Een paar jaar geleden heb ik Joe een paraplu-training gegeven, omdat hij erg bang was voor paraplu´s. Ik moest mensen die hun paraplu open hadden van verre toeroepen met de vraag of hij even dicht mocht, zodat we er langs konden...Het liefst wilde hij omdraaien als we een plu tegenkwamen. Door af te stappen en er samen met hem langs te gaan lukte het dan wel, maar hij was er erg gestresst van.
Ik heb toen gewoon een grote paraplu in de rijbak gelegd en hem in de bak gelaten.Hij wilde eerst eigenlijk de bak niet in, maar samen dan wel. Uiteindelijk na heel voorzichtig samen er een paar keer heen ,hem ruimte te geven er evt van weg te gaan, weer opnieuw erheen,zijn we na een klein uurtje samen onder de plu terug naar stal gelopen. Sindsdien heb ik pas 1x onderweg iemand met een plu gezien, en dat was een paar maanden na de training.Hij was toen heel relaxed, niet onder de indruk.leek de plu´s niet eens op te merken.

Afijn, vanmiddag gingen we tussen de buien door even wandelen. Het was erg druk op ´ons´ schelpenpaadje. Op een gegeven moment kwamen er wel 4 mensen ( in een groepje ) met verschillende kleuren en groottes parapu´s aanlopen, en ook nog twee blaffende hondjes die erom heen renden. Paraplu-examen voor gevorderden, dacht ik meteen...

Joe bleef keurig in de berm staan, keek eens naar de hondjes en toen ze voorbij waren liep hij weer rustig mee, zonder verder iets van de paraplu's te maken! Ik was eigenlijk verbaasd dat het nog steeds zo goed ging, omdat het al zo lang geleden was dat we dit hadden gedaan..
Kennelijk is iets dan niet meer eng, en wordt het dat ook niet meer!

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Heerlijk hé!