Een dikke maand geleden spraken mijn achterpaardenburen me aan over Carmen. Ze hadden zo te horen gekregen over alle problemen met haar en vonden haar zo'n schattig ding en hadden met ons te doen. Ze kenden iemand die met kruiden werkte en vroegen of het een idee zou zijn ....ik had zoiets van waarom niet, waarom dit niet proberen. Zij hebben haar gecontacteerd en uitgelegd wat en hoe met Carmen en een tijd erna heb ik haar zelf gecontacteerd. Het bleek nota bene iemand te zijn die ik al kende, ik wist niet dat ze dit ook deed. Ze vertelde dat ze met kruiden en met mineralen werkte en onder andereReiki kon toepassen.Ze bood aan om eens te komen kijken naar Carmen. Omdat ik alles al geprobeerd had dacht ik , waarom niet. Zo gezegd, zo gedaan.
Drie weken geleden is sandra geweest.
Carmen die altijd zo gereserveerd is naar vreemden, was heel nieuwsgierig nar haar en besnuffelde haar langs alle kanten. Sandra legde haar handen op Carmen, meer niet, verplaatste die een paar keer en Carmen ..bleef doodstil staan...begon te smakken, te geeuwen en viel ter plekke zo goed als in slaap.
Sandra vertelde ondertussen over het toepassen van mineralen en dat ze daar zoveel goeds mee bereikte. Ik vroeg haar of ze Carmen ermee kon helpen. Na de Reiki haalde ze haar pendel boven (jaja ik weet het...)en bepaalde zo welke mineralen Carmen nodig had.
Naderhand heeft ze me doorgemaild welke mineralen het waren en wat de werking ervan was. Carmen bleef ondertussen nog altijd doodstil en totaal op haar gemak stilstaan en liet zich als tafel gebruiken voor alle flesjes.... er is er geenéén gevallen Sandra vond dit allemaal heel normaal. Carmen wist blijkbaar ook wanneer Sandra klaar was en droop op gegeven moment af. Oei, ze is weg, zei ik nog. Sandra reageerde met dat het ok was, zij was klaar en Carmen wist dat....
Ja.
Ik heb voor Carmen een kruidenoplossing gekregen die ze twee tot driemaal daags in haar mond gespoten krijgt en een flesje met een mineralenoplossing waarvan ik druppels moet geven.
Het werkt op heel haar lijf, zoals homeopathie dat doet....ik was benieuwd.
Het eerste resultaat is nu dat haar ogen niet meer ontstoken zijn. Ze heeft heel gevoelige ogen die continu onststaken. Ik moest haar heel regelmatig een kuur terramycine geven, op den duur bijna non stop omdat haar ogen anders toeplakten van de witte en gele troep. Haar ogen zijn langzaam gebeterd en zijn nu schoon.
Haar mest is nog hetzelfde maar ik merk wel dat ze minder gas heeft, minder scheten dus. Omdat de kruiden sterk zuiverend werken en dunnere ontlasting kunnen veroorzaken heb ik hier tot nu nog geen resultaat. Nog een week kruiden geven, dan twee weken stoppen.
Ben heel benieuwd...
Ben helemaal geen overtuigde alternatieve goedgelovige maar sta open ...De ogen van Carmen zijn wel een klein mirakel. Heb ze zomers nog nooit!!! aangetroffen met schone ogen. Tot nu.

Ik heb al zo vaak meegemaakt dat natuurgeneeskunde beter werkt dan reguliere geneeskunde dat ik slecht in uiterste gevallen nog een dokter om raad vraag, als ik geen andere oplossing meer zie. Nu ben ik nog geheel fit, had ik in de loop der jaren naar de dokters geluisterd was ik allang verslaafd aan de chemie van geneesmiddelen.

Ik vind dit weer een typisch voorbeeld: jaren AB voor oogproblemen, waardoor er natuurlijk resistentie is opgetreden, en daarna dweilen met de kraan open. Ik schreef het laatst al: ik haal 99% van de oogontstekingen (zit ook vaak in traanbuis) gewoon weg met mijn eigen handen. Hoe het werkt weet ik ook niet.

joop schreef op donderdag 4 augustus 2011, 12:14:


Het hielp wel instant, maar kon er niet te lang mee stoppen, haar ogen plakten dan dicht van de troep. Met regelmatig de oogzalf erin te doen was het wel te doen.
Maf toch dat haar ogen nu schoon zijn, ze is er niet speciaal voor behandeld. Heb het zelfs in eerste instantie niet vernoemd.

Hey Jacqueline,

Wat super om te horen dat het werkt, in ieder geval met haar ogen. Sowieso fijn om af en toe wat over Carmen te lezen, ben erg blij dat ze bij jou terecht is gekomen, zoals je weet ken ik haar nog van die vreselijke manege waar ik Sieta ook vandaan heb. Wat zijn de kansen dat ze na al die jaren op haar leeftijd nog een fijn nieuw huis in België vindt

Wat betreft de natuurgeneeskunde..., ook al geloof ik er aanvankelijk niets van, als het werk.. werkt het, en dan ben ik met alles blij. Heb met Bandido en zijn eczeem al zoveel geprobeerd, met name een streng dieet (geen suikers/eiwitten, in eerste instantie zelfs helemaal geen gras), een eczeemdeken, en de huid soepel houden. En nu hij wordt behandeld door iemand die bij Laarakker vandaan komt, heeft hij voor t eerst in drie jaar nog manen, een staart, en alleen nog wat plekjes op zijn hoofd. Terwijl hij voorheen helemaal kaal en open was. En hij staat nu notabene gewoon vollop gras te eten. Ongelooflijk.

Ik ben ook niet zo'n fan meer van regulier, tenzij het om de standaard dingen gaat. Maar mijn ervaring is dat ze het na het nemen van een bloedje, het verstrekken van ontstekingsremmers en antibiotica, of het voorschrijven van iets met prednison, het ook niet meer weten. En daar moet je het dan mee doen. Terwijl er zoveel meer mogelijk is. En drie van de vier keer kan ik het niet eens bevatten, maar inmiddels zal het me ook een worst wezen, al moet ik elke dag een dansje doen en mag ie alleen nog maar eten uit een lila voerbak terwijl ik kortjakje zing.

Sieta schreef op donderdag 4 augustus 2011, 12:53:


Mijn hengst, die als eczemer kwam, onder de roofjes, haaientanden op z'n nek en alles wat erbij hoort heeft ook weer manen. Heeft wel 5 jaar geduurd. Mijn behandeling: "minder = meer" en verder niets.
Misschien, als ik eraan denk, dat ik volgend jaar eens een fotoverslag van hem maak (is dezelfde die ik sinds hij gekomen is niet meer bekap, na een grondige 1ste bekapping).


Prachtig resultaat. Weet je ook waar dat resultaat mee behaald is, of neem je genoegen met een toverstokje? Ik bedoel, ben je niet nieuwsgierig over het hoe en waarom?

Wat ik tegen de Laarakker praktijk heb is niet dat ze iets "alternatiefs" doen maar dat ze het naadloos verstrengelen met het misplaatst vertrouwen dat een regulier opgeleid westers medicus opwekt. Hetzelfde vind ik over artsen die hun praktijk misbruiken om homeopathie te verkopen, etc.


Meer mogelijk, houdt in dat je je rot moet studeren. Neem alleen het colloïdaal zilver maar als voorbeeld; wat kost het niet een moeite om daar iets zinnigs over bij elkaar te schrapen!
Aldoor weer komt het er in onze tot mislukken gedoemde maatschappijvorm gebaseerd op een een onzinnige aanname dat economische groei oneindig kan zijn, op neer dat je je simpelweg moet afvragen, wie heeft er gewin bij en zo er geen korte termijn gewin gevonden wordt is er geen interesse voor.


Lijkt me wel ludiek, een sjamaan die op maat van een lila voerbak-trommeltje kortjakje zingt (en waarom zou kortjakje geen "mantra" kunnen zijn!?)

"alternatief" versus "regulier" genezen is een schijntegenstelling. Er is alleen maar genezen (er "werkt" dan dus iets) en niet genezen.

e m kraak schreef op donderdag 4 augustus 2011, 13:58:



Kun je daar iets meer over zeggen... gezien ik ook een eczemer heb?

Sandra van Bommel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 14:12:


Onder alle mogelijk denkbare voorbehoud, omdat ik heel bang ben misleidend te zijn. Ik weet niet eens of alle eczemers wel hetzelfde mankeren en zoja in welke fase.

Zomereczeem is (onder ijsco's) niets nieuws. Al vanaf de eerste imports vanuit IJsland waarneembaar (op IJsland zelf scheen het niet voor te komen, maar of dat gelogen is vanwege exportbelangen weet ik ook alweer niet...).
De norm op IJsland was "de ponies die de winter daar overleven zijn de beste", maar sinds de wedstrijdsport ook daar populair geworden is en de ponies niet meer het niemandsland ingestuurd worden maar showdieren geworden zijn heb ik gehoord (ik weet het dus niet zeker omdat ik er nooit geweest ben en geen betrouwbare bronnen ken) dat eczeem ook in IJsland is waargenomen. Wat het allemaal zo schimmig maakt is bijv. dat wanneer een succesvolle hengst eczeem heeft, hij opgesloten wordt in een donkere stal met rondom schrikdraad zodat het eczeem niet zichtbaar wordt. Belangen alom....

Het mugjesverhaal interesseert me maar matig. Het kan een trigger zijn, maar dat is dan dat.
Ik heb (lang geleden al) vastgesteld dat locale behandeling met bijv. triamcinolon zalf kan helpen als de aandoening (nog) zeer plaatselijk is, maar dat zegt eigenlijk niet zoveel (=corticosteroid) over de oorzaak. Als het een "simpele" allergische aandoening is... waarom schrijft de DA dan niet even simpele antihistaminen voor?
Zijsprong: kijk ook even op http://nl.wikipedia.org/wiki/Atopisch_eczeem
Ik denk dat zomereczeem een soort allergie is die makkelijk overgaat in een auto-immuunziekte. Dat ligt in lijn met de grote bezorgheid van de WHO omtrent het griezelig toenemen hiervan in het algemeen wereldwijd (duh, kan ook weer komen omdat er steeds meer ontdekt wordt over auto-immuun mechanismen...).
Het goede nieuws is dat dit soort aandoeningen vaak toch wel, als je de tijd hebt, omkeerbaar zijn; een "allergie" ontstaat maar verdwijnt ook weer, je "groeit er overheen" ECHTER kan óók in herhaling vallen!
Ik denk tevens dat een voorwaardelijkheid erbij een vorm van welvaartsziekte is, omdat het zo een grote correlatie vertoont met welvarende gebieden. En dat zie je onder de paarden ook maar wat misleidend kan zijn dat de kenmerken als overgewicht zo vaak voorkomen dat het tot een onzincorrelatie leidt...
Hoe het in elkaar zou kunnen zitten is dat niet-wateropbare lichaams-ongewenste chemie in vooral onderhuidse vetlagen wordt opgeslagen. Als die vetlagen niet regelmatig genoeg worden aangesproken cumuleert dat.

Maar goed voeren is een kunst waarin niet iedereen geïnteresseerd is, en dubbel niet als je ook nog van de mensenmaatschappij op je kop krijgt omdat je ponies mager gevonden worden (dat is niet zo en als de dierenbescherming een DA stuurt kan die ook weinig anders dan je gelijk geven maar je hebt wel om de paar jaar het gezeur ervan).
Frans is een van de weinigen die als eerste spontane reactie gaf, zo uitzonderlijk dat ik het nooit zal vergeten : "ijsco's die er niet als Thelwell-ponies uitzien, ik wist niet dat het kon" o.i.d.
Daarom heb ik het ook altijd over de "tevelen" in NL die de ellende veelal veroorzaken, zelfs in natuurbegrazingen is dat zo omdat NL een zeer voedselrijke delta is. Pas als je voert zoals ik doe, kun je gaan nadenken over een tekort aan iets (bijv. eiwit als het pensprik-hooi te arm is voor een zogende merrie...) als een pony TE mager wordt waarbij het criterium is of er wel/geen spierweefsel wordt "opgegeten".

Wat niet zo moeilijk is, is een algemeen gangbare begripsverwarring:
Wat mensen mooi vinden is een pony/paard die eruit ziet als een bodybuilder/atleet.
OK...
Wat erbij vergeten wordt is dat zoiets bereikt wordt door in de eerste plaats atleten-training (waar dan uiteraard wel tegenop gevoerd moet worden!). Resultaat is dan, dat niet vetlagen maar spieren gaan groeien.
Maar wie heeft er nu tijd en zin om samen met je pony een nooit-eindigende atleten-training te doen? Dat is een fulltime job! Zeldzaam dus, zelfs "werkende" paarden doen in NL in de regel allesbehalve een fulltime job... en het misleidende vervangende ideaalbeeld bestaat uit niet-functionele biomassa om het maar eens bruut te formuleren.

Feit is dat mijn hengst niet de eerste pony is die bij mij het eczeem kwijt raakt.
Feit is ook dat degeen van wie ik zoveel geleerd heb, helaas overleden Charles "Peerdespul" Werner mijn enige en beste vrind in de paarden ooit, ditzelfde ook kon, eczeemponies opkocht omdat die niet zelden goed en goedkoop waren, en met pijn in het hart zijn ponies wel eens te dik liet worden om van het dierenbeschermingsgezeur af te zijn.
De n staat zo toch al wel op enkele 10-tallen.

e m kraak schreef op donderdag 4 augustus 2011, 16:19:

Ik heb je een ster gegeven en ben in staat om nog 3 accounts aan te maken om het rijtje vol te maken . Ik heb hier ook een eczemer die nu voor het eerste jaar zonder deken staat en manen van 60 cm. Ik geloof het pas als ze volgend jaar ook het gehele jaar goed blijft.
Mijn paarden zijn over het algemeen niet te dik en volgens anderen slank maar persoonlijk zou ik ze nog een stukje stakker willen hebben.

Het toverwoord is bewegen. Wij hebben het ons al zo vaak afgevraagd onze paarden worden zoveel natuurlijker gehouden de laatste 10 jaar en toch hebben we nog nooit zoveel "dingetjes" gehad. Het verschil zit hem erin dat mijn paarden vroeger echt werkte, dus 365 dagen per jaar in het terein. Doordeweeks 2 a 3 uur in het weekend 5-6 uur. Rustig een galopje van 5 kwartier zonder nat of vermoeid te zijn. Ze kregen troep bix, slecht hooi en stonden in een box. In al die jaren nooit een DA op de stoep gehad en hadden nooit wat, nog geen vieze ogen of pukkeltje.

Ik kom via mijn werk heel veel in contact met mensen die hun paarden buiten de box houden en allemaal doen ze hun best. Hhet beste voer en duur duits hooi, drankjes, smeerseltjes maar het gene wat bij 90 % van deze paardenhouders is dat de paarden nooit flink aan de gang gaan. Zou er onder de sportpaarden van fanatieke wedstrijdruiters minder eczemers zijn omdat ze in een box staan of dat ze meer werken. In ieder geval krijgen ze geen voer dat ideaal is voor een eczemer en is het genetisch volgens studies ook aanwezig.

Goed verhaal. Gelukkig heb ik geen exceem paarden, maar mijn buurvrouwtje vindt Shiny er beter uit zien dan ooit. Ik denk dat ik een beetje moet minderen met hooi

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:17:


Ik wou ook geen eczeempaard maar je weet hoe we gezocht hebben. Er was stomweg geen andere keus. Als Sas toen niet had gezegd dat ik het wel weer goed krijg (maar ik weet hoe lang het kan duren en iedereen weet wat een ellende een eczemer is) had ik hem misschien toch wel laten staan....

Achteraf was de keus goed, maar da's achterafpraat. Ik weet nu ook hoe, in welke volgorde, de eczeemverschijnselen verdwijnen. Dat correleert met de typische equine "vervettings" plaatsen op het lichaam. Eerst herstelt de huid. Staartwortel en manenkam zijn dus het laatst, maar zelfs zijn dikke nek is hij al bijna kwijt vergeleken met wat het geweest is.

Je kunt een paard ook niet zomaar laten vermageren. Leidt tot hyperlipaemie en mogelijk andere intoxinaties afhankelijk wat er in dat vet zit.
En ik heb ook niet maar 1 paard, die ik heel gecontroleerd max. 1 - 1,5 kg / maand kan laten afvallen (en wat is gecontroleerd behalve dat je je best doet). Want meer moet het eigenlijk gemiddeld niet zijn en dat is een lastig, langdurig proces.


Geen sprietje teveel hoor!
Doe je de halve havertjes ook nog steeds?

Bedankt egon.
Dus heel in het kort gezegd speelt voeding een belangrijke rol.
Dat heb ik meer gehoord.

Nu is mijn shetter lang niet meer zo mollig als hij ooit was. Hij heeft in een gastgezin als gezelschapspony op een kaal weitje gestaan, maar door onderling gekibbel van de ex echtlieden die verantwoordelijk waren voor de verzorging, werd er niet meer omgekeken naar pony's/hoeven.

Ze werden wel nog gevoerd hoor. De man, die het voer en de wei zou regelen (de vrouw zou de hoeven en de aandacht regelen) wilde er de nadruk op leggen dat hij wel zijn best deed om iig voor voer te zorgen en voerde aardappelschillen en appels bij

Ik heb hem dus naar huis gehaald, hoeven terdege onder handen laten nemen en hem nu met een graasmasker rondlopen. Ik heb hem al een paar keer meegenomen op mijn dagelijkse wandelronde met de honden van 4/5 km en dat is voor die korte beentjes een aardig begin. Maar ik heb het nog niet elke dag gedaan, omdat het nog best lastig is; 3 honden en een pony. Realiseerde mij dat ik te weinig met de honden aan de riem heb gelopen (wonen tegenover het bos)
Omdat ik echter normaal gesproken een route neem, die de pony niet mee kan (diepe gaten etc) moet ik stukken over de weg en komt mijn gebrek aan hondentraining om de hoek kijken.
Pony volgt beter dan de honden.
Maar goed... wordt aan gewerkt.
Hooi wordt al sinds vorig jaar begrenst gegeven (maar kan nog wel minder, als ik de merries bekijk)
De bedoeling is dus een dagelijkse wandeling van rond de 4-5 km. Waarschijnlijk is meer nodig, maar het scheelt dat ie aardig achter de grote dames aan moet hollen op een toch behoorlijk stuk grond.

Bedankt iig voor de info

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 4 augustus 2011, 12:29:


symptoom bestrijding versus verwijderen oorzaak. Op de een of andere manier is de oorzaak van het oog probleem verdwenen. Ieg is het belangrijk dat het eindeloze gebruik van AB is gestopt want dat leidt onherroepelijk tot resistentie met all problemen van dien, zeker bij ooginfecties.

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:16:
[knip]

Omdat ze in een corton-gevangenis staan.
Dat werken valt ook wel mee als je het afzet tegen de sportattribuut-opberg-uren.

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:16:


+ sober houden.


dingetjes? mijn paarden hebben bijna nooit iets, behalve dat ik vind dat ze wel mogen afvallen, en daarvoor zouden de meesten veel meer moeten bewegen, want ze krijgen nooit iets extra's. De grote weilanden zorgen 's zomers niet voor voldoende beweging doordat de paarden eindeloos in de schaduw rondhangen ivm de vliegen


fanatieke wedstrijders doen hun paard vaak bij het eerste ongemak van de hand, na met wat chemie te hebben geprobeerd de zaak te lappen. Ik heb geen idee hoe vaak exceem bij dure wedstrijders voorkomt, ieg komen er bij de boxbewoners geen culloides aan te pas

Er is meer tussen hemel en aarde.....

Iemand heeft ooit eens een ontstoken(?) lympheklier bij Chaser zo behandeld.
Het was als een mandarijn zo opgezwollen. Ook door 'handoplegging'.
Binnen 'n paar dagen was het verdwenen en het is ook nooit meer terug gekomen.
Ergens heb ik dat hier ooit wel opgeschreven.
Wat maakt het uit? Als iemand dit wil doen voor Carmen en het helpt haar?
Gewoon lekker doorgaan, jouw Carmen geeft ook zelf wel aan of het goed is of niet.
Net zoals Chaser indertijd deed.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.