Anne Maria schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 15:24:


Het IS zijn vrouw

--
Ilona

Ja dat bedoel ik suffie, zou jij blij zijn als Frans je vergeleek met huishond?
* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Anne Maria schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 19:12:


Hangt ervan af, als ik een hond zou zijn wel, dan zou het juist een belediging zijn als hij me als mens betitelde (kan niet hard rennen, kan niet blaffen, heeft een slechte vacht).

--
Ilona

Anne Maria schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 19:12:


Nu ontkom ik er niet meer aan te reageren he?
Misschien is Frans wel de "huishond" van Iloon... heeft ze hem met veel geduld en r+ geleerd niet overal zijn poot op te tillen waar andere mensen bij zijn

Dat ik met een pony, niet zomaar een pony maar mijn Elska, over de bezem gesprongen ben wil natuurlijk niet zeggen dat ik mijn rationaliteit helemaal verloren heb. Els was, is en blijft een pony. Ze eet niet alleen maar salamipizza, maar voornamelijk hooi en leest geen internetforums. Volgens Piet hebben we een traditioneel huwelijk op z'n Turks, maar dat bevalt al 13 jaar prima

Het vergelijk met huishond is inderdaad misschien niet zo goed geweest bedacht ik me achteraf, omdat tegenwoordig mensen hun hond naar ik begrepen heb in een "bench" parkeren hetgeen nmm nog kwalijker is dan dan de kettinghonden van vroeger die tenminste hun kot nog uit konden en wat dat aangaat de huishonden qua houderij dus meer richting cortonbox-paarden zijn opgeschoven - paarden als bromfiets, honden als decoratief meubelstuk.

Ik bedoelde een huishond die net als Els eigenlijk beter getrouwd had kunnen zijn met baasje; daar waren/zijn er ook best veel van, i.i.g. veel en veel meer dan ponies. Dat een relatie meer of minder gelijk is betekent nog niet dat het geen relatie kan zijn - wat gelijk of gelijkwaardig of acceptabel gevonden wordt ergens, op een bepaald moment, reflecteert slechts de beleving van derden, niet de realiteit van het al dan niet bestaan van een relatie. Relaties staan of vallen met emotionele verbondenheid: "ik wil niet zonder jou" geeft dat beter weer denk ik dan "ik hou van jou".
Steevast groot emotioneel probleem voor die hondenmensen is dan ook dat hun partners (ja, waarom zou ik het niet gewoon partners noemen?) niet zo oud worden... en als hond de pech heeft dat baassie onverwacht/voortijdig de pijp aan Maarten geeft kun je hond ook wel opvegen, dus zo'n ongelijksoortige relatie kan wel degelijk "van twee kanten komen". Maar daar hadden we het niet over.

Ik verhuis de dominantie naar een volgend postje, met een eigen onderwerptitel want een bit-vraag is het allang niet meer.

e m kraak schreef op maandag 8 augustus 2011, 12:52:


Was niet om een reactie uit te lokken hoor. Ik had ooit gelezen dat je er met eentje getrouwd was, dus schoot in de lach toen ik de vergelijking las. Beetje flauw van mij, maar niets meer dan dat. Hence the smiley


Zal je mij dus ook niet horen zeggen


Daar heb je dus mazzel aan! <-- zie je, weer zo'n smiley

Zo, nou ben ik (voor nu) klaar met flauwe opmerkingen maken...

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

That's all.

Gewoon niet en nooit laten bermgrazen. Eet maar thuis.

Pas als je dat voor elkaar hebt, kun je ervoor kiezen om onderweg te trakteren. Bij sommige paarden kan dat wel, anderen moet je gewoon niet trakteren.

Zodra mijn paard een halster om heeft, wordt er niet meer gegraasd. Gewoon niet. Heel af en toe komen we ergens langs wat vergelijkbaar is met wat 10 dozen Belgische pralines voor mij zijn. Ik stap dan af, hurk en zeg 'toe maar'. Heel schoorvoetend vreet ze dan wat. Ienieminie hapje en heel vragend kijkt ze me dan aan. Waarschijnlijk dus ook niet duidelijk genoeg.

Halster of hoofdstel om betekent gewoon niet meer vreten.

Stephanie Pots schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 9:37:


...behalve heel af en toe dus.
Niet duidelijk!

Christel Provaas schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 9:42:


Yep, dat is precies wat ik duidelijk wilde maken hier

Stephanie Pots schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 9:48:


Dan is het mij duidelijk!

Stephanie Pots schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 9:37:


helaas hebben niet alle paarden thuis gras om te grazen ter beschikking.


Kleine moeite om je paard te leren dat het woord EET betekent dat kunnen grazen, ook zonder af te stappen en met halster om. Het kan zijn dat er teveel P+ is gebruikt als je paard dat niet meer zo goed durft.


Daarin ben je niet consequent, dat geeft helemaal niet maar dan heeft het ook geen zin het zo neer te schrijven en te denken dat je paard de logica ervan inziet.

joop schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 12:27:


Dat is precies de reden waarom ik tijdens een ritje buiten afstap en dat is precies het signaal waarop mijn paarden kunnen grazen. Tijdens het wandelen aan de hand grazen we niet, want dan zijn we in beweging. Ik heb niets streng moeten afleren, ik ging gewoon aan de hand versnellen ... dat pikken ze heel snel op. Stop ik met wandelen, om gewoon uit te rusten of wat dan ook ... dan mogen ze eten. Is het moment aangebroken om weer verder te gaan, dan vraag ik om aandacht (niet door te trekken of te plukken) en zeg heel simpel: zooo, we gaan weer en stap of op of zet mezelf weer in beweging. Dat is toch niet zo moeilijk?

Stephanie Pots schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 9:37:


Het is heel simpel, gewoon grazen op commando zetten én zelf hoofd uit gras tillen en weer verder lopen op commando zetten . Voor mijn paard is dat "graas maar" en als we weer verder gaan is dat "kom maar".

Halster om = niet grazen lijkt me veel te vaag voor een paard? Kan een paard dat verband leggen? Ik denk het niet.

Het zou voor mij ook geen optie zijn want ik laat mijn paard ook weleens ergens los grazen, waar ze dan wel een halster draagt.

Afstappen = grazen lijkt me ook niet handig, want je bent ook weleens ergens waar dat gewoon effe niet kan/mag lijkt . En als je wilt opstappen mag het weer niet, is ook niet duidelijk dan.

Groet, Dani

Dani62 schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 14:29:


Voor mij werkt het wel, want ik kom eigenlijk nergens waar ik niet af kan stappen en als ik niet afstap is het niet grazen. Opstappen dan neem je de teugels weer aan hé ... dat is voor mijn paarden het teken "klaar, we gaan weer verder" ... ik heb nog niet ervaren dat dat onduidelijk was.