Joop heeft het over twee verschillende methodes.

Werken met druk doet bv parelli (en velen anderen) en is gebaseerd op het opvoeren van druk tot op het punt waar het paard het onprettig vind en reageert. Dan moet onmiddellijk de druk worden losgelaten en leert het paard in de loop der tijd sneller te reageren op de druk (op een moment waarop de druk dus nog minimaal is)

Clickeren heeft een heel andere benadering. Er wordt niet met het opvoeren van druk gewerkt of op een andere manier gezorgd voor onbehaag van het paard om hem te laten reageren. Training wordt gekoppeld aan een uitsluitend positieve ervaring.
Dmv shapen en het onder cue zitten van het gedrag, krijg je ander gedrag/andere beleving van het paard.

Bij dat laatste kun je rekenen op de meewerking van het paard omdat ze het leuk vinden. Zelfs als ze 1000 kilo wegen en zo groot als een flatgebouw zijn.
Wel ff handig om thuis te zijn in het clickeren en te weten wat je doet.
Duizend kilo ongeduld en frustratie omdat jij fouten maakt, is ook niet lollig.

Nog even een aanvulling...
Dat wil dus niet zeggen dat je geen druk hebt, maar dat reactie op (minimale)druk zoals het aanleggen van een been,wordt verkregen dmv shapen en positieve ervaring in tegenstelling tot de methode waarbij reactie op druk wordt verkregen omdat het paard de aversie wil ontwijken.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 10 augustus 2011, 13:24:

lijkt mij ook niet! Maar we hebben de tijd, ik moet me er toch nog serieus in verdiepen hoor, ondertussen kunnen we tenminste al wat wennen aan elkaar.

Maru schreef op woensdag 10 augustus 2011, 13:33:


Ik heb zelf ook trekpaarden, 1 oud tradi opgevoed en 1 jong clicker opgevoed. Wat een verschil, al wordt de oudere merrie al een stuk handzamer nu ze weet dat ze een beloning kan verdienen of niet. Door clickeren is zij gestopt met lastig vallen voor snoep, wat zij bij aankomst op hinderlijke wijze deed, dus het tegengestelde van wat mensen vaak verwachten bij werken met voedselbeloning. Eerst nog even wennen en studeren lijkt me een goede investering voor Maru. Je kan clicker goed beginnen aan de andere kant van een hek, je hebt dan wat meer zekerheid in het begin. Hier nog de fotootjes van Rosa tijdens haar eerste rijles, helemaal gebaseerd op clicker. Zij heeft geleerd het tennisballetje op de stok te volgen en kan daar een beloning mee verdienen. Zij kent een paar commando's: oa Go, Ho, turn, back en zo kan ik in de wei al aardig met haar rijden.

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1420

Sandra van Bommel schreef op woensdag 10 augustus 2011, 13:26:


Als je op stemcue beleert is er zelfs geen minimale druk zoals het aanleggen van een been.

Als je wijken voor druk als concept aanleert bijv. via beloonde associatie met stemcue(s), wordt ook wijken voor druk geen p+. Pas dan is het vergelijkbaar met dansen (Frans! ) en zonder aversieve lading.

Ook shaping hoeft geen aanraking noch druk te zijn. Het is alleen maar een woord voor het vergroten van de kans dat een gewenst gedrag sneller/vaker vertoond wordt zodat er een hanteerbare associatie aan vast beleerd kan worden.

klopt, maar in de praktijk is het wel handig als het paard bv reageert op het aanleggen van een been (voorwaarts) of het tegen de hals leggen van de teugel (nekreining) Of eventjes om gaat met een vingerdrukje.

De beloning is dan niet het weglaten van de druk, zoals je bij bv parelli ziet, omdat de druk niet meer dan een aanwijzing/cue is (als het goed is) en dusdanig licht dat er geen sprake is van een aversie,

Het is een toestemming om dat te mogen doen waar paardlief iets mee kan verdienen.
Dat is iig de bedoeling

Maar natuurlijk... uitsluitend stemcue kan ook.

nja, zie nu eigenlijk pas dat ik ong hetzelfde bedoel als jij.

Hey Maru, met een beetje werk kan je dat hoofdstel wel aanpassen. Als het lukt met bit moet het ook wel lukken zonder. Aan de manieren van die reuzin kan je wel wat werken, dit zijn over het algemeen nogal werkwillige beestjes, hoewel zo over wel wat temperament kunnen beschikken.
Wij hebben hier zelf zo'n vlaamse reus staan van ongeveer dezelfde leeftijd. Door omstandigheden heb ik hem nog niet voor de kar kunnen spannen, maar de rest lukt toch al vrij aardig (slepen ed.).
Bitloos hoofdstel heb ik op maat laten maken. Ik heb een amerikaans tuig met bijhorend hoofdstel dat niet kon aangepast worden.

Peertje schreef op woensdag 10 augustus 2011, 22:20:

Ik hoop het, moeten we eens tegoei bekijken.

Aan de manieren van die
Ik denk dat het nodig is dat ze aan het werk gezet wordt ja, ook al voor haar conditie want ze is op dit moment behoorlijk zwaar. Temperament heeft ze zeker! Als ze door de wei raast (achter ons huis) horen we het binnen donderen Heel leuke paarden, erg mooi maar voor mij toch een heel formaat om mee te werken.

En dan hoe ermee te starten... Ik lees zoveel hier, ik zal moeten uitzoeken wat het best werkt voor ons beiden denk ik maar hoe meer ik lees hoe moeilijker ik weet waar te starten! Nu ja, ik ga mr gewoon starten met haar eens een pak beter te leren kennen, en nog méér te lezen over alle mogelijke mannieren om te starten...

Manieren leren, daar begint het mee, of het nu 200 Kg Shetlander is of 900 Kg Vlaams trekpaard.
Welke optoming maakt ook zo veel niet uit - voor het enkelspan!
Voor het dubbel span is de kaak-gekruiste het best geschikt, maar zover ben je nog niet.
Ook voor het enkelspan gebruiken wij het kaak-gekruist.
Bestel een men-neusriem, die komt in de plaats van het bit en de originele neusriem bij gebruik van het standaard men-hoofdstel met kleppen.
Wel of geen kleppen is een keuze. Er zijn genoeg voorbeelden op de weg van aangespannen paarden die zonder oogkleppen betrouwbaar lopen.
Angst voor de wagen is er zelden, het is maar wat je ze leert en wat ze gewoon zijn.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op woensdag 10 augustus 2011, 23:26:


Nils kan je dit ergens online bestellen misschien?
Bedankt voor al de tips in ieder geval!

btw, ze is (gelukkig) niet zo groot als big jake http://www.youtube.com/watch?v=1hoxEO2GqBs&feature=related Ik denk dat ze dan zelfs klein lijkt...