Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juli 2011, 8:44:


Leuk dat je laat weten dat dit een goed referentiepunt is!


Haha. Ilona heeft hier al eens beschreven hoe ze eens mee wilde doen met een NVVR rit en daar verscheen met Khani. Een paar mensen helemaal over de rooie hoe ze het in haar hoofd haalde om met een hengst te verschijnen, er waren ook nog eens hengstige merries bij. Na afloop waren die mensen juist lyrisch en vertelde iedereen hoe op een gegeven moment zelfs de hengst achter hun hengstige merrie reed en niet reageerde, en dat ook nog eens bitloos! Ze vonden het werkelijk ongelofelijk!

Huzarenstukje? Wonder? Speciale gaven? Welnee!
De redenen zijn simpel:
1) Khani komt thuis al voldoende aan zijn trekken, heeft een prima seksleven. Een hengstige merrie ontmoeten is niet echt een buitenkansje dat hij perse moet benutten.
2) Khani is door onze dames goed opgevoed en weet dat zomaar op een merrie springen 'not done' is, daar hoort op zijn minst een kennismaking en voorspel bij. Zolang hij daar niet aan kan beginnen denkt ie nog niet eens aan springen. Hij heeft dus in eerste instantie de voorkant van de merrie nodig, niet de achterkant. Je moet hem dus niet laten neuzen met de merrie, want dat zet uiteindelijk wel de boel op stelten.
3) Khani weet "van huis uit" dat seks geen onderdeel uitmaakt van het rijden, ook niet onderweg in de pauze. Eigenlijk sowieso niet als hij een halster aanheeft, ook niet op de grond. Netzomin als grazen trouwens. Dat is iets dat paarden goed kunnen leren, als je maar consequent bent. Waarbij het "niet grazen" duidelijk veel moeilijker is dan "niet dekken".

Dit schrijvende besef ik wel dat we inmiddels jarenlange ervaring hebben met hengsten en dus goed kunnen 'lezen' wat er in de hengst omgaat en we (gedeeltelijk onbewust) weten hoe je er mee om moet gaan (zoals dat 'neuzen' de verliefheid in gang zet). Maar ok, dat zou iedereen kunnen leren.

Natuurlijk is het niet zo dat Khani de merrie niet eens ziet staan; je ziet hem wel kijken en hij gaat ook duidelijk "showen". Maar dat mag en is geen belemmering voor de interactie met de mens.

Van de week aan onze standaard paardenoppas wat grondwerk-dingen uitgelegd in de bak. Dat deed ik met Harisha. Nu grenst die bak aan de weide waar Khabal staat. Maar Khabal staat in een groep dames die vaak hoofdpijn hebben, en Harisha staat bij hem bekend als een onuitputtelijke slettebak. Hij wordt al geil als hij haar alleen maar ziet. Maar ja, ze is nu eenmaal van Khani... dus hij krijgt niet zoveel kans. (Volgens mij denkt ie stiekum aan Harisha terwijl hij het met Camee doet, misschien heeft ze daarom zo vaak hoofdpijn).
Dus op een gegeven moment neemt Khabal het schrikdraad voor lief en duikt de bak in, en komt in volle galop luid brullend op Harisha toerennen. (Hij weet natuurlijk dat als we met hem bezig zijn dat hij niet aan merries moet denken, maar nu waren we niet met hem bezig, dus hij was vrij om te doen wat hij wilde). Het was voor de oppas een waardevol leermoment om te zien hoe je met simpel driving game Khabal weg weet te houden van je merrie. Na drie mislukte toenaderingspogingen ging hij maar ergens staan grazen en konden we gewoon weer verder met de les.

Frans

Tja, wat moet ik zeggen. Ik heb hele andere ervaringen met mijn hengsten.
Ja, ik kon mijn arabische hengst overal rijden en wandelen, met hengstige merries, andere hengsten aansluiten bij manege groepen op buitenritten. Allemaal geen probleem. Enkel "ik" kan dat doen, niet omdat ik zo een superwoman met paarden ben maar omdat ik hele duidelijke afspraken met hem gemaakt had en al menige discussie met hem gevoerd had. Dat soort situaties Frans zoals jij schetste kan je echt niet hebben op een pensionstal of manege en wat als jullie er niet bij geweest waren en iemand anders had daar met zijn merrie gestaan. Moet iedereen dan maar rekening houden omdat jij een hengst hebt ? Trouwens wij hebben het niet over niet gesocialiseerde hengsten maar 24/7 buiten (in een mannengroep dat dan weer wel maar dat maakt in dit geval volgens mij geen verschil)

Ik ben een keer met hem gevallen, hij kwam los en vloog het eerste beste paard aan dat hij tegenkwam, toen ik hem weer vast had was het gelijk klaar, enkel de ruiter had wel een paar flinke klappen van zijn voorbenen van het vechten gehad. Ik heb zelf een hele tijd in een rolstoel gezeten dankzij een hengst die mijn ruin aanviel op een buitenrit. Je moet de aard van een hengst ook niet ontkennen alles wat vreemd is en in de buurt komt krijgt reactie merries, gillen en losse voorbenen, ruinen en hengsten knokken, heel simpel en dat hij zich netjes gedraagt is omdat ik het zeg en niet omdat hij zo "gesocialeerd" is.

Mijn andere hengst idem dito daarnaast blijft hij dekken ook als ze niet hengstig zijn dus na een paar jaar iedere dag een paar flinke klappen te hebben gehad vonden wij het wel genoeg en hebben een ruin geadopteerd waar hij dikke maatjes mee is en iedere dag mee speelt. Onze jonge hengst (nu jaarling) gaat straks bij hen staan heeft hij het waarschijnlijk veel meer naar zijn zin met spelen etc. dan bij die saaie merries. Ik vind mijn hengst veel rustiger en minder gefrustreerd in de ruinengroep dan in de merriegroep.

Als ik hier op het forum lees waar sommige mensen nog problemen hebben in de omgang, rijden en vinden van een plek met hun ruin of merrie vraag ik me af of je uberhaupt moet denken aan het opvoeden en houden van een hengst.