsels van de grond af blijven en hoe hol bij een belaste stap de zool nu eigenlijk is en wat de straal doet.
Natuurlijk gebeurt het regelmatig dat er een afdruk van de hoef onderuit valt, door grond of mest, maar het viel me op hoe goed alle onderdeeltjes van de holle ruimte in de voet exact te zien zijn.
Bovendien viel me op hoe zeker Shiny over vastgereden bandensporen liep, terwijl zijn hoeven praktisch geen afdruk achterlieten op de weg. Geen moment van uitglijden, wel zoekend naar minder gladde stukken, bv het midden van de weg, maar toch liep hij zonder problemen.
Vraag me af hoe dit met ijzers onder gegaan zou zijn.
Piet

Isapaardje schreef op vrijdag, 4 maart 2005, 11:04:


Je hoeft je niet af te vragen of een hoef uitzet tijdens het lopen. Zoals je zegt: een hoef met een ijzer is onbeweeglijk en daar blijft de sneeuw als het ware in opgehoopt. Terwijl bij een onbeslagen hoef na elke 5 of 6 passen een complete kopie van de holle ruimte uit de hoef valt. ( beetje ervan afhankelijk of het lekkere plaksneeuw is of niet natuurlijk) Maar wel leuk dat je op zo'n manier een theorie voor jezelf bewezen ziet worden.
Piet