Martina schreef op maandag 22 augustus 2011, 14:18:
> Goed plan dus inderdaad om een ander te laten komen met een stokje. Of is
> ze dan vooral bang voor die andere persoon en niet zo zeer het stokje? Net
> als voor de dierenarts die laatst het signalement kwam doen, bedenk ik me
> ineens?
Het kwam door de pen van de dierenarts. Toen de pen weg was, veranderde ze naar hem toe. Het gaat vooral om kleine stokjes in handen van vreemden die naar haar wijzen of die heen en weer bewogen worden. Mijn dierenarts ziet ze niet zo vaak, die is dus ook een vreemde. Lily heeft vooral problemen met mannen en kinderen. Vrouwen accepteert ze veel sneller.
Binnenkort gaan een buurvrouw en ik samen met Lily op pad: fiets mee en afwisselend rijden. Ze kan goed met paarden overweg, heeft zelf een paard gehad en Lily kent haar ook. Eens kijken hoe ze met een "saaie" tinker overweg kan, haar eigen paard was een racemonster. Ze verheugt zich er al op, eindelijk een gesprek kunnen voeren tijdens het rijden.
>
Jammer dat je zoiets dan net niet op film hebt... leuk voor
> familiefeestjes
Ja jammer he..... Mijn dames staan te eten of te suffen als ik er met een camera aan kom. Heb ik dat ding net weggelegd moeten ze ineens wat raars doen. Nog een geluk dat ik ze ooit heb kunnen filmen toen ze gek deden in de sneeuw.
> Ik vind dat ook altijd wel grappig hoe die grote beesies zo stil kunnen
> lopen. Jack (1,76m) heeft zo ook onderweg over het asfalt menigeen schrik
> aangejaagd hahaha. Iedereen verwacht natuurlijk het klik-klak van
> ijzervoeten bij een paard. Zelf zie je dat al aankomen en soms kuchte ik
> als ik bang was dat de schrik 'dodelijk' kon zijn
Nou, ik zou ook wel even schrikken als er zo'n groot paard plotseling achter me zou staan.
Monique
Warboel
